Belfast 

Causeway Coast

Deze regio heeft enkele van de mooiste en meest gevarieerde landschappen in Noord-Ierland, van ongerepte duinsystemen tot dramatische kliffen met afwisselende lagen zwart basalt en witte kalksteen uitgehold door de krachtige Noord-Atlantische Oceaan, vormen prachtige geologische kenmerken. Naast het verkennen van het natuurlijke, culturele en gebouwde erfgoed, kunt je de vele intrigerende geologische kenmerken ontdekken die de Causeway Coast zijn onderscheidende karakter geven. De speciale landschappen die de Causeway Coast vormen  18 mijl spectaculair kustlandschap, zijn van nationaal belang en in 1989 werd het erkend als een gebied van uitstekende natuurlijke schoonheid.

 

Na het ontbijt gaan we weer op stap. We rijden dus op de Causway Coast en komen door diverse leuke dorpjes heen ook zo hier en daan een mooie rivier natuurlijk. Ons eerste doel is de The Giant's Causeway tot op heden nog een deels onbekend begrip Het word ineens mooi groen en even later staan we til en mogen uit de bus WAAUW

 

Dunseverick Castle

ligt in County Antrim, in de buurt van het kleine dorpje Dunseverick en de Giant's Causeway. Dunseverick Castle en grondwerken zijn geplande historische monumenten in het townland van Feigh, in het Moyle District Council-gebied. Dunseverick Castle en het schiereiland waarop het staat, werden in 1962 aan de National Trust geschonken door de lokale boer Jack McCurdy. Het Causeway Cliff Path loopt ook langs op weg naar Dunseverick Harbour in het oosten en naar de Giant's Causeway in het westen.

Saint Patrick heeft het kasteel Dunseverick bezocht in de 5e eeuw na Christus, waar hij Olcán doopte, een lokale man die later bisschop van Ierland werd. Het oorspronkelijke stenen fort dat de positie innam, werd in 870 na Christus aangevallen door Viking-overvallers.

In het latere deel van de 6e eeuw na Christus was dit de zetel van Fergus Mor MacErc (Fergus de Grote). Fergus was koning van Dalriada en broer van de Hoge Koning van Ierland, Murtagh MacErc. Het is het na Christus 500 vertrekpunt van Ierland van de Lia Fail of kroningssteen. Murtagh leende het aan Fergus voor de kroning van laatstgenoemde in West-Schotland, waarvan een deel Fergus zich had gevestigd toen zijn zeekoninkrijk zich uitbreidde.

De familie O'Cahan hield het van ongeveer 1000 na Christus tot ongeveer 1320 na Christus, en herwon het vervolgens in het midden van de 16e eeuw. De laatste die het kasteel had was Giolla Dubh Ó Catháin, die het in 1657 verliet om zich te vestigen in het Craig/Lisbellanagroagh-gebied. Na 1660 gebruiken ze de verengelste naam McCain/O'Kane.

Het kasteel werd veroverd en verwoest door generaal Robert Munro in 1642 en zijn Cromwelliaanse troepen in de jaren 1650, en vandaag de dag zijn alleen de ruïnes van de gatelodge overgebleven. Een kleine woontoren overleefde tot 1978 toen hij zich uiteindelijk overgaf aan de zee eronder. Mooi stukje achtergrond dan gaan we nu weer verder

 

The Giant's Causeway 

De Giant's Causeway is een werelderfgoed, beroemd om zijn schoonheid en buitengewone geologische kenmerken die gemakkelijk te bereiken en van te genieten zijn. Spectaculaire kliffen en landingen met basaltkolommen van verschillende hoogtes bieden beschutting aan een aantal baaien, terwijl trottoirs van 'Causeway Stone' in regelmatige vormen vanaf de voet van de kliffen naar de zee marcheren.

Deze zeer geordende breuk in de rotsplaat produceerde de opmerkelijk consistente kolommen die te zien waren op de Giant's Causeway. Het gebied bestaat niet alleen uit rotsen, maar heeft een scala aan habitats, waaronder kust, moeras en grasland die zo'n 50 vogelsoorten en meer dan 200 plantensoorten ondersteunen.

 De Grand Causeway is de grootste van 3 rotsuitstotingen die de Giant's Causeway vormen. Deze collecties merkwaardige zuilen droegen ertoe bij dat de dam in 1986 door UNESCO werd uitgeroepen tot het enige Werelderfgoed van Noord-Ierland.

 

We rijden nog even door het groen zien de schaappjes weer liggen in het gras en dan komen we de plek waar het om draait!  Bij het uit de bus stappen even foto van het wijdse zicht grandioos mooi. He we zien de traditionele brievenbus weer staan haha. Dan volgen we de borden In het bezoekerscentrum, krijgen we allen oortjes en worden we losgelaten. Nee hoor zo dramatisch was het niet! Maar wel lekker dat je in je eigen tempo kunt gaan lopen en genieten.Ook bepaal je zelf of je de hele route loopt of een deel en ook een mogelijkheid is om halverwege met de bus weer terug naar het gebouw om daar onder het genot van een kopje koffie en of een broodje op de rest van de groep te wachten.

