Op weg naar huis maar.........
dat kan natuurlijk niet zonder eerst nog even wijn gaat proeven als je in Italië bent.
We rijden vanuit Siena door de schitterende natuur naar Castrelnuovo Berardenga en zetten daar in het dorp bij de fles de mensen af die niet meegingen.
Dan rijden we door het zijn heel smalle wegen dus maar goed dat we geen tegenliggers hebben met die grote bus van ons. We zien de overgebleven delen van het kasteel. De villa van Aiola, voorheen het kasteel van Aiola, is een gebouw gelege in de gemeente Castelnuovo. Het wordt aanbevolen om de stad te bereiken via de historische panoramische weg die van Vagliagli naar Radda leidt. Dit staat op het net nou klopt wel met wat ik al zei betreffende de weg haha. De. villa staat op de overblijfselen van het gelijknamige kasteel dat door de Sienezen werd gebruikt als een belangrijk verdedigingsbolwerk dat werd gebouwd om een groot garnizoen soldaten te huisvesten. Alleen het platvorm en de vierhoekige muur met de verdedigingshoeken zijn goed bewaard gebleven. Dan zijn we op de plaats van bestemming.
AIOLA in Chianti Classico Fattoria della Aiola
is een historische wijnmakerij gelegen in het hart van Chianti Classico, vlakbij de stad Vagliagli en op slechts 10 km van Siena. Het landgoed strekt zich uit over 100 hectare glooiende heuvels en valleien. De wijngaarden beslaan bijna 30 hectare en hebben elk hun eigen unieke terroir: een combinatie van bodem, hoogte en ligging, resulterend in wijnen van buitengewone complexiteit.
We gaan naar de wijnkelder waar we uitgebreid worden geïnformeerd over het proces van wijn maken.
Belangrijk; de wijn gaat van de ijzeren vaten in de houten om te rijpen
Dan is het tijd om het glas te heffen natuurlijk. Je ziet het was een gezellige boel met naast de wijn en voor de niet wijndrinkers fris lekkere hapjes. Na afloop was er uiteraard ruimte om in de winkel nog wijn en dergelijke te kopen. En geloof me dit keer gingen de flessen direct in het laadruim want nogmaals een wijndouche was geen optie meer haha. Even genieten van het uitzicht intussen. Laadklep dichtdan gaan we weer naar beneden onze medereizigers oppikken.
Meer info vind je hier https://aiolawines.com/
En jawel daar had je wat we niet wilden hebben een grote tegenligger! Hij vertikte het om in zijn. achteruit te gaan dus dat was even aftasten wie wint..... Zou hij misschien niet durven???? Nou daar maakte 1 van onze medereizigers korte metten mee hij stapte uit en liep naar die chauffeur en gaf aan dat hij hem wel zou begeleiden. En zo geschiede wij konden vooruit. De medepassagiers moesten natuurlijk wel langer wachten maar tenslotte konden we toch met zijn allen weer verder op weg naar ons volgend hotel.
We rijden weer door een schitterend stukje natuur zoals je ziet en dan komen we aan bij ons hotel in Borgo San Lorenzo.
Klinkt romantisch, ziet er leuk uit, allemaal appartementjes over het terrein verspreid. Maar ech dit is echt de slechtste slaapplek geweest van deze reis. Alles was heel krap je moest je langs de wasbak wringen en dan over het bidet stappen om op het toilet te gaan (moet je geen hoge nood hebben) Menigeen heeft maar niet gedoucht omdat ze het te krap vonden. Dat is ons wel gelukt hoor maar wat wij erg vonden was het vocht in de kamer het stonk gewoon en alles was klam tot de lakens en dekens toe Gelukkig maar 1 nacht!!! Het eten was goed hoor. Kijk het is volle maan welterusten.
Vroeg op pad alhoewel 08;00 uur valt best wel mee.
We rijden nog even door de natuur en dan ja komen we weer in het stedelijk gebied terecht; snel- en tolwegen.
We gaan vandaag natuurlijk ook de grens over
Grens Italië Zwitserland
Vanuit Milaan is doorgaans al een waarschuwing voor eventuele "Coda in dogana", dus dan weet je wat je te wachten staat. Dus pak de afrit Como Monte Olimpino de grens. Aangekomen in Zwitserland ga je direct rechtsaf, richting snelweg en 2 minuten later rijd je weer de snelweg op richting Lugano, ter hoogte van oprit Chiasso-Centro. Dit advies staat op internet.
Als je goe op de foto kijkt zie je in het hoekje nog net een Bolderman-bus staan. Je hebt m door die chauffeur gaf ons chauffeur seintje ivm de file en zo geschiede en reden ook wij op deze manier de grens over naar Zwitserland.
