Loutraki
Dit ligt op het vasteland van Griekenland op circa 85 kilometer van Athene en is deel van het departement Korinthe. De stad ligt bij de noordelijke ingang van het Kanaal van Korinthos. Het staat bekend om het mineraalwater uit de bergen, de natuurlijke bronnen en de therapeutische baden in Spa of gezondheidscentra, en heeft een mooie en gezellige boulevard
Het Kanaal van Korinthe
Dit ligt in het gelijknamige deelgebied op de Peloponnesos en vormt sinds 1893 een verbinding tussen de Golf van Saronikos en de Golf van Korinthe. Grote vrachtschepen, maar ook zeilboten en plezierjachten maken gebruik van het smalle kanaal van Korinthe. Het is 6,3 km lang, 24 m breed en acht meter diep. De grote gaten in de wand zijn veroorzaakt door springstof, toen in de Tweede Wereldoorlog de doorvaart werd geblokkeerd.
Het kanaal is enkel geschikt voor middelgrote schepen, want sterke stromingen maken het gevaarlijk voor kleine bootjes, terwijl de geringe diepgang een bezwaar is voor grote schepen van meer dan 10.000 ton.
De zes bruggen (vijf voor het autoverkeer, één spoorweg) die de Peloponnesos met het Europese vasteland verbinden, liggen ongeveer 70 m boven de waterspiegel. Het kanaal heeft de vaarweg tussen Piraeus en de Ionische Zee met ongeveer 350 km verkort.
Het is eenvoudig te bereiken en ligt vlak langs de doorgaande snelweg van Athene richting de Peloponnesos
Het idee een kanaal te graven is onder de Romeinse keizer Νero ontstaan. Het idee kwam van Julius Caesar en Caligula.In 68 na Chr. liet hij duizenden slaven aan beide zijden van de landengte graven. Toen Nero in datzelfde jaar zelfmoord pleegde kwam daaraan direct een einde. Herodes Atticus probeerde later het graven voor te zetten, uiteindelijk hielt hij er ook mee op.
Pas in de negentiende eeuw werd het plan verwezenlijkt, toen de ingenieur Petros Protopapadakis begonnen is met de aanleg van het kanaal in 1880 en in 1893 kon het voor het scheepvaartverkeer worden opengesteld.
We gaan weer verder naar Epidravos naar het Epidaurus onderweg hebben we een mooi zicht op de natuur van Griekenland.
Het theater van Epidaurus (Ἐπίδαυρος)
Grieks heiligdom van Asclepius, halfgod van de geneeskunde, is een van de best bewaard gebleven theaters uit de Klassieke Oudheid en is gebouwd rond 350 voor Chr. Het is opgegraven in 1881 onder leiding van P. Kavvadias en wordt - volgens Pausanias - toegeschreven aan Polycletus de Jongere.
Het is één van de belangrijkste archeologische bezienswaardigheden van Griekenland
Griekse theaters verschillen van Romeinse door de natuurlijke ligging: meestal tegen een helling op. Het theater is geen uitzondering en biedt dan ook een prachtig uitzicht op de omgeving van de Peloponnesos. Oorspronkelijk zaten de toeschouwers op de grond, maar later zijn er marmerenbanken gekomen. Het is gebouwd in een halve cirkel en traditioneel in drie delen opgedeeld: zitbanken, het podium en het toneelgebouw. De zitbanken bestaan uit twee delen: het onderste deel bevat 13 trappen met 34 rijen zitbanken en het bovenste deel 23 trappen met 21 rijen zitbanken. In totaal bood het theater plaats aan ongeveer 14.000 toeschouwers.
Er werden religieuze handelingen ter ere van de god Dionysus opgevoerd. Daarnaast was het onderdeel van het heiligdom voor Asclepius, de god van de geneeskunst. Epidaurus was namelijk een centrum voor genezing waar Grieken uit alle richtingen op af kwamen.
Het theater is beroemd om zijn uitstekende akoestiek. „Het geringste geluid -een diepe zucht of het scheuren van een stukje papier-kan zelfs op de bovenste rij duidelijk gehoord worden”, zegt S. E. E. Iakovídis, hoogleraar in de archeologie.
Het Archeologisch Museum
En de opgegraven artefacten van Epidaurus en omgeving, zijn hier tentoongesteld.
Dit museum, vind je bij de ingang van het terrein hier zijn reconstructies van tempels en de kolommen en de inscripties. Het museum werd in 1902 opgericht en geopend in 1909.
Onder een kleine greep van wat hier ten toon gesteld is.
Natuurlijk vind je hier een beeld van;
- Asclepius dit was een god van de geneeskunde in oude Griekse religie en mythologie. Asclepius vertegenwoordigt het helende aspect van de medische Kunsten; Hij was een van Apollo's zonen
- De roede van Asclepius, als een slang-verstrengeld om zijn staf, blijft een symbool van de geneeskunde.
- Die artsen en bedienden die deze god dienden, stonden bekend als de Therapeutae van Asclepius.