 

Van deze wereldberoemde site wordt elk jaar door meer dan een miljoen bezoekers genoten. Het bestaat uit zo'n 40.000 verticale of zacht hellende kolommen, waarvan de meeste 7, 6 of 5-zijdige kolommen zijn, met een paar die 4 of 8-zijdig zijn. Dit opmerkelijke natuurverschijnsel werd gecreëerd toen gesmolten basalt langzaam en gelijkmatig over een groot gebied afkoelde en samentrok.

De kameel

De beroemdste bewoner van Portnaboe is de kameel van Finn McCool. Ooit een levend en levendig beest, werd de kameel in steen veranderd en ligt verlaten langs de bodem van de kliffen. Blijkbaar was hij het enige ros dat Finn over lange afstanden naar huis kon dragen. De kameel is eigenlijk een basaltdijk, gevormd door koelende lava die zich een weg heeft geduwd door andere gesteentelagen.

 

De Dam voor Reuzen 

Aankomen bij ‘The Giant’s Causeway’ (vrij vertaald de Dam voor Reuzen) in Noord Ierland is als het landen op een andere planeet. Maar liefst 40.000 massale zuilen stijgen uit de zee en zien eruit als een ingewikkelde legpuzzel gemaakt van steen. Deze bijzondere plek lijkt dan ook eerder door mensenhanden gemaakt te zijn dan een natuurlijk verschijnsel. Volgens de lokale legende was het echter niet de mens of moeder natuur die dit gebied creëerden maar 2 vechtende reuzen!

Legende: 

Dit maanlandschap zou gecreëerd zijn door 2 rivaliserende reuzen uit Ierland en Schotland, genaamd Finn en Benandonner. Toen de Schotse reus Benandonner Ierland bedreigde, reageerde de Ierse reus Finn furieus en gooide stukken rots van de kust in zee richting Benandonner. Deze stukken rots creëerden een dam over het Noord-Kanaal waarover Finn richting de Schotse reus kon lopen om die een lesje te leren. Slecht idee, Benandonner was namelijk zo angstaanjagend groot dat Finn zich snel terug naar huis haastte om daar door zijn slimme vrouw vermomd te worden als baby. De boze Schotse reus volgde maar zag de reusachtige baby en besloot zich op zijn beurt ook snel terug te trekken. Hij dacht als de baby al zo groot is, dan moest de vader wel echt gigantisch zijn.

Door het heen en weer lopen van beide reuzen ging de dam uiteindelijk stuk en bleef slechts het gedeelte bij de kust over. 

Wishing Chair:

Dacht je dat de Giant's Causeway niet magischer kon worden, wel hoor maak een stop bij de beroemde Wishing Chair. Het is een natuurlijke troon gevormd uit een perfect gerangschikte reeks kolommen. Enkele jaren geleden mochten alleen dames in de Wensstoel zitten. Vandaag is het open voor iedereen. In feite is er zo vaak op gezeten, de basaltstenen zijn glanzend, glad en zeer comfortabel. En vandaar uit mooi zicht zoals je ziet.

 

Binnen het natuurreservaat loopt een reeks paden tussen het bezoekerscentrum bij Causeway Head en Hamilton's Seat. Het ene pad volgt de top van de klif, terwijl het andere halverwege de kliffen loopt om een adembenemend uitzicht te bieden op het amfitheater, de schoorsteentoppen, de Giant's Causeway zelf en Port-na-Spaniagh, waar het Spaanse galjoen 'Girona' in 1588 zonk. Nou we gaan er tegen aan valt niet mee hoor is best stijl Maar je moet het meegemaakt hebben natuurlijk haha.

 

In de vroege zomer zijn de richels en kliffen bedekt met wilde bloemen zoals vogelvoetklaver, niervetch, lentesquill en thrift. Pas op voor buizerds, slechtvalken en zeldzame choughs rond de kliffen. Eider-eenden en oestervangers voeden zich vaak in de beschutte baaien beneden. Wij zagen boven vooral veel heide dat hadden we niet verwacht. Maar wat een spectaculair uitzicht Dit hadden we niet willen missen en naar mate we weer lagerkomen nog even een foto zoals in t begin.

 

Nog een paar laatste foto's. Het was even zoeken hoe de info bij de foto's te voegen. Ik heb het heel beperkt gedaan. Dit is eigenlijk iets wat je met eigen ogen moet zien dat gevoel breng je niet over met foto's helaas. 

Het bezoekerscentrum Giant's Causeway, officieel geopend in juli 2012. De in Dublin gevestigde architecten Heneghan Peng won de commissie van £ 18,5 miljoen om het gebouw te ontwerpen. Het gebouw heeft vele prestigieuze prijzen gewonnen voor ontwerpinnovatie en duurzaamheid.

 

Giant’s Causeway

De Giant’s Causeway ligt aan de noordoostkust van Noord-Ierland. De 37.000 basaltzuilen staan sinds 1986 op de UNESCO-Werelderfgoedlijst. De rotsformatie zou zo’n 60 miljoen jaar geleden zijn ontstaan bij een vulkaanuitbarsting en biedt nu de perfecte mogelijkheid voor een indrukwekkende wandeling langs de kust. Een deel van de Bazaltzuilen ligt in Ierland de rest in Schotland.