Bij Como steken wij dus de grens over naar Zwitserland. Stond ook nog een leuk autootje. En dan rijden we via Chiasso Ticino richting het Lago Maggiore. We zien inzet plaatsje een kunstwerk staan maar daar heb ik niets over kunnen vinden op het net. Dan zien we zal dat een stadion zijn? Nou nee dit zou een luxe overdekt winkelcentra moeten zijn maar helaas het staat leeg
internet; Over Centro Ovale
In Chiasso, vlakbij de grens tussen Zwitserland en Italië, realiseerde Summa in 2011 een bijzonder shopping center. De opvallende architectuur maken dit gebouw tot een eyecatcher van formaat. Het Centro Ovale Polaris opende in 2011 zijn deuren. Het is een prachtig winkelcentrum van meer dan 8500 vierkante meter.
We rijden verder.
We rijden langs het Meer van Lugana schitterend hoeft geen verdere toelichting lijkt mij.
Hoe dichter bij de Gotthard-tunnel hoe drukker werd het niet alleen met voertuigen. Nee ook met de hoeveelheid borden langs de weg zoals je ziet. Laten we hier maar een koffiebreak doen want het kan allemaal nog best even gaan duren aldus Floris. Heerlijk even de benen strekken Er was voldoende ruimte voor een stevige wandeling.
En dan als we weer terug zijn zie ik die stenen op elkaar gestapeld staan even kijken wat dat is. Wel dit zijn dus de soorten marmer die gewonnen worden in de marmergroeve in Carara waar we op de heenweg ook langs reden. Naast de toren stond een lijst met de namen en ook was er een kaartje met de vindplaatsen De speling van zon en schaduw (van de takken) geven helaas niet een heel scherp beeld maar wel leuk.
Leuke info hierover vind je op https://www.reisroutes.nl/blog/toscane/marmergroeven
En mochten we nou stiekem toch nog gehoopt hebben dat we over de pass zouden rijden moet ik tot mijn spijt toegeven dat het ijdele hoop was Ja die tunnel gaat natuurlijk wel veel sneller maar we hebben hem al diverse keren gereden willen zo graag een keer naar boven haha.
We zijn weer uit de tunnel en rijden verder.
Dan komen we langs een adembenemend mooi stukje het is de Sempacherzee. Nooit van gehoord maar dit is echt genieten.
En dan klein uur verder gaan we de grens met Frankrijk over ons overnachtingshotel komt in zicht mag ook wel hoor we beginnen trek te krijgen het is inmiddels al 19;00 uur geweest. Het concept is ons bekend Het is een soort van B&B hotel dus wel ontbijt geen diner. Dit gebruiken we weer buiten in een restaurant in de omgeving van het hotel niets mis mee. Zo ook de kamers niet heerlijk droog linnengoed haha lekker slapen en dan morgen de laatste trip naar Zeeland.
Het is weer vroeg uit de veren vandaag We zien de zon onderweg opkomen. En jawel je ziet het goed we zien ook 2 fietsers langs de wijngaarden rijden. Verder is het vrij rustig onderweg. We gaan naar Kleinmaischeid we nog eenmaal gezellig met elkaar zullen eten dat wordt een lunch. Je snapt dat de pet onderweg is rond gegaan om Floris straks even te bedanken hij heeft ons tot hier veilig gereden en heet zich een goede gids getoond We hadden niets te klagen
We zijn op de plaats van bestemming en dan is er natuurlijk 1 plek die door een ieder wordt gezocht inderdaad het toilet wel dat stond duidelijk aangegeven. De zaal die voor ons gereserveerd is ziet er mooi uit. En voor we beginnen aan de lunch dus eerst even een dankwoord voor Floris. Ook hij heeft natuurlijk een woordje van dank voor ons. En zei hij ga na de lunch nog even naar buiten iets verderop vind je een werk dat precies op het centrum van Europa staat.
En dit is het dan;
Het werk werd opgericht in wat toen het centrum van Europa was: met een 3,50 meter hoog in de vorm van een cirkel liet de gemeente Kleinmaischeid in het Westerwald zien dat dit het geografische centrum van de Europese Unie was. De toenmalige premier van Rijnland-Palts, Kurt Beck (SPD), heeft het monument op zondag 10 oktober 2004 ingehuldigd.
Het object was “een symbool van kosmopolitisme, tolerantie en samenwerking van goed nabuurschap”, zei de toenmalige premier die ochtend tijdens zijn bezoek aan Kleinmaischeid.
O en op weg naar dit werk kwamen we ook nog langs een oorlogsmonument.
Het is tijd voor de laatste km's naar Zeeland waar we na het afscheidsdiner ons allen weer over het land zullen verspreiden het zij met eigen vervoer of met de pendelbussen naar ons eigen huis. En dan heerlijk nagenieten van al het moois dat we gezien hebben en de leuke momenten die we ook als groep hebben gehad in de afgelopen dagen. Ik dacht doe er even een overzichtje van onze reis uit Polarsteps erbij zie je de route die we hebben gereden.
Op naar een volgende reis.