- Dochters va Asclepius zijn;
- Hygieia ("Hygiëne", de godin van gezondheid, hygiëne en sanitaire voorzieningen),
- Laso (de godin van de recuperatie van ziekte),
- Aceso (de godin van het genezingsproces),
- Aglæa/Ægle (de godin van schoonheid, pracht, glorie, pracht en versiering)
Mycene of Mykene
Dit was in de oudheid een belangrijke stad, centraal gelegen in het Griekse landschap Argolis op 25 km ten zuidwesten van Korinthe, en ooit het belangrijkste politieke en culturele centrum van de naar haar zo genoemde Myceense beschaving. De Myceense- of Helladische beschaving was een belangrijke cultuur in Griekenland, die als opvolger van de Minoïsche beschaving bestond in de late Bronstijd, van ca. 1600 tot ca. 1100 v.Chr.. Zij hadden een goed georganiseerde samenleving wat blijkt uit hun omvangrijk bestuursapparaat en uit de grote verscheidenheid aan beroepen. Er waren niet alleen goudsmeden, steenhouwers, timmerlieden, boogmakers zadelmakers, bakkers, koks, pottenbakkers maar ook dokters, zalfmakers, badmeesters en reinigers van kleding.
Rond 1450 beheersten de Myceners de Middellandse Zee. Ze beheersten alle handelsroutes. In die tijd was het een wereldmacht.
Tegelijk met het rijk van Minos op Kreta, wat in die tijd bestond bij de gratie van Mycene, is het rijk ten onder gegaan door binnen vallende Doriërs.
De Myceners hadden een uitgebreide dodencultus. Om hun gestorvenen te eren kregen zij een plechtige begrafenis en een echt graf. In het begin van de Myceense beschaving (17e en 16e eeuw v. Chr.) ontstond er een Myceense grafarchitectuur.
Zij kenden schacht- kamer- en koepelgraven (Koepel wordt ook wel tholos-graf genoemd het type koepelgraf waarbij het gewelf van de stenen grafkamer gevormd wordt door horizontale, geleidelijk uitgekraagde concentrische steenlagen. De stenen worden op hun plaats gehouden door de druk van de aarde waarmee het graf bedekt is).
Cyclopische muur
Dit zijn enorme onregelmatig gevormde veldkeien, die zonder metselverband (kalk of mortel) op elkaar zijn gestapeld en zo een muur vormen. De term werd gebruikt door de Grieken, die dachten dat de muren van de Myceners uit de Bronstijd stammen en gebouwd waren door cyclopen (mythische eenogige reuzen), omdat mensen daar niet toe in staat konden zijn. Deze zijn onder meer te vinden in de Myceense koningsburcht met de beroemde Leeuwenpoort, daarnaast wordt de term toegepast op muren van latere vestingenen dergelijke constructies.
De Leeuwenpoort
Is de hoofdingang van de stad die midden in de bloeiperiode, oftewel rond 1250 v. Chr., werd gebouwd.
Zij bestaat uit vier monolieten met een hoogte van ruim 3 m en een breedte van bijna 3 m. Op de drempel zie je nog drie wagensporen. Op de poort staan twee leeuwinnen tegenover elkaar met de voorpoten op een altaar. In het midden staat een zuil met er bovenop balkwerk ( latei is 20 ton). Hier was de toegang tot de akropolis van Mycene. Een houten dubbele deur beveiligde de toegang
Achter de Leeuwenpoort vind je ook de overige graven
Schachtgraf
- Deze werden meest als grotten aangelegd en met stenen verzegeld of anderszins ontoegankelijk gemaakt.
- een in de grond uitgegraven rechthoekig graf dat kan worden hergebruikt. Bodem en wanden zijn vaak met steen bekleed.
Kamergraf
- lijkt erg op een schachtgraf, alleen is het graf dan uitgehakt in de rotsen. Het was de goedkopere versie van het koepelgraf,
Koningsgraven
Rechts ligt de grafcirkel met zes graven. Deze waren omgeven door een dubbele rij platen, een soort borstwering. Later vond men er schachtgraven, uit de 16e en 17e eeuw, onder. De graven bevatten aanzienlijke grafgiften zoals gouden gezichtsmaskers, vazen, servieswerk en sieraden. Uit de giften blijkt de invloed van Egypte en Kreta.
Paleis
Via een helling kom je bij het paleis. Dit ligt 35 m hoger dan de Leeuwenpoort. Het megaron, de hoofdruimte, bestond uit een prodomos (voorzaal) en een domos (troonzaal). De prodomos had een vloer met beschilderd stukwerk. De domos was op de muur en de vloer voorzien van schilderingen. In het midden was een haard omgeven door houten zuilen die het dak droegen. Er boven was in het dak een opening. Alle Griekse tempels zouden later rond een megaron gebouwd worden.
Achter het paleis ligt een vluchtpoort. Een andere poort geeft toegang tot een geheim waterreservoir. Via honderd treden komt men bij een ondergrondse bron. Om het paleis liggen particuliere huizen en een ander paleis.
Akropolis
Akropolis was het hoogste punt van de stad, de bovenstad. Oorspronkelijk was hier in de Griekse Oudheid het koninklijk paleis. Was er gevaar dan kon de bevolking zich hier, in de stadsburcht of citadel, terug trekken. Later werden op de akropolis ook tempels gebouwd. De burcht was omringd door een 900 m. lange en 6 m. dikke muur.
Er is zo veel informatie over de Myceners en hun gebruiken. Je kunt er wel een paar dagen mee vullen dus interesseert je dit open internet. Ik laat het hierbij. Uiteraard nog wel wat foto's want geloof me het was bijzonder indrukwekkend en een schitterende natuur.