Nadat we de stappen op de paden hebben verzameld, is het café de perfecte plek om te genieten van een smakelijke traktatie en de winkel is een ideale locatie om iets unieks mee naar huis te nemen. Ik heb een leuk magneetje gescoord sluit ik dit bezoek mee af.

 

We zijn weer op weg. Nu geen schapen maar koeien haha. We rijden weer door diverse plaatsen zoals 

Portrush (van het Ierse Port Rois, wat 'haven van de kaap' betekent) een bruisende badplaatsaan de noordkust van County Antrim. De plaats is o.a bekend om De Royal Portrush Golf Club die werd opgericht in 1888 en oorspronkelijk The County Club heette. We reden ook nog even langs het Portrush Atlantic Hotel. Je kijkt uit op de Atlantische Oceaan en het ligt op 5 minuten rijden van de beroemde Royal Portrush Golf Club. Prijs per valt mee op een doordeweekse dag €147 incl ontbijt.

We zien best veel huizen met hekwerk eromheen niet bekend waarom of zal dat tegen vandalisme zijn?

 

Portstewart

is een behoorlijke welvarende badplaats in het Noord-Ierse graafschap Londonderry, die al in de victoriaanse tijd druk werd bezocht. De plaats herbergt ook een aanzienlijk aantal studenten van de nabijgelegen campus van Coleraine van de Universiteit van Ulster.

Naast een haven, heeft het schilderachtige kustpaden die vormen een Atlantische promenade die leidt naar een ruim 3 km lang strand. We zien een paar helicopters staan dus ja even zoeken natuurlijk Wel weer grappig lees maar.  GHolf is dus nog steeds wel een elitesport denk ik dan maar. Wij rijden gewoon door.

Helikopter Golf Tour Operator

De vertrouwde helikoptergolftouroperator van Ierland voor al uw Heli Golf-diensten Iers golf wordt internationaal erkend als het aanbieden van enkele van de meest uitdagende en plezierige banen ter wereld.

Een feit dat wordt erkend door het organiseren van vele evenementen van wereldklasse, zoals de Ryder Cup. Golfers van over de hele wereld weten alles over de verdiensten van de werkelijk unieke ervaring. Van het spelen van enkele van 's werelds mooiste golfbanen tot genieten van de beroemde Ierse gastvrijheid in de prachtige hotels, kastelen en pensions van Ierland. De meeste Golflink-banen en -resorts vergemakkelijken helikopterlandingen voor spelers (over het algemeen zonder kosten). Voorafgaande toestemming is vereist, dus de boekingsnaam en stee-tijd zijn van tevoren vereist door ons operationele team. De helikoptervloot van Executive Helicopters is in staat om een set golfclubs per passagier te vervoeren, waardoor ze de ideale oplossing zijn voor Heligolfing.

 

Coleraine (betekent hoekje van de varens)

is een middelgrote overwegend protestantse plaats: (van de 13 mensen die hier tijdens de Troubles omkwamen, werden 6 oudere protestanten gedood door een IRA-autobom, 4 UVF-terroristen door een eigen doelpunt toen hun bom te vroeg ontplofte, en 3 werden doodgeschoten door loyalisten).

Het ligt in de graafschap Londonderry, vlak bij de monding van de rivier de Bann, 88 km ten noordwesten van Belfast en 48 km ten oosten van Derry. In vergelijking met Portsteward doet het vriendelijk en gemoedelijk aan.

Dunboe-kerk

De wortels van de kerk uit de jaren 1650 zijn gehuld in de mist van de geschiedenis.

De kerk heeft altijd geprobeerd het evangelie op een practische manier naar de gemeenschap te brengen, Historisch gezien had Dunboe 9 scholen in de omgeving, als een manier om effectief voor mensen te zorgen. Tegenwoordig runt de kerk verschillende organisaties voor alle leeftijdsgroepen, om iedereen in de plaats te bereiken en een warm welkom en vriendelijke gemeenschap te bieden.

Het Presbyterianisme in Dunboe bestaat al honderden jaren, maar het huidige kerkgebouw werd in 1936 geopend en werd vlak voor het nieuwe millennium volledig gerenoveerd.

Bishop's Gate Lodge

is een historisch toevluchtsoord voor 2 bij de ingang van de Mussenden Temple en de Downhill Demesne, een 18e-eeuws landgoed dat beroemd is om zijn excentrieke bisschop Earl en zijn iconische, kliftopwaanzin.

De gate lodge heeft een houtkachel voor gezellige avonden in de woonkamer en een overvloed aan licht van hoge plafonds en hoge ramen. Het halve maanvenster van de slaapkamer kijkt uit over een mooie, privétuin met oude stenen muren en banken, en een plek om te ontspannen en buiten te dineren. Direct voor de deur leidt de Bishop's Gate naar:

De Mussenden Temple

op slechts een mijl loopafstand. Het landschap van de kliffen hier is doordrenkt van geschiedenis en natuur, met tuinen, historische gebouwen en weidse uitzichten op de Noord-Atlantische Oceaan; er is zoveel te ontdekken.

