Groot Brittannië Schotland/Irvine

De hoofdstad Belfast fascineert je met zijn geschiedenis, erfgoed en architectuur. Maar er is ook een bruisende sfeer in de restaurants, pubs en muziekscene. 

Kleurrijke muurschilderingen die de politieke en religieuze scheuren tijdens The Troubles weergeven, trekken nu reizigers aan. In Belfast zijn ze het best te zien in de wijken Shankill (een bastion voor protestantse loyalisten) en de Falls (een bolwerk van katholieke nationalisten), naast elkaar maar gescheiden door een hoge muur bedekt met prikkeldraad genaamd de "vredeslijn". Het verkennen van deze buurten geeft een glimp van de Ierse Tricolor of Union Jack gedrapeerd voor huizen, een hint op de loyaliteit van de bewoners en laat zien hoe verdeeld de stad was - en tot op zekere hoogte nog steeds is.

In de hoofdstad ligt ’s werelds grootste droogdok, waar de beroemde Titanic tussen 1909 en 1911 door de rederij White Star Line werd gebouwd. De grote kranen van de scheepswerf kunt je al van ver zien. Op vrijdag, zaterag- en zondagochtend kunt je het authentieke Belfast beleven op de St. George’s market. Na een bezoek aan de markt kunt je zo in een taxi stappen voor een ‘black taxi tour’ langs de beroemde muurkunst van de stad.

Weer lekker op tijd vertrekken je ziet het is nog heiig. Dan eerst naar de benzinepomp Oeps zien we Adbleu denken we aan onze reis naar Puglia dat was het grootste probleem van ons busje toen. Maar dit keer dus netjes op tijd aangevuld en natuurlijk de tank ook even, nou even we hadden ruim de tijd om even rond te schumen in de winkel en ik besloot voor de verandering maar eens een paar kranten vast te leggen er lagen er immers genoeg dan weer op weg we komen in de buurt van de haven.

En dan nog even en dan zien we een apart gebouw oprijzen in de verte. En dan dichtbij zien we dat het de Titanic is.

Titanic

buitenkant van het museum alleen enorme stukken staal die uit een glazen kern staken moderne kunst?

De  4 stalen massa's bootsen elk de boeg van de Titanic na. hoogte van 27,43m hebben ze dezelfde hoogte van de romp van kiel tot dek. Het heeft een bekleding van 3.000 zilver geanodiseerde aluminiumplaten. Ze zijn ontworpen door de architecten om het water van de zwembaden aan de voet van het gebouw te reflecteren. Ze geven de illusie van golven rond de romp. Binnen vertellen en verbeelden de 9 zalen de geschiedenis van het schip op indrukwekkende schaal, van het allereerste ontwerp tot de tragische ondergang. Je hebt er ritjes over de scheepswerf, ontroerende vondsten en fantastisch nagebouwde scheepshutten.

Het atrium in Titanic Belfast

Het Titanic-bord voor het gebouw is gigantisch. Net als het staal op het schip zelf, is het gesneden uit een plaat van bijna een centimeter dik en weegt het 16 ton, hetzelfde als het voorste anker van de Titanic. Meer Titanic-gerelateerde verrassingen binnen.

Het industriële gevoel van het atrium, met ruw gehouwen houten balken en staal overal, was verrassend. Nabootsen van de scheepswerf. De 18,29 m hoge muur van de ruimte was bedekt met metalen panelen vergelijkbaar met die gebruikt op de romp van de Titanic. Zelfs de loketten hadden de vorm van grote kuilen.

liedjes van de scheepswerven Thomas Carnduff, 1924.

wij die in Belfast zijn geboren. 

wij begroeten u, koningin van het noorden

Eenheid van geluid en beweging. Een stad van eindeloze opwinding!

van de nacht van de ochtendschaduwen. Vanaf het aanbreken van de mistige ochtend naar het geluid van de scheepswerf om de avondlucht te laten vallen; 

Tijd voor koffie we rijden naar de parkeerplaats en van daaruit, lopen we via de haven naar het fenomeen kijk de hop of hop on-bus staat er ook. We komen langs de torenhoge kranen van de Harland & Wolff Shipyards. Dit was waar de Titanic, 's werelds grootste en meest luxueuze oceaanschip van toen, in april 1912 werd ontworpen, gebouwd en te water gelaten.