De schatkamer van Atreus
De schatkamer van Atreus is het grootste Myceense koepelgraf (Tholosgraf). Dit dateert uit 1250 – 1220 v. Chr. Het ligt onder een grafheuvel een eindje buiten Mycene. De toegangsweg (de zogenaamde dromos) tot het graf is 36 meter lang en 6 meter breed. De poort is 5,4 meter hoog. Boven de doorgang ligt een monolithische latei van en 120 ton. Boven deze latei bevindt zich een driehoekige ontlastingsboog. De totale hoogte van de entree is ruim 10 meter. De koepel heeft een diameter van 14,5 meter en is 13,2 meter hoog. En bestaat uit 33 ringen. Deze worden gevormd door naar boven toe uitkragende stenen. Van binnenuit hakte men de uitstekende stenen weg. De koepel werd geheel bedekt met aarde en afgesloten met een sluitsteen.
Aan de koepel zat nog een ondergrondse zijkamer vast. De binnenkant van de koepel is met metaal bedekt geweest, dit metaal moest de hemel voorstellen. Naast de binnenkant was ook de entree van de schatkamer van Atreus versierd. De zuilen die naast ingangspoort waren versierd met groene albast en V-vormige patronen. De driehoek boven de poort, was versierd met een afdekplaat waarop een fresco was aangebracht. Naast deze afdekplaat stonden twee wederom van groene albast gemaakte zuilen, die waren versierd met een spiraalmotief.
Wie was Atreus
Hij was de zoon van Pelops en de vader van Agamemnon en Menelaos. Agamemnon was koning van Mycene en Menelaos van Sparta. Helena was de vrouw van Menelaos. Helena werd ontvoerd en dat was de aanleiding tot het ontstaan van de oorlog tegen Troje. Agamemnon verzamelt de Grieken voor een strafexpeditie tegen Troje.
Nafplio of Nafplion
Na de lunch, strijken we nog even neer in het plaatsje Nafplio.
Het plaatsje is de eerste hoofdstad van het moderne Griekenland, en een van de populairste bestemmingen op de Peloponnesos.
Het is één van de meest levendige steden van de Peloponnesos. Aan de havenpromenade liggen cafeetjes met een schitterend uitzicht op het eiland Bourtzi waar ook het kasteel Bourtzi ligt. Hoog boven de stad verheven liggen de Venetiaanse vestingwerken zoals de Palamidi, gebouwd omstreeks 1700 en het bastion Andreas. Na beklimming van de 857 treden heb je een schitterend uitzicht. De stad zelf heeft veel winkels en restaurants en het grootste deel van de stad is autovrij.
Taverne Savouras is een visrestaurant. Je kunt zelf de verse vis uitzoeken in de vitrine buiten. Deze vis wordt gewogen en u betaalt de kiloprijs. De vis wordt uitstekend bereid. Het restaurant is een gerenoveerd gebouw en bestaat al sinds 1841.
Omliggende plaatsen zoals Drepano, Tolo, Vivari en Epidavros zijn dichtbij.
Tolo - Argolis
Tolo Oorspronkelijk een vissersdorp, ligt op ongeveer 150 kilometer afstand van Athene en ongeveer 10 kilometer ten zuiden van Nafplion in de provincie Argolis van het schiereiland Peloponessos, in het hart van klassiek Griekenland. Het is een toeristische plaats waar vooral Grieken op vakantie komen. Bij sommige restaurants en bars kun je als het ware met je voeten in het water zitten. Een boulevard heeft Tolo niet en ’s avonds is het dan ook chaotisch, want de voetgangers kunnen niet wandelen en de auto’s kunnen niet doorrijden, hoewel zij dit wel proberen, dit levert soms gevaarlijke situaties op. Na een goed ontbijt vertrekken we naar de haven Aan de zuidkant van Tolo, waar het schip op ons ligt te wachten. Dobberende vissersbootjes zorgen hier voor de sfeer.
Hydra (ook wel Idhra of Ydra)
is een van de Argo-Saronische eilanden en ligt tussen de eilanden Poros en Spetses op de grens van de Saronische en de Argolische Golf. Net ten westen van Hydra ligt het onbewoonde rotseiland Dokos. Hydra is 52 km2 en is maximaal ca. 20 km lang en ca. 3.5 km breed, en is dus iets kleiner dan het waddeneiland Ameland (59 km2). De enige stad op het eiland is Hydra-haven en verder nog wat aan de kust gelegen dorpjes. Hydra staat tevens bekend als het rustigste eiland van de Saronische Archipel, gemotoriseerd vervoer en fietsen zijn er verboden. Men verplaatst zich voornamelijk te voet of met (muil)ezels, paarden en watertaxi's. De bevolking leeft voornamelijk van toerisme, en de visvangst.
De cruiseschepen kunnen niet blijven liggen zij moeten direct na het lossen van hun lading de haven weer verlaten.
Spetses,
het meest zuidelijke en kleinste van alle eilanden, is gelegen aan de ingang van de Argolische Golf en is een van de Argo-Saronische eilanden, samen met Hydra, Poros en Aegina. De meest dichtbij gelegen grotere eilanden zijn Dokos, op ca. 13,5 km, en Hydra, op ca. 18,5 km.
Spetses is een groen eiland dat voornamelijk bestaat uit heuvels met Aleppodennen het heeft veel herenhuizen en er zijn straatjes met keien waar mozaïeken in zijn gemaakt met voornamelijk een marine motief. Toch mist het stadje een beetje de charme die je in sommige Cycladenstadjes bijvoorbeeld tegen zult komen. Met een oppervlakte van 22 km² en is max ca. 7.5 km lang, en ca. 3,5 km breed en heeft een kustlijn van 33 km.Tot Spetses behoren ook nog twee kleinere eilanden, het in particulier bezit zijnde Spetsopoula (8 inwoners) en de onbewoonde eilandjes Falkonera en Velopoula.