Het was een bibliotheek, toevluchtsoord en monument voor een ietwat schandalig liefdesverhaal. Nu is het 1 van de meest geliefde en gefotografeerde gebouwen in Ierland. Het lligt aan de rand van de klif, boven het Downhill Strand met een panoramisch uitzicht op de bergen van Donegal en op een heldere dag, de Schotse kust.

Gemodelleerd naar de tempel van Vespa in Rome, werd het in 1785 gebouwd door de kleurrijke Frederick Hervey, graaf van Bristol en bisschop van Derry. Hij wilde een toevluchtsoord op zijn landgoed Downhill op de klif - een plek waar hij alleen kon zijn met zijn boeken, zijn gedachten en het geluid van de oceaan.

Er was destijds enige speculatie dat de man die bekend stond als de "Engelse Casanova" ook alleen wilde zijn met zijn nicht, Lady Mussenden, naar wie de tempel is vernoemd, maar zoals bij zoveel van deze verhalen, blijft de waarheid een mysterie.

Niet naar binnen maar even langs het strand gereden haha

 

Londonderry/Derry

ligt aan de rivier de Foyle, begon ooit als een kloostergemeente, gesticht door St. Columba in 546. De naam “Derry” komt van het Keltische woord voor eikenbos, “doire”. In de jaren 1600 bouwden de Engelsen dikke muren rond Derry met stenen van oude kerken. De Ieren waren boos en het land werd aan Londenaren gegeven. Zo werd Derry LondonDerry. Vandaag de dag is LondonDerry een levendige stad met een moderne flair, een geweldige eetcultuur, een bruisende kunstscene en een sfeer van plezier en gezelligheid.

Het ligt op het punt waar 2 van Ierlands indrukwekkende kustroutes samenkomen. Ga westwaarts en je staat op de Wild Atlantic Way met 2500 km aan adembenemende zeegezichten. Ga naar het oosten en je wordt meegevoerd door de Causeway-kustroute: een van de mooiste autoritten ter wereld.

Londonderry is na Belfast de grootste stad van Noord-Ierland. Deze stad speelde een belangrijke rol tijdens de Troubles en kent 1500 jaar aan geschiedenis. In de volksmond heet Derry ook wel "Stroke city" naar het streepje tussen de 2 namen.

Het is de enige overgebleven volledig ommuurde stad in Ierland en 1 van de mooiste voorbeelden van ommuurde steden in Europa.

Geschiedenis in Derry

In Derry heeft een belangrijk gedeelte van de Ierse burgeroorlog tussen de katholieken en protestanten afgespeeld. Deze roerige periode wordt ook wel The Troubles genoemd. Dieptepunten in deze strijd waren de Slag van de Bogside in 1969 en Bloody Sunday in 1972. Vanaf de jaren ’90 werd het rustiger in Derry, alhoewel de onrust nog niet uit Noord-Ierland verdwenen was. De verdeling tussen protestants en katholiek is op veel plaatsen in Derry terug te zien. Zo zijn er protestantse en katholieke wijken, en noemen protestanten de stad Londonderry, terwijl de katholieken het over Derry hebben.

 

We rijden langs de rivier Roe deze staat bekend om zijn zalm en zeeforel. Zeeforelvissen is op zijn best in het donker op de vlieg of op een vallende overstroming overdag. Zalm en zeeforel zijn met wat geluk vanaf mei te vinden in de rivier. Een leuke binnenkomst met al dat groen en gekleurde huizen. De stad ligt aan de rivier de Foyle. De rivier stroomt door de stad en vormt een belangrijk onderdeel van het stadslandschap.  De stad is door de rivier zelfs opgedeeld in 2 delen;

  • Waterside (aan de oostelijke oever) en
  • Cityside (aan de westelijke oever).

Hands Across the Divide sculptuur

Het toont 2 mannen die elkaar bereiken maar niet in staat zijn om zichzelf aan te raken... Een krachtig symbool, dat de complexiteit van het Noord-Ierse conflict weerspiegelt, waarbij republikeinen het opnemen tegen loyalisten...

Een symbool van de omvang van het Noord-Ierse conflict

Het monument werd in 1991 gemaakt door Maurice Harrron, een beeldhouwer uit Derry zelf... Zijn doel was om het Noord-Ierse conflict in beeld te brengen, en in het bijzonder het geweld en de disharmonie, die in Derry en in de hele provincie Noord-Ierland heerst.

Het monument is geplaatst op een kunstmatige kaap van beton en steen... Aan weerszijdenen vormen twee 2 meter hoge rechtopstaande muren een cirkel die de 2 bronzen mannelijke standbeelden verenigt, naar elkaar reiken, boven de leegte... De 2 mannen lijken gescheiden te worden door een gigantische golf, waardoor elk van hen de stap naar de ander kan zetten... (blij dat ik meerdere foto's gemaakt had nu ook duidelijk de golf in beeld onder) Een manier om de moeilijkheid van verzoening uit te drukken en de patstelling waarin de 2 kampen (Republikeinen en Loyalisten) zijn opgesloten... Hoewel het vredesproces erin geslaagd is de spanningen te verlichten, is dit monument nog steeds een perfecte illustratie van de moeilijkheden om harmonie te bereiken tussen 2 volledig tegengestelde kampen die vandaag vreedzaam samenleven...