In april 2012, een eeuw later, aan de rand van dezelfde slipway, staat Titanic Belfast gebouwd als onderdeel van een poging om de waterkant van Belfast te regenereren.

We blijven niet te lang want dat redt t dagprogramma niet. Dat wordt gewoon even naar binnen en in de hal wat rond te snuffelen. Toch wel leuk hoor. Maar als je hier in de buurt bent zeker de moeite waard kaartje te kopen en naar binnen gaan ziet er echt spectaculair uit haha. In het hart van Titanic Belfast bevindt zich het indrukwekkende centrale atrium van 20.000 vierkante voet. De stijgende ruimte van 5 verdiepingen is geïnspireerd op de steigers, bruggen en kraanvogels die de Titanic en Olympic omringden terwijl ze op de slipways zaten.

Het 60-ft hoge plafondgartry maakt luchtacrobatiek mogelijk, terwijl meerdere kijkplatforms en vloeren op verschillende hoogtes unieke opties bieden voor muzikale podia.

Op de grond zien we een enorm compas met in de rand een tekst die kreeg ik echt niet op de foto daarvoor moest je toch naar boven maar dat ging niet zonder kaartje ik heb dus maar een foto van het net geplukt.

De kathedraalachtige locatie kan worden gebruikt voor drankjes voor het diner of culturele optredens.

En dan rijden we richting centrum en je zit eigenlijk direct tussen de muurschilderingen wel heel bijzonder.

Peace Wall

De vredeslijnen of vredesmuren zijn/waren een reeks scheidingsbarrières die werden opgericht om nationalistische en loyalistische buurten te scheiden tijdens de Northern Ireland Troubles in de late 20ste eeuw.

De vredeslijnen werden oorspronkelijk gebouwd als tijdelijke structuren die slechts 6 maanden zouden duren maar vanwege hun effectieve karakter werden ze breder, langer en permanenter; variërend in lengte van een paar honderd meter tot meer dan 5 km. Ze kunnen gemaakt zijn van ijzer, baksteen en/of staal en zijn tot wel 7 meter hoog.

Northumberland Street Peace Gate en muurschilderingen

Northumberland Street is een straat in West Belfast die Divis Street en Shankill Road verbindt. Het is een van de vele straten die loyalistische en Republikeinse gemeenschappen in het gebied met elkaar verbinden. De International Wall op Divis Street strekt zich uit over Northumberland Street langs de westelijke perimeter en gaat verder in Beverley Street op de noordelijke perimeter.

Er zijn 2 veiligheidspoorten die Northumberland Street verdeeld en deel uitmaken van de lange "vrede"-lijn. Ondanks het Goede Vrijdagakkoord van 1998 markeert de Vredesmuur, nog steeds de grens tussen de Republikeinse en Loyalistische gebieden van Belfast. De poort aan Northumberland Street sluit elke avond om 20.00 uur.

Het Kruis der Kruisen

Steek de New Life City Church over op Northumberland Street. Op de plaquette aan de basis van het kruis staat:

45 jaar conflict in Noord-Ierland 1969-2014 Laat dit het jaar zijn waarin het conflict eindigt.

De muurschilderingen op Northumberland Street zijn een mix van internationale en lokale aandachtspunten zoals je hier heel goed kunt zien.

Er zijn gelukkig ook stukken waar het echt vrolijk aandoet met al die kleurtjes hoor!

We verlaten de wijk  en rijden richting het centrum je ziet er zijn weer diverse schilderingen op de huizen.