Sparta, Lakedaemon
Zo werd Sparta in de oudheid genoemd, werd in de 9e eeuw voor Ch. gesticht door de Dorieërs. De nakomelingen van de Dorieërs werden de Spartanen genoemd. De Spartaanse maatschappij was verdeeld over drie klassen:
- De Spartanen: dit was de heersende klasse (nakomelingen van de Dorieers).
- De middenklasse werd gevormd door de Perioiken, zij waren vrije mensen die zich met handel en handwerk bezighielden.
- De laagste klasse werd gevormd door de Heloten; de slaven die voor de Spartanen slavenarbeid verichtten. Zij hadden geen burgerrechten.
Er heersten steeds twee koningen, die de leiding over het leger hadden. Jongens werden vanaf 7 jaar uit huis geplaatst om een zeer strenge soldatenopvoeding te krijgen. Alle mannen van Spartaanse oorsprong moesten in het leger dienen, hun hele leven was gewijd aan de krijgskunst.
De Spartanen dwongen de Atheners hun muren die de stad vijftig jaar beschermd hadden neer te halen. Het werd een supermacht in Griekenland en de belangrijkste rivaal van Athene. Het moderne Sparta bestaat sinds 1834, en werd aangelegd door Beierse architecten en de brede straten zijn beplant met sinaasappelbomen en rozenstruiken
Mystras, ook wel Mistras genoemd
is een herinnering aan het Byzantijnse Griekenland. Het is een spookstad op een steile heuvel, waar nu nog enkele nonnen wonen maar in de 15de eeuw waren er ruim 40.000 inwoners binnen de imposante vestingsmuren. Mystras stond vroeger onder Byzantijns bestuur en er werden veel kerken en paleizen gebouwd.
Het paleis van de despoot Mystra werd, volgens sommige verhalen, genoemd naar de naam van de heuvel: Myzithra (romige kaas) en staat op de laatste uitloper van het Taygetosgebergte. De entree van Mystras ligt bij de antieke poorten van de benedenstad. Rechts is de weg naar de kerk Metropolis en de iets verderop gelegen Evangelistria kerk. Hierna volgen de Agii Theodori en de Afendiko. In de richting van de bovenstad ligt de Monemvasia poort en hierna het Paleis van de Despoot en het Pantanassa klooster.
Bovenop deze heuvel staat de burcht uit 1249. Althans de overblijfselen. Veel kloosters en Byzantijnse kerken zijn nog in goede conditie en bezienswaardig.
De archeologische site is verdeeld in het Kastro, Chora en Kato Chora.
- Het kastro ligt op 620 meter boven de zeespiegel en vanuit de ingang aan de westzijde kun via een pad direct de burcht op. De Agia Sofia kerk, dichtbij deze ingang, is een andere bezienswaardigheid. De Nafplion poort, ten noorden van de kerk, was oorspronkelijk de ingang tot de oude stad.
- Via de Monemvasia poort, naar het oosten, wandel je naar beneden Kato Chora in. Dit is het lagere gedeelte, wat de naam ook zegt, van de archeologische vindplaats. Dit is tevens het grootste oppervlakte van Mystras. Bezienswaardig zijn hier het nonnenklooster Pantanassa, het Perivleptos klooster, de kapel Agios Georgios, de kathedraal Agios Dimitrios (Mitropolis) en het klooster Vrontokhion.
Het Familiehotel wat je ziet op de vorige pagina, ligt in een Spagebied. Geweldig als je ziet hoe het water door de hitte zoveel kracht heeft dat het zich zelfs over de openbare weg een baan zoekt. De kleur is grandioos maar de zwavelgeur is wel heel erg intens hoor dat was niet echt prettig. Onderweg kregen we zelfs een paar regendruppels. En we klommen zo hoog dat we door de wolken reden. Ja uiteraard een paar foto's
Olympia
- is één van de belangrijkste heiligdommen van Griekenland
- de geboorteplaats van de Olympische Spelen
- hier werden de eerste Olympische Spelen gehouden ter ere van Zeus
- werd in de 6e eeuw verwoest door aardbevingen en overstromingen
- In 1875, werd het klassieke heiligdom blootgelegd door archeologen uit Duitsland.
- Niet alleen zijn hier de Olympische Spelen begonnen, maar kun je hier tegenwoordig veel bezichtigen.
- Elke vier jaar wordt hier de Olympische vlam ontstoken om zijn reis te vervolgen naar de bestemming waar de Olympische Spelen gaan plaatsvinden.
Olympia ligt tussen de berg Kronos, de rivier Alfiosen diens zijrivier Kladeos. De omgeving is groen, maar helaas heeft hier in 2011 ook een fikse bosbrand gewoed en de gevolgen hiervan zijn nog steeds zichtbaar in de natuur rondom het heiligdom. Het is één van de vruchtbaarste en vochtigste dalen van de Peloponnesos
Je vindt hier o.a
- de imposante resten van de oudste tempel (ca. 600 v.Chr.), aan Hera met zuilen van verschillende vorm de voornaamste tempel die van Zeus Olympios met 12 m hoge goud-en-ivoren beeld van de tronende Zeus dat in 426 n. Chr. werd overgebracht naar Constantinopel omdat de “heidense” Olympische Spelen definitief waren afgesloten. In 475 is het beeld bij een paleisbrand volledig verwoest.