 

We hebben straks een rondleiding met gids. We hebben nog wat tijd dus rijden we wat rond om een beetje indruk te krijgen.

Hier zie je trouwens de golf tussen beide mannen, het standbeeld staat op Carlisle Square. 

 

Murals, de wandtekeningen op de zijkanten van huizen

Zij zijn gemaakt door The Bogside Artists. Deze groep kunstenaars bestaat uit Tom Kelly, William Kelly en Kevin Hasson. Deze 3 mannen maakten alle 12 murals in Derry. Deze vormen samen The People’s Gallery en  geven de conflicten rondom de burgerrechten van de Katholieken in dit gebied weer. Katholieken werden in Noord-Ierland gediscrimineerd ten opzichte van unionisten. Zowel op politiek als economisch vlak. 3 Decennia lang was er in Derry daardoor een hevige strijd. Een strijd die in 1968 begon en waar ook wel naar gerefereerd wordt als “The Troubles”.

De 3 artiesten komen allemaal uit dit gebied van Derry en hebben veel van The Troubles meegemaakt. Van de Battle of the Bogside tot Bloody Sunday in 1972 op 30 januari, Operatie Motorman en de hongerstaking van 1981.

Bij elke tekening is een bordje met uitleg, uitleg over de strijd, maar ook uitleg over wat de tekening precies verbeeld. De laatste muurschildering is de Vredesmuur, waarbij het symbool van de vrede, een duif, omhoog vliegt op weg naar een zonnige en vreedzame toekomst.

1 Van de belangrijkste muurschilderingen toont een jong schoolmeisje dat die dag werd vermoord. Anette McGavigan was pas 14 jaar oud toen ze werd neergeschoten. Ze was nog steeds in haar schooluniform en de voorwerpen die ze verzamelde voor een schoolproject liggen aan haar voeten. Haar moord markeerde de 100e burgerdood in The Troubles.

De murals geven een gezicht aan degenen die hebben geleden. Hun verhalen worden verteld en ze zullen herinnerd worden. 

Ik heb niet alles gezien wel veel.

We hadden nog een extra dag in Derry waar we achteraf heel blij mee waren. Ik koos ervoor om een paar murals samen te voegen. Bij de 1ste foto, krijg je beetje indruk hoe het er echt uitziet en ja dan gaat er wel wat door je heen. En die laatste compilatie zou je bijna aan een feestje doen denken door die kleuren.

 

Het Museum Free Derry

Dit museum is mede tot stand gekomen vanuit Bloody Sunday Trust. Het vertelt het verhaal van de jarenlange burgeroorlog in Noord-Ierland, waaronder de Battle of the Bogside, de oprichting van Free Derry en Bloody Sunday. Veel items van de historische collectie zijn geschonken door de lokale bevolking. Vlak bij het museum staat het Bloody Sunday monument. De granieten obelisk is een herdenkingsmonument aan de de 14 katholieke jongens en mannen die op Bloody Sunday omkwamen.

 

 

We hebben afgesproken voor het gerechtsgebouw een mooi pand. We lopen met zijn allen naar de stadsmuur die diverse poorten heeft Via 1 van de trappen gaan wij naar boven. En dan begint de gids haar verhaal goed kort en duidelijk. Heel bijzonder om zo over die muur te lopen en dan zie je ook wat een enorm zicht je hebt over de stad en ver weg. Zoals ik al zei hebben we morgen ook nog een dag en wij besloten direct al om de muur samen op ons gemak te gaan bewandelen dus ik beperk hiet wel wat foto's om overzicht te houden. 

 

De Derry Walls

Zij werden gebouwd in de periode 1613-1618 door The Honourable the Irish Society, als verdedigingswerken voor vroege 17e-eeuwse kolonisten uit Engeland en Schotland.

De muren werden gebruikt als verdedigingswerken voor de 17e-eeuwse kolonisten uit Engeland en Schotland.

Over de dikke stadsmuren die zijn overgebleven ligt een wandelpad en langs de muur ligt ook een pad van 1,5 km langs de stadspoorten: Bishop’s Gate, Ferryquay Gate, Shipquay Gate en Butcher’s Gate.

 Veel tekst toevoegen is niet nodig daar de borden alle informatie geven. Je hebt een mooi zicht over de stad en wijde omtrek. Als we naar beneden kijken, zien we daar beneden een groep mogelijk studenten dan wel archeologen bezig met onderzoek in t veld.

 

Je ziet er is genoeg te zien of je nu op de muur staat of beneden loopt.

 

We verlaten Derry en rijden naar ons hotel natuurlijk zie je altijd wel weer iets onderweg zoals die trein en de wachtende passagiers op de muur van een ondergrondse parkeergarage. In ons hotel aangekomen gaan we toch even op onderzoek uit want er waren veel deuren die niets met de hotelkamers te maken hadden. Ze waren open dus even rondkijken. Dan is het tijd voor het diner daarna gezellig een borrel met elkaar en morgen gaan we met de lokale bus een dagje Derry doen.