Thomas Thompson fontein

Een rode herdenkingsfontein in gotische stijl die dateert uit 1885. Thomas Thompson, een vooraanstaand marinechirurg in de Napoleontische oorlogen, was ontzet door de omstandigheden in Belfast tijdens de Grote Hongersnood. Hoewel het falen van de aardappeloogst geen directe invloed had op de inwoners van de stad, brachten hordes vluchtelingen uit het platteland verwoestende epidemieën van tyfus, cholera, pokken en dysenterie met zich mee. Thomas Thompson was de oprichter van het Charitable Home for the Incurable, dat troost bood aan de zieken. De inscriptie op de fontein luidt: "Wie het water drinkt dat ik hem zal geven... zal nooit meer dorst krijgen"

Crescent Church, Universiteitsweg

Deze voormalige Presbyteriaanse Kerk wordt nu gerund door Bijbelchristenen.

En zo komen we dan bij ons volgende stop

Queen's University Belfast

is een van de toonaangevende universiteiten in het VK en Ierland met een vooraanstaand erfgoed en geschiedenis. Sinds 1845 maken inspirerende onderzoekers, baanbrekende studenten en toegewijde alumni bij Queen's een verschil voor de samenleving in Belfast en over de hele wereld.

De experts van Queen, die bekend zijn om baanbrekend onderzoek, hebben baanbrekende technologieën ontwikkeld, van levensreddende kankerbehandelingen en duurzame technische oplossingen tot het bevorderen van conflicttransformatie en vredesopbouw.

De universiteit staat op de 2e plaats in het VK voor ondernemersimpact (Octopus Ventures, 2022) en op de 117e plaats in de wereld voor onderzoekskwaliteit (Times Higher Education World University Rankings 2025).

Meer dan 25.000 studenten vullen de prachtige en levendige campus van Queen's, in het hart van de dynamische en diverse stad Belfast, die de laagste kosten van studentenleven in het VK heeft (NatWest Student Living Index 2024).

Queen's is een ankerinstelling in Noord-Ierland, die trots is op sociale en maatschappelijke verantwoordelijkheid. De universiteit is een hoofdpartner in de Belfast Region City Deal, die £ 1 miljard aan transformerende co-investering zal ontgrendelen, waardoor projecten op het gebied van geavanceerde productie, klinisch onderzoek en veilige, verbonden digitale technologieën worden bevorderd.

Door transformatief onderwijs, wereldwijde impact en levensbepalende studentenervaringen te leveren, blijft Queen's University een betere wereld vormgeven voor de hele samenleving.

Queen's University War Memorial 

Het werd opgericht ter nagedachtenis aan die leden van de universiteit en haar OTC die stierven in WOI. Het werd op 21 juli 1924 ingewijd door de hertog van York (die later koning George VI werd) vergezeld door de hertogin van York. Het gedenkteken is ontworpen door Sir Thomas Brock. Hij stierf echter voordat hij het werk kon afmaken en het gedenkteken werd voltooid door de heer F Arnold Wright. Het is een bronzen afbeelding van een gevleugelde overwinning die een gevallen jeugd ondersteunt. Alle namen van degenen die tijdens deze oorlog in conflict zijn omgekomen, zijn vastgelegd op bronzen tabletten op het gedenkteken.

In 1947 werd besloten dat de namen van de leden van de universiteit die tijdens WOII in een conflict waren omgekomen, ook op bronzen tabletten moesten worden geplaatst. De herinwijding van het oorlogsmonument vond plaats op 8 november 1950 in aanwezigheid van veldmaarschalk burggraaf Alanbrook, kanselier van de universiteit.

Deze informatie is vanaf de originele site van de universiteit.

En dan rijden we nu door naar ons volgende stop. Daar krijgen we vrije tijd om lekker rond te neuzen en te lunchen. Leuk die smallere straatjes zo echt als je je `Ierland voor je ziet geweldig en dan weer al die beschilderde huizen je komt ogen te kort.

We gaan eerst even flink aan de wandel want aan het eind van de straat oke nog een paar bochtjes e.d. is een markt waar we vast wel iets lekkers kunnen scoren volgens Floris. En ja hoor hij had gelijk haha. Ook heerlijk gegeten.