- de derde grote tempel was het Metroön, gewijd aan de moedergodin Rhea.
- Het stadion van Olympia, is gelegen ten oosten van de Heilige Altis behuizing, was waar de oude Olympische spelen en de Heraia, (de vrouwenorganisaties) spelen ter ere van Hera, gehouden werden. Voorde 6de eeuw voor Christus werden de lopende evenementen gehouden op een vlak stuk ten oosten van het grote altaar van Zeus. In de late 6de eeuw v.Chr is een nieuw stadion (stadion II) ontstaan ten oosten van zijn voorganger. Het stadion kreeg zijn definitieve vorm (stadion III) in de 5de eeuw toen de grote tempel van Zeus werd gebouwd. Tegen die tijd waren de spelen zo populair, en trok het een dusdanig aantal zowel bezoekers als atleten, dat een nieuw stadion nodig werd geacht. Het nieuwe stadion werd 280 meter naar het Oosten en 7 meter naar het noorden verplaatst, en was omgeven door kunstmatige banken voor de toeschouwers.Het bleek dat het godsdienstige karakter van de spelen steeds meer een atletische en sociale gebeurtenis werd. Het huidige circuit is 212.54 meter lang en 30-34 meter breed. Op de zuidelijke oever is een podium voor rechters, en er tegenover, op de noordoever, het altaar van Demeter Chamyne, wiens priesteres de enige vrouw was toegestaan om te kijken van de spelen (echter zij was blind). Het stadion was geschikt voor ongeveer 45.000 mensen, maar de banken werden nooit permanente zetels. Er waren een paar stenen zitplaatsen voor de ambtenaren, en houten banken die zijn toegevoegd in de Romeinse tijd toen het stadion was gerepareerd (stadion IV-V) zijn inmiddels verdwenen. Een gewelfde ingang voor de atleten, tweeëndertig meter lang, de zogenaamde Krypte, werd gebouwd in de late derde eeuw v.Chr en een monumentale portiek is toegevoegd aan de west extremiteit in de Romeinse tijd. Een groot aantal offergaven, meestal van brons, werden gevonden in de putjes langs de taluds.
Er is zo vreselijk veel informatie over Olympia dat ik je echt aanraad even te spitten op internet als het je interesseert het is de moeite waard! Onder een aantal foto's van het schitterende Olympia
Het beeld van Zeus, was als volgt opgebouwd:
- In zijn rechterhand hield Zeus een nike (een overwinningsgodin), die ook van goud en ivoor is gemaakt.
- Het heeft een band over haar borst en op het hoofd een krans
- In zijn linkerhand heeft Zeus een scepter, die zijn status als koning der goden bevestigde.
- De scepter was versierd met de adelaar, het symbool van de god
- Zeus zelf was volledig in ivoor uitgevoerd
- Zijn gewaad (bewerkt met gehouwen kleine lelies en dieren) en schoenen waren van goud
- Zijn hoofd was omringt met een krans van olijftakken
- Zijn troon was afgewerkt met ebbenhout en ivoor
- Zijn voet stond op een grote voetenbank met ervoor een zwart marmeren bekken, waarin olijfolie werd opgevangen die over het beeld werd uitgegoten. Dit om uitdrogen van het ivoor te voorkomen.
Het beeld was zo groot, dat men het beeld alleen van een afstand kon bekijken.
Archeologisch museum van Olympia
Het oude archeologisch museum in Olympia is een belangrijk museum in Griekenland. Het museum laat de lange historie van de Olympische Spelen zien. In 2004 is het museum gereorganiseerd naar moderne museum normen.
Er zijn onder andere ornamenten van Zeus, standbeelden bv. van Nike van Paionios en veel bronzen sculpturen te zien
De Rion-Antirionbrug
Vlak voor de Olympische Spelen werd in Griekenland bij Patras, een belangrijk bouwwerk in gebruik genomen: de 2252 meter lange Rion-Antirionbrug over de Golf van Korinthe, bijgenaamd de ‘Kolos van Patras’. Deze hangbrug, waarvoor de eerste plannen al uit 1880 dateren, verbindt het noord-westen van Griekenland met de Peleponnesos.
Eind 1997 ging de bouw alsnog van start. De brug kost 800 miljoen euro, waarvan de Griekse staat en de Europese Investeringsbank 90 procent voor hun rekening namen. Gefyra (de Frans-Griekse hoofdaannemer) mag 35 jaar lang tol heffen op de brug, daarna draagt het bedrijf het kunstwerk over aan de Griekse staat.
Obstakels;
- een waterdiepte van zestig meter
- een sterke stroming
- en bovenal seismische activiteit
Eisen aan de brug;
- serieus rekening houden met aardbevingen, (een beving van 7 op de schaal van Richter) aangezien de Golf van Korinthe boven een breuklijn ligt
- een slappe bodem
- pijlers bestand zijn tegen een aanvaring van een olietanker van 180.000 ton
- en de constructie moet windsnelheden van 250 km/u overleven
Het eindresultaat van de brug;
- Rust in totaal op vier grote pijlers, die in totaal 220 meter lang zijn en 160 meter boven het wateroppervlak uitsteken, waar zij dienen als pylonen voor de 386 stalen tuidraden.
- Grond verstevigd met holle stalen buizen van 25-30 meter lang, die werden volgestort met beton en rotsblokken omdat de zeebodem hier vooral uit zand en slib bestaat,
- Voor de bouw van de pijlers heeft Grefyra gekozen voor de techniek van offshoreplatforms in de Noordzee.