 

En daar gaan we dan wel zorgen dat je aan de goede kant van de weg gaat staan natuurlijk ging bijna mis haha. Bijna iedereen ging even naar Derry. Nee die tractor laten we voorbijgaan. Het zijn mooie ruime en schone bussen tevens voorzien van een USB-oplaadpunt bij elke bank. Het was een leuke afwisselende rit. In Derry nog even een foto van de bus genomen om zeker te zijn dat we de goede bus nemen als we weer terug gaan.

 

 Guildhall

Op het plein, kijk je omhoog naar de intrigerende rode zandstenen structuur.

Binnen de 400 jaar oude muren ligt een van de meest herkenbare - en misschien wel een van de meest verbluffende - bezienswaardigheden van de stad, de Guildhall.

Tegenwoordig is de Guildhall een toeristische attractie die je gezien moet hebben en de plek voor enkele van de belangrijkste evenementen van de stad, waaronder de bekroonde Derry Halloween-vieringen, het City of Derry Jazz Festival en het lentecarnaval. Het is ook de thuisbasis van de kamer van de gemeenteraad en de salon van de burgemeester en het wordt gebruikt als conferentielocatie en voor bruiloften, recepties en burgerlijke ceremonies.

En laten wij nou geluk hebben we staan voor de Guildhall maken en foto van de poort en zie daar wat er aankomt rijden.

En voor het gebouw? Jawel de bruidegom stapt uit de auto traditioneel gekleed dus maar even op een stoepje zitten en kijken wat of er gebeurd en zie daar kwam de bruid met haar gevolg geweldig dat pakken ze ons niet meer af. Later zijn we naar binnen gegaan en hebben ook de trouwzaal nog even op de foto gezet zo is het plaatje compleet. 

 

Het meest opvallende kenmerk van de Guildhall is de verzameling glas-in-loodramen. Gedoneerd door London Companies, vertegenwoordigen ze alles, van visboeren tot muzikanten. Via de elegante trap en majestueuze gangen waar een grote stoel staat die we natuurlijk even uitgeprobeerd hebben komen we bij een groot pijporgel. 

Naast dat je de thuisbasis bent van de indrukwekkende glas-in-loodramen, kun je ook alles leren over de plantage van Ulster. 

 

De Guildhall beschikt over een nieuw interactief toeristeninformatiepunt met interpretatiepanelen in het hele gebouw die de vele speciale kenmerken tot leven brengen. Verken de tentoonstelling over de geschiedenis van de regio, waarin de impact van de plantage van Ulster wordt uitgelegd, toen koning James I, loyale Schotse en Engelse protestanten stuurde om het gebied te bevolken. De tentoonstelling onderzoekt hoe de plantage de geschiedenis van de stad heeft gevormd.

De Guildhall,

gevormd in een neogotische stijl, is 1 van de meest opvallende gebouwen in het noordwesten en werd oorspronkelijk gebouwd in 1887 door The Honourable The Irish Society. Het rode zandstenen gebouw is van neogotische architectuur, met Tudor-ontinten. De trap van het gebouw, het hoofdhalorgel en de gangen geven een fascinerend inzicht in de geschiedenis van dit kenmerkende gebouw. Guildhall's iconische klok met 4 gezichten werd geïnstalleerd in 1891, een jaar nadat het gebouw was geopend. De klokken hebben 5 klokken, waarvan de grootste meer dan 2 ton weegt.

Officieel uurwerk van Derry

Vóór het elektrische tijdperk was de klok het officiële uurwerk voor de mensen van Derry. De klokken van de klok markeerden de tijd voor elk aspect van het dagelijks leven, van het bijhouden van werktijden tot het rijden van trein- en verzendschema's.

Gemodelleerd naar de Londense Big Ben, werd de klok gemaakt door het Edinburghse bedrijf James Ritchie & Son (Clockmakers), die nog steeds elk jaar de klok onderhouden.  De klokkentoren is 144 voet (44m) hoog. 

Niet alleen is het klok»-mechanisme gemodelleerd naar Big Ben, maar de bourh-staking en driemaandelijkse

Chine zijn ook simitar.

Zonder koffie geen energie natuurlijk
Zonder koffie geen energie natuurlijk

We lopen rustig naar de muur aan de buitenzijde zijn 3 gedenkpanelen bevestigd. We gaan naar boven en lopen rustig over de wall De informatieborden zijn erg duidelijk. Wel leuk die moderne brug (komen we later) en ja de meisjes van Derry. Die zijn vanuit heel veel hoeken straten en trappen zichtbaar het is ook een bijzonder stuk.

 

St. Columb's Cathedral

We zagen hem gister al even van een afstand. De kathedraal werd in 1633 gebouwd door de City of London door William Parrot voor de Honourable The Irish Society en is in de Planter Gothic-stijl. Met steen uit lokale steengroeven.

 Als een van de 1ste kathedralen die na de protestantse reformatie werd gebouwd, was het vrij eenvoudig maar is sindsdien aanzienlijk uitgebreid. In de kathedraal worden nog diensten gehouden maar bevat ook een museum met artefacten die de band met Londen illustreren.