St George's Market

is een van de oudste attracties van Belfast en een van de beste markten in het VK en Ierland. Alleen op vrijdag, zaterdag en zondag geopend.

Sinds 1604 is er een vrijdagmarkt op de site van St George. De huidige bekroonde St George's Market, gebouwd tussen 1890 en 1896, is een van de oudste attracties van Belfast.

Naast het feit dat het de thuisbasis is van enkele van de beste verse producten, met klanten die dichtbij en ver reizen om de geneugten van de vrijdag-, zaterdag- en zondagmarkten te proeven, is het een van de populairste plaatsen van de stad geworden om te bezoeken. Sinds de renovatie van £ 4,5 min in 1997 biedt dit charmante Victoriaanse gebouw een van de meest levendige en kleurrijke bestemmingen die Belfast te bieden heeft.

Belfast City Hall, Administratief gebouw aan Donegall Square

Het kalkstenen gebouw heeft een centrale koepel van 53 meter hoog, vergezeld door 2 kleinere koepels aan beide zijden.

Het interieur toont glas-in-loodramen die belangrijke figuren en gebeurtenissen uit de ontwikkeling van Belfast door verschillende perioden weergeven.

De noordelijke gevel van het gebouw vormt de fysieke grens tussen het financiële district en het commerciële gebied van het stadscentrum.

De bouw van het Belfast Stadhuis begon in 1898 na de benoeming van Belfast tot stad door Koningin Victoria, met voltooiing in 1906.

Gratis rondleidingen van 45 minuten vinden plaats in het weekend, waarbij bezoekers de raadskamers en ceremoniezalen kunnen verkennen

Wat heeft het zeepaardje met de stad te maken?

Belfast is misschien het best bekend om de Troubles, de Titanic en een sterk accent, maar veel minder om het symbool van de stad, het zeepaardje. In de 19e eeuw was Belfast een belangrijke haven en speelde het een belangrijke rol in de industriële revolutie van Ierland. Met een sterke band met de haven en het maritieme leven is het logisch dat een zeewezen het symbool van de stad werd.

Munten in de geschiedenis

Het vroegst bekende gebruik van een zeepaardje in Belfast was niet in het water, maar op munten. In de 17e eeuw hadden de eerste kooplieden van de stad een zeepaardje op borden en gedrukt op hun munten.

"Uit de geschiedenisboeken lieten kooplieden in Belfast het zeepaardje graveren in de tokens die ze op hun reizen zouden hebben gebruikt", 

Het wapenschild van Belfast

toont 2 zeepaardjes, een schip en de bel van een schip. De zee, schepen en zeepaardjes draaien om alle aspecten van de geschiedenis van de stad. "Het zeepaardje is oorspronkelijk een symbool van geluk en bescherming, wat belangrijk is voor degenen die per boot of schip reizen".

"Je ziet dat symbool dat wordt gebruikt in maritieme steden over de hele wereld - het eiland Wight heeft ook een zeepaardje in zijn wapenschild."

Opvallende bronzen beelden van Mary Ann McCracken en Winifred Carney

werden onthuld op een ceremonie in het stadhuis van Belfast die samenviel met Internationale Vrouwendag 2024. Deze standbeelden eren Mary Ann McCracken, een abolitionist, opvoeder, sociale hervormer en zakenvrouw die opkwam voor verschillende rechten, en Winifred Carney, een suffraget, toegewijde vakbondslid en politieke activiste. De ontwerpen van de beelden weerspiegelen de waarden en activiteiten waar de vrouwen het meest bekend om staan.

Mary Ann

wordt afgebeeld terwijl ze abolitionistische folders uitdeelt terwijl ze een Wedgewood-anti-slavernijbadge draagt.

Winifred's sculptuur

weerspiegelt haar rollen als vakbondslid, adjudant in het Ierse burgerleger en James Connolly's persoonlijke secretaris en politieke vertrouweling.