- Deze staan op een brede voet met een doorsnede van 90 meter. Deze voet is opgebouwd uit caissons van gewapend beton.
- Bijzondere aan de constructie van het 27 meter brede brugdek is, dat dit niet op de pijlers rust maar door de staalkabels omhoog wordt gehouden.
- Voordeel bij een aardbeving kan het brugdek vrij bewegen en de vrijkomende energie goed kan absorberen.
- Dagelijks steken zo’n 10.000 voertuigen de Golf van Korinthe over.
Vraag het Orakel van Delphi advies om je lot te doorgronden
Aan de voet van de berg Parnassos, ligt de archeologische site van Delphi (Delfi). Tegen de helling van de berg staan tempels, theaters en schathuizen. Een mysterieuze omgeving en ideaal voor het orakel van Apollo; ook wel het orakel van Delphi genoemd. Het orakel van Delphi bepaalde voor lange tijd in de geschiedenis de lotsbestemmingen van de Griekse wereld. Het is tot op de dag vandaag één van de belangrijkste culturele bezienswaardigheden van Griekenland en ook wereldberoemd. Je kunt rondlopen over het terrein met verschillende interessante archeologische hoogtepunten. In totaal zijn er 41 noemenswaardige vondsten te bezichtigen in Delphi dus genoeg te zien. Ja je hebt m door ze komen hier niet allemaal op we hebben er heel veel gezien hoor neem dat van mij aan. Ik zal hier een kleine greep weergeven. Verder? Ga het gewoon met eigen ogen zien echt zeer de moeite waard!
Schathuizen Atheners
De schathuizen liggen aan het zigzaggende gedeelte van de Heilige Weg. De schatkamers of schathuizen waren kleine gebouwtjes in de vorm van tempels waar kostbare geschenken en, ter ere van historische gebeurtenissen, votiefgaven werden bewaard.Het schathuis van Athene is in Dorische stijl gebouwd, circa 500 jaar v. Chr. met Parisch marmer. Parisch marmer is een wit en volmaakt marmer van het eiland Paros. De fransman Replat restaureerde deze schatkamer vanaf 1903 in opdracht van de stad Athene, de zes afbeeldingen boven aan het front van de voorgevel symboliseerden de overwinning van de Slag bij Marathon.
De schatkamer van Siphnos
Het mooiste en meest weelderige gebouw in het heiligdom van Apollo. Het dateert van ± 525 v.C. en was opgetrokken uit marmer van het eiland Paros in Ionische stijl. In plaats van zuilen stonden er twee vrouwelijke standbeelden aan de ingang. Het gebouwtje was rijk gedecoreerd met sculpturen, op de vloer waren er scènes uitgebeeld en er was een doorlopend fries. Het doel was, in tegenstelling tot de andere
schatkamers, niet het herdenken van een of andere slag of historische gebeurtenis, maar het was gebouwd om andere Grieken te imponeren
met hun rijkdom. De schatkamer was namelijk uit 1/10 van de beschikbare hoeveelheid goud op Siphnos geconstrueerd. Het heiligdom van Siphnos bracht de bezoeker naar de weg van de schatkamer.
Tempel van Apollo
De Tempel van Apollo in Delphi schitterend gelegen en bijzonder imposant. In de Griekse mythologie doodde Apollo hier de draak Python, de zoon van Gaia en luidde daarmee een nieuw tijperk in.
De mensen uit de klassieke oudheid geloofden dat;
- de eerste tempel gemaakt was uit laurier. Het was waarschijnlijk een eenvoudige afsluiting of een dak gemaakt uit lauriertakken.
- De tweede tempel was gemaakt uit bijenwas en vleugels.
- De derde was opgetrokken in brons.
- De vierde tempel was deze die volgens de traditie gebouwd was door de legendarische architecten Trophonius en Agamedes. Het was een constructie in Dorische stijl en gebouwd in poreuze steen. Deze steen werd gebruikt voor de zuilen en het hoofdgestel. De rest van de tempel was opgetrokken in donkere steen uit de berg Parnassus.
Hij bestond uit 6 bij 15 zuilen, de laatste versie werd gebouwd in het jaar 330 v. Chr., nu staan er nog zes Dorische zuilen. In de adyton, het allerheiligste, bevond zich het middelpunt van de aarde. Een belangrijke inscriptie in de voortempel van de Tempel van Apollo was de tekst: Gnothi seauton, Ken uzelf.
Theater en de Pythische Spelen
Het Theater van Delphi ligt achter de Apollo tempel en dateert uit de 4e eeuw v. Chr.
De 35 rijen in het amfitheater boden aan circa 5.000 toeschouwers een zitplaats. Vanuit het theater is er een grandioos uitzicht over de opgraving en de bergen. In het theater van Delphi werden elke vier jaar de Pythische Spelen gehouden, ter ere van de overwinning op de draak Python. Deze muzische spelen waren wedstrijden in muziek, poëzie en acteren, later werden aan de Pythische Spelen wedstrijden atletiek en paardenrennen toegevoegd. Aangezien het een plaats was waar een grote menigte op af kwam, diende het voor verschillende soorten publieke aangelegenheden: officiële akten over de meest uitzonderlijke slavenbevrijdingen werden overvloedig in de muren en pilaren van de orkestruimte geschreven.