De kathedraaltoren

Deze had oorspronkelijk een houten torenspits bedekt met lood, die in de jaren 1680 werd neergehaald om plaats te maken voor een nieuwe torenspits. De vervanging was nog niet gebouwd tegen de tijd van het beleg van 1689, toen het lood werd gebruikt om kogels te maken!

In 1776 droeg bisschop Hervey € 1.000 bij voor de nieuwe stenen torenspits. Deze hoge, slanke torenspits, 69 meter hoog, werd voltooid in 1778. Het werd echter in 1802 neergehaald omdat het dreigde in te storten in de kerk. Hoewel 11 meter korter, domineert de huidige torenspits van 1822 nog steeds de skyline van de stad.

Kerkmuur

De hoge vliesgevel met 2 kleine uitkijktorens aan beide uiteinden is gebouwd om de kathedraal te beschermen tegen kanonvuur. Het zou een verhoogd platform hebben gehad waar de soldaten op konden staan. deze 2 torens, zijn de enige die het overleefden

De 1ste steen in de veranda, waarvan een deel oorspronkelijk afkomstig is uit het 12e-eeuwse Templemore-klooster van de Columbaan-traditie, is gegraveerd:

"Als stenen konden spreken, dan zou het Londense gebed moeten klinken wie deze kerk en stad vanaf de grond heeft gebouwd, Vaughan kwam. De klank van 8 klokken is de oudste set in Ierland, gepresenteerd door Charles 1 in 1638."

Een volledige restauratie van de kathedraal werd voltooid in 2011.

Op het kerkhof bevinden zich veel interessante grafstenen van stadskooplieden, soldaten, architecten en vakmensen. In de hoek staat de Siege Heroes Mound, die naar verluid de overblijfselen bevat van mensen die zijn omgekomen tijdens de Siege van 1688-89.

 

De oude pilaren en bogen getuigen van gezond verstand en 1ste klas vakmanschap.

De kathedraal heeft veel mooie glas-in-loodramen, regimentsvlaggen, gedenktekens en een grote verzameling historische voorwerpen uit de tijd van het beleg. "

Festival of Cloaks 

De installatie van het Festival of Cloaks eert historische tradities en verrijkt het culturele tapijt van Derry en nodigt bezoekers uit om na te denken over de thema's zorg, verbinding en continuïteit. Waar: St Columb's Cathedral in Derry, Noord-Ierland. Het Festival is een tentoonstelling ter ere van het rijke erfgoed en het kunstenaarschap van het ceremoniële maken van mantels. Het toont traditionele vaardigheden, eigentijdse ontwerpen en de fascinerende verhalen achter deze iconische kledingstukken

 

Het brede scala aan mantels omvat academische, kerkelijke, militaire, theatrale en mode-items die aan beide zijden van de kathedraal liggen. Er zijn ongeveer 40 mantels te zien zijn. Het was zeer de moeite waard

 

St Augustine's Church

Een neogotische kerk uit 1872. Gebouwd van whinstone met zandstenen dressings, het is een zeer oude kerk en is de plaats van St. Columba's/Colmcille klooster. In 1164 werd de oude kerk omringd door een cashel en werd de nieuwe kathedraal van Temple Mor buiten de muren gebouwd op de huidige locatie van de Long Tower Chapel. Vanaf dat moment, staat de kleine abdij op deze plaats. De kerk van Augustinus heette Dubh Regles (Zwarte Kerk). In 1613 werd de kerk, toen de Kerk van God genoemd in de stad Derry, gebruikt door de 1ste kolonisten uit Engeland, Wales en Schotland en de kanonskogel met de voorwaarden voor overgave tijdens het beleg van 1688/1689 viel op het kerkkerkhof. Het huidige gebouw dateert uit 1872 en werd gebouwd door bisschop William Alexander. Er zijn veel beroemde graven op het kerkhof.

 

We vervolgen onze weg weer en gaan naar de muur en lopen rustig verder

 

We maakten nog een aar leuke foto's van bovenaf. Ik maakte een foto van de Derry meisjes en Ans dacht zo is ie ook leuk. Zie je de Ierse vlag kijk goed dan zie je er nog wat hangen haha. Nog een paar murale en dan naar beneden we gaan even een hapje eten. Wel daar bevond zich zoals je ziet een groep mannen die aan het zingen waren en toen begonnen te bidden. Joch het is hier niet de klaagmuur! Grappig maar later bleek dat een soort van apostelen waren en gingen ze zieltjes winnen op de pleinen. Ach ja moet kunnen toch?

 

De medaillons die we tegenkwamen in de tegels geven duidelijk aan in welk bastion je je begeeft op dat moment . Vroeger ware er in totaal warern er 7 batsions. Elk van de bastion langs de stadsmuren hadden  ooit uitkijktorens. Ze werden toegevoegd in 1628 nadat de bewakers klaagden over het feit dat ze in de regen moesten doen. Helaas zijn er dus nog maar 2 over bij de church

 

De Derry Girls Mural

is gemaakt door een lokaal non-profitbedrijf, UV Arts, en bevindt zich aan de zijkant van Badger's Bar and Restaurant (goede koffie), tegenover het winkelcentrum Foyleside.