Belfast Lord Mayor Councillor Ryan Murphy zei: “Als twee van de meest opmerkelijke en invloedrijke vrouwen in de geschiedenis van Belfast, is het belangrijk dat ze deze formele erkenning van de raad namens de stad ontvangen.

“Deze standbeelden vieren vrouwelijke prestaties, inclusiviteit en de diversiteit van de mensen die onze stad hebben helpen vormgeven. Ze zullen daarom helpen om de lokale bevolking en bezoekers te informeren over de geschiedenis van onze stad, en ik twijfel er niet aan dat ze de komende decennia meer bezoekers naar het stadhuis en de stad zullen trekken.

Ik zou zoveel mogelijk mensen aanmoedigen om de standbeelden zelf te bekijken en meer te weten te komen over het belang en de invloed van Mary Ann en Winifred.”

Monument voor 1ste markies van Dufferin

Standbeeld in een kleine stenen tempel ondersteund door 4 Korinthische zuilen. Standbeeld van een Indiase krijger aan de ene kant en een Canadese jager aan de andere kant, die de koloniale verantwoordelijkheden van de markies vertegenwoordigt. Snijden aan de oost- en westkant.

Sir Edward Harland

Sir Edward James Harland was de toonaangevende scheepsbouwer van Belfast, en zijn Harland- en Wolff-kranen, die werden gebruikt bij de bouw van de Olympic, Britannic en Titanic, domineren nog steeds de skyline van Belfast.

In mei 2009 identificeerde John Sankey CMG PhD, die zijn proefschrift over de beeldhouwer schreef, dit werk als van Brock. 

Meneer W. Hamo Thornycroft, R. (1850-1925)

Dit standbeeld toont een van Belfast's "Four Worthies", de andere 3 zijn Sir James Haslett, wiens standbeeld werd geëxecuteerd door Pomeroy, de advocaat Sir Robert McMordie met een standbeeld ook door Pomeroy, en de grote Sir Edward Harland met een gedenkteken van Thomas Brock, wiens bedrijf de Britannic, Olympic en Titanic bouwde).

Titanic memorial garden

Herdenkt de 1.512 mensen die in 1912 omkwamen op de RMS Titanic. De tuin, gelegen aan de oostkant van het stadhuis van Belfast, is op 2 niveaus met op het bovenste niveau een 9 meter lange plint, gegraveerd met de namen van degenen die stierven op de RMS Titanic en een lager grasterras rond het bestaande monument. (1 plaat heb ik een foto gemaakt)

De herdenkingsplint van de tuin bevat 15 bronzen platen die, in alfabetische volgorde, de namen vermelden van 1.512 mensen die omkwamen op de RMS Titanic.

Toen de plaques werden ontworpen, werd aangenomen dat er al een volledige lijst met namen bestond, maar dit was niet het geval. Dit is de 1ste keer dat de namen van iedereen die is omgekomen op één monument zijn vastgelegd. The Belfast List' zoals het nu bekend staat, is een belangrijk kenmerk van de herdenkingstuin.

Planten die voor de tuin zijn gekozen, zijn geselecteerd om een goede seizoensbelang te tonen, vooral in de lente, rond de periode dat de Titanic-ramp plaatsvond. Of het nu door gebladerte, bloemen of schors is, het kleurenthema van de tuin is voornamelijk een reeks wit, zilver, blauw en groen. Deze kleuren zijn gekozen om de kleuren van water en ijs weer te geven en om een gevoel van contemplatie en een gevoel van relatieve vrede en rust aan te moedigen.

Sommige van de planten geven hints naar het achtergrondverhaal van de tuin, de blauwe vergeet-mij-nots, de geurige rozemarijn (rozemarijn die herinnering symboliseert), de aantrekkelijke Magnolia stellata of stermagnolio, die witte stervormige bloemen biedt tussen maart en april, en natuurlijk de berk (symboliseert vernieuwing).