Het Orakel van Delphi
Een orakel is een plaats waar je advies kan vragen aan de goden. In het Oude Griekenland was het Orakel van Delphi het bekendste en meest bezochte orakel; jaarlijks trok de tempel duizenden bezoekers. Het orakel op de Parnassosberg was gewijd aan de Griekse God Apollon, de god van de geneeskunde, de muziek en het licht. Dit maakte dat hij de toekomst van mensen kon inzien. Het Orakel van Delphi was het medium waardoor celebranten de woorden van de god Apollo konden horen, zoals die werden gesproken door een priesteres. Wie een vraag wilde stellen moest betalen en offerde een dier op het altaar. De vraag werd vervolgens door een priester aan de priesteres voorgelegd. Haar antwoorden, die vaak dubbelzinnig waren, werden door de priester geïnterpreteerd.
‘De navel van de aarde’
De tempel zou ‘de navel van de aarde’ bevatten, een grote ronde steen. Wat de functie van de steen was is niet bekend, maar hij werd als heilig beschouwd. Het onderbouwt het idee van de Oude Grieken dat het Orakel van Delphi zich in het centrum van de wereld bevond. Het originele exemplaar is verloren gegaan
De polygonen muur die de halos omheinde. Diende als versterking van de grond waar de nieuwe tempel van Alcmeonidae gebouwd is. De verbindingsstukken tussen de perfect passende stenen zijn rond. De zg lesbische vorm van bouwen. Voorzien van inscripties, meestal over de bevrijding van slaven. Maar ook voetafdrukken.
De Kastalische bron
Voor de pelgrims de tempel van Apollo betraden, baadden zij zich in het kristalheldere water van de veelbezongen Kastalische bron. Daarna offerden zij op het grote altaar voor het heiligdom. Hele gezantschappen uit dorpen en steden kwamen het orakel naar de wil van de goden vragen. Ze deden dit zowel wanneer wonderlijke voortekenen waren gezien, als wanneer er hongersnood en pest heersten of wanneer men voor belangrijke politieke beslissingen stond.
De pelgrims kregen antwoord op hun vragen uit het allerheiligste van de tempel waar zij zelf nooit mochten komen. Daar zat de Pythia, de priesteres van Apollo. De Pythia moest een vrijgeboren Delphische maagd zijn. In een toestand van volledige extase, sprak zij onsamenhangende woorden die door de priesters van Apollo (de voornaamste heette "prophètès") werden vertolkt, vaak in hexametrische verzen.
Heiligdom van Athena Pronaia
In het heiligdom van Athene Pronaia ligt de Tholos ( de technische term voor een rond gebouw met koepelvormig dak, al dan niet omringd door zuilen.) waarvan nog drie pilaren rechtop staan. De tempel gewijd aan Athena is aan het eind van de 6e eeuw v.Chr. gebouwd.
Het archeologisch museum van Delphi
Het museum in Delphi behoort samen met het Nationaal Museum in Athene en het Archeologisch museum in Olympia tot de top 3 van de Griekse musea. De heiligdommen spelen een centrale rol in het religieuze leven van de ontwikkelde Griekse gehelleniseerde barbaar of de goed opgevoede Romein. Tijdens alle periodes hebben deze plaatsen de aandacht getrokken en de bezoeker geïnspireerd tot rijkelijke gaven aan de godheid. Hier zien we ook de fraaiste Griekse beelden.
Kouros Zaal - Kleobis en Biton
twee zonen van de priesteres van Hera uit Argos, die op voorspraak van hun moeder het fraaiste geschenk kregen dat een mens maar kan krijgen, de dood! De beide jongemannen hadden op het heetst van de dag de ossenkar naar het heiligdom getrokken, waarop hun moeder in staatsie naar de tempel moest worden gebracht. De dankbare en supertrotse moeder (die door alle vrouwen werd geprezen voor de kracht, schoonheid en opofferings-gezindheid van haar zoons) vroeg de god de jongens (die doodop tegen een zuil in slaap waren gevallen) te belonen met het beste wat een mens kan overkomen. De jongens stonden nooit meer op!
Kouros is Grieks voor jongeling of jongeman, De standbeelden van de Argos tweeling zijn 2,16 meter hoog, gehouwen uit marmer van Paros en dateren uit de periode 580-600 v. Chr.
Siphniër Zaal - Griekse Sphinx
Een Griekse Sphinx (Sfinx) bestaat uit het hoofd van een vrouw, het lichaam van een leeuw, vleugels van een arend en de staart van een slang. In de Griekse oudheid waren de sphinxen in het
heilgdom Delphi populair, ze bewaakten de doden tegen grafrovers. De Griekse sphinx bij Thebe gaf volgens de mythologie ook raadsels op, bij een fout antwoord werd de persoon opgegeten.
Van de oorspronkelijke Sfinx ontbreken enkele stukken, zoals de staart en delen van de vleugels, die gedeeltelijk zijn aangevuld. De Sfinx vertoont enkele karakteristieke archaïsche trekjes, waaronder de vage “archaïsche glimlach” die het vrouwengezicht om de lippen speelt. De sfinx is gehakt uit een blok marmer van Naxos.