De muurschildering, toont de populaire cast van Derry Girls, een BAFTA TV-prijswinnende komedieserie die een groep van 5 middelbare scholieren volgt - Erin Quinn, Orla McCool, Clare Devlin, Michelle Mallon en James Maguire - die door de adolescentie navigeren in de vroege jaren 90, te midden van "The Troubles" in Noord-Ierland.

Geschreven door Derry girl, Lisa McGee, werd de 1ste serie uitgezonden op Channel 4 in januari 2018, snel gevolgd door de even succesvolle 2e serie in maart 2019. Een 3e en laatste serie werd uitgezonden in april 2022, gevolgd door een special van een uur in mei 2022. Leuk om het oude Derry mee af te sluiten.

 

Zoals gezegd even broodje eten en dan op ons gemak wandelen naar de Peace Bridge om naar de  andere zijde van de Foyle-rivier te gaan.

 

The Peace Bridge

over de rivier de Foyle overbrugt een 400 jaar oude fysieke en politieke kloof tussen 2 kanten van een ooit bitter verdeelde gemeenschap. Ontworpen door Wilkinson Eyre Architects in Londen en gefinancierd voor £ 14 miljoen door het Europees Fonds voor Regionale Ontwikkeling voor Vrede, is het een zeer indrukwekkend en elegant stuk architectuur. Met twee structurele wapens die in tegenovergestelde richtingen gaan, die de eenwording van beide gemeenschappen symboliseren aan weerszijden van de rivier de Foyle, de Protestantse Waterside en de Nationalistische Bogside, zijn deze 2 tegengestelde en onafhankelijke armen nu verenigd in een symbolische handdruk over de rivier. Geopend in 2011 strekt dit 235 meter lange, 4 meter brede gebogen voetpad, spoor en fietspad zich uit van de Guild Hall in het stadscentrum van Derry City tot Ebrington Square en St Columb's Park aan de andere kant van de rivier de Foyle.

Star Fort Wall 1841

Ebrington is een voormalig militair erfgoed van 29 hectare gelegen aan de rivier de Foyle, verbonden met het stadscentrum van Derry-Londonderry via de Vredesbrug.

De site werd oorspronkelijk bezet door Jacobitische troepen tijdens het beleg van Derry en ontwikkelde zich vervolgens in 1841 als een 'Star Fort' van 10 hectare. Het speelde een belangrijke rol in beide wereldoorlogen en was cruciaal tijdens de Slag om de Atlantische Oceaan. Het is omgeven door een gepland monument Star Fort Wall, vergelijkbaar met de muren in de stad, en bevat veel 19e-eeuwse monumentale en behouden gebouwen die de laatste tijd onderzeeërs huisvestten en trainden tijdens de Koude Oorlog, toen het bekend stond als H.M.S. Zeeadelaar.

 

 

Ebrington werd in 2003 geschonken aan The Executive en is geregenereerd door The Executive office en de Private Sector met veel van zijn gebouwen die zijn omgebouwd tot restaurants, cafés, kantoren en zelfs een meermaals bekroond restaurant en brouwhuis.

Ebrington herbergt de Peace Pledge Tree en het onlangs opnieuw opgedoken Ebrington Square, het voormalige militaire paradeterrein, organiseert vele openbare evenementen in de open lucht.

Ebrington is een voormalig militair erfgoed van 29 ha gelegen aan de rivier de Foyle, verbonden met het stadscentrum van Derry-Londonderry via de Vredesbrug.

Ebrington vertegenwoordigt een nieuw hoofdstuk in het verhaal van de stad. De bouw van de Vredesbrug, het nieuwe Ebrington-plein, de regeneratie van gebouwen en een succesvol cultureel programma maken Ebrington tot een opwindende en levendige plek om te vertoeven.

Peace Pledge Tree De weg naar vrede

Een door jongeren geleid vredesopbouwinitiatief Meer dan 400 vredesbeloften zijn gegraveerd op metalen bladeren en op de boom geplaatst. De woorden en gevoelens van onze jonge mensen, uit heel Noord-Ierland en de grensprovincies, worden permanent op de boom weergegeven om ons allemaal aan te moedigen om door te gaan met het nastreven van vrede.

De Peace Pledge Tree en de aspiraties van onze jongeren voor een vreedzame toekomst zijn onderschreven door alle 11 raden in Noord-Ierland, die ook hun eigen vredesbeloften hebben toegevoegd. Cooperation Ireland wil graag de onschatbare bijdrage aan het programma erkennen van de lokale stuurgroep onder leiding van ds. David Latimer, de steun en begeleiding van The Executive Office en het creatieve talent van de internationaal gerenommeerde beeldhouwer en kunstenaar Maurice Harron bij de creatie van de Peace Pledge Tree. Hier zagen we een totaal ander Beeld van Derry

 

We rijden nog langs een kerkje met een mooie begraafplaats. Dan zien we de kerk die tegenover ons hotel ligt en weten we dat we op de knop moeten drukken en zo kwamen we moe maar voldaan aan in ons hotel waar we ons klaarmaakten voor het avonddiner morgen op weg naar 

Belfast