En na al die indrukken is het weer tijd om onze bus met Floris op te zoeken. We lopen nog even langs

Het  Operahouse

Het belangrijkste theater van Noord-Ierland met een uitstekend programma van drama, opera, dans, komedie, musicals, familieshows en nog veel meer.

Het Grand Opera House bevindt zich in het bruisende stadscentrum van Belfast en beschikt over het majestueuze Victoriaanse hoofdauditorium, ontworpen door de beroemde architect Frank Matcham, de intieme Baby Grand-studio, een theaterruimte met 100 zitplaatsen en 3 bars.

Het Assembly Buildings Conference Centre,

gebouwd in 1905 als het hoofdkantoor van de Presbyterian Church in Ireland (PCI), is een van de meest indrukwekkende gebouwen in het stadscentrum van Belfast. De gotische structuur is ontworpen in de architectonische stijl van een Schots baronaal kasteel en beschikt over een 40 meter hoge klokkentoren, een klokkentoren met Belfast's enige operationele peal van 12 klokken en verschillende prachtige glas-in-loodramen. Het herbergt ook hun Algemene Vergadering, het hoogste hof en bestuursorgaan. Na een uitgebreide renovatie in 1992 verwelkomden de Assembly Buildings het Spires Shopping Mall op het lagere niveau en begonnen ze de Assembly Hall en Main Hall met een capaciteit van 1.100 personen te verhuren als conferentiefaciliteit.

Het Robinson & Cleaver-gebouw

werd gebouwd tussen 1886 en 1888 naar ontwerp van architecten Young & MacKenzie en heeft 6 verdiepingen. Het werd vergroot in 1894-1895 en was eigendom van Robinson & Cleaver's, een bedrijf dat gespecialiseerd was in het maken van Iers linnen en tweed. Hier werden stoffen gemaakt en verkocht. Gelegen op de hoek van een straat in Belfast, is het gemakkelijk te herkennen aan zijn torentjes, blauwgroene koperen daken en gebeiteld metselwerk. Een plek om van buitenaf te bewonderen: zeer weinig kamers zijn open voor bezoekers.

Bij de bus staat Floris ons op te wachten en hij eeft een kadootje gekregen zie zijn muts daar staat zijnnou nee eigenlijk de Ierse  lijfspreuk op. 

What's a craic

In Ierland verwijst "craic" (uitgesproken als crack) over het algemeen naar plezier, plezier, goede tijden of een levendige sfeer. Het kan ook nieuws, roddels of zelfs een vriendelijk gesprek betekenen. In wezen omvat "craic" een breed scala aan positieve sociale ervaringen en levendige interacties.

En eenmaal in de bus konden we nog net een glimp opvangen van een beetje scheve toren.

De Albert Memorial Clock

uit 1861 is een van de symbolen van Belfast. De toren is te bezoeken. De toren helt iets vanwege de drassige ondergrond van de Noord-Ierse hoofdstad. 

En dit was het dan Belfast in vogelvlucht maar wel heel erg leuk er zat genoeg variatie in. We gaan nu richting de haven.

Jennymount Mill

is een overblijfsel van het industriële verleden van Belfast, gelegen naast de drukke snelweg M2 in Noord-Belfast. het ging netnet vanuit de bus om hem vast te leggen. Ja en verder gewoon nog even genieten van de laatste momentjes in Noord Ierland. Kijk daar zijn de aanwijsborden al en dan zien we het treinstation voor de haven nu gaat het hard hoor eigenlijk zeggen we al Goodbay Noord Ierland het was leuk je te hebben leren kennen.

Dit zijn nog een paar leuke links die wel de moeite waard zijn 

https://teara.govt.nz/en/irish/page-1

https://www.reachtheworld.org/azizamosis-journey-ireland/nature/sheep-ireland

https://www.vssschapen.nl/schapenrassen/scottish-blackface/

https://www.ireland.com/nl-nl/things-to-do/attractions/titanic-belfast/

We gaan het water over en komen dan aan  in Schotland ons bedje vanavond zal staan in

Schotland Irvine