De Wagenmenner
Deze beslaat een hele zaal, hij vormt het restant van wat ooit een veel grotere beeldengroep is geweest. De hier getoonde man, één van de zeer weinige nog bewaard gebleven Griekse bronzen beelden daterend uit ongeveer 475 v. Chr., was de Wagenmenner die oorspronkelijk bovenop de wagen van Polyzalos stond. Van de paarden en de strijdwagen zijn nog enkele armzalige fragmenten overgebleven, net als van de jongeman die de paarden aan de teugel vervoerde. De wagenmenner zelf heeft de teugels nog in de hand en draagt om zijn haar een band die hem als winnaar kenschetst. De ogen van de jongen zijn ingelegd met onyx en magnesium om de doodse blik van puur bronzen ogen te vermijden. De vaak bekritiseerde lengte van het lichaam is mogelijk een poging om de optische vertekening tegen te gaan die zou optreden, wanneer men van onderaf het beeld bovenop een strijdwagen op een sokkel zou zien staan.Het beeld is gewijd door een Griekse aristocraat uit Sicilië om zijn overwinning in de Pythische Spelen van 478 of 474 extra glans te geven.
Het beeld van Antinous
is een absoluut meesterwerk. Dit was de boezemvriend van keizer Hadrianus die op jeugdige leeftijd verdronk in de Nijl, waarna de gebruiken keizer overal in zijn rijk tempels liet bouwen voor de vergoddelijkte jongeman. Dit beeld laat een wat melancholieke Antinous zien, met een kring van kleine gaatjes rond zijn hoofd waarin ooit een (gouden) bladerkrans heeft vast gezeten. Het beeld is gemaakt van Parisch marmer ongeveer 130 na Chr.
De befaamde navel
Dit was een (onbewerkte) heilige steen die in het allerheiligste van de tempel in Delphi werd bewaard, bedekt met een net van plukken wol, geflankeerd door twee gouden adelaars. De navel gaf het exacte middelpunt van de aarde aan, door Zeus op wetenschappelijke wijze vastgesteld: hij liet van de westelijke en oostelijke rand van de aarde twee adelaars naar het centrum vliegen, en waar deze elkaar kruisten (in Delphi dus) moest zich wel het middelpunt bevinden. De beroemde (bewerkte) steen in het museum van Delphi stond vermoedelijk vóór de tempel en is een nabootsing van de originele steen.
Plutarchus (47-120 n. Chr.)
was hogepriester in de tempel. Hij beschreef hoe het orakel werd uitgesproken door een vrouw uit de buurt, de Pythia. Deze vrouw kwam, gezeten op de drievoet van Apollo, in hogere sferen in een klein kamertje het Adyton genaamd. Om deze trances te bereiken, ging men soms zeer ver. Zo zijn er zelfs enkelen gestorven in hun poging om in trance te geraken. Het bereiken van een trance gebeurde door het inhaleren van dampen uit een kloof of bron. Plutarchus beschrijft deze dampen als geurend zoet, bijna parfum. Ondanks zijn rol als priester bleef Plutarchus echter heel terughoudend over de oorsprong van de gassen, speculerend dat ze opstegen uit de rotsen onder het adyton. Of deze theorie klopt weten we niet. Het is namelijk zo dat archeologen in de 19e eeuw noch een kloof, noch opstijgende dampen gevonden hebben. Maar het is best mogelijk dat de dampen er nu gewoon niet meer zijn. Het zou een tijdelijke kloof geweest zijn, opengespleten door een aardbeving in de golf van Korinthië. Deze aardbeving heeft de tempel met de grond gelijk gemaakt.
Het beeld van de drie jonge vrouwen of meisjes
Deze staat op een zuil in de Daochos Zaal. De meisjes zijn gekroond met Acanthus bladeren. Op de hoofden van de meisjes tussen de Acanthusbladeren stond een bronzen driepoot en ketel, symbool voor het raadplegen van het Orakel van Delphi. Men verondersteld dat de drie meisjes de drie dochters van Kekrops zijn. Kekrops was de mythische koning van Athene. Zijn dochters waren: Pandrosos, Herse en Aglauros. Het beeld is geschonken door de Atheners tussen het jaar 335-325 v. Chr.
Byzantijns klooster in Osios Loukas
En ligt tegen de hellingen van de berg Elikonas. De kerk is gewijd aan de Zalige (Hosios) Loukas, een kluizenaar geboren in 896 in Kastri, nu Delphi. Hij was bekend om zijn voorspellingen en om de wonderen die hij verrichtte. Zo voorspelde hij bijv. de herovering van Kreta op de Saracenen, (wat twintig jaar later ook gebeurde). Na zijn dood is men in 935 begonnen met de bouw van het klooster. De grote achthoekige kerk is aan hem gewijd. De koepel van de hoofdkerk, Katholikon, rust op acht met mozaïeken bezette pijlers. Het grondplan is dat van een Grieks kruis. In het noordelijke transept, is Loukas half afgebeeld als een strenge monnik. De handen heeft hij in aanbidding geheven. De vloer bestaat uit grote marmeren platen met veel kleurschakeringen. De tweede kerk (Maria kapel bevat beschadigde muurschilderingen. De koepel wordt gedragen door vier granieten zuilen. Tijdens de Turkse overheersing en de latere vrijheidsoorlog speelde het klooster een belangrijke rol. Zij is een van de mooiste Byzantijnse bouwwerken van Griekenland.
De crypte van Sint Barbera is zijn graf.
Deze bevindt zich onder de Katholikon Dit is de plaats waar Osios Loukas begraven zou liggen.
Zijn stoffelijke resten zijn in 1200 naar Rome gebracht. In de kerk onder de grote luchtbogen door t is links de ingang van de crypte. De crypte is beschilderd met primitieve fresco’s. Circa tien eeuwen heeft daar een olielamp onafgebroken boven zijn graf gebrand. Aangezien die lamp de erboven hangende fresco’s beschadigde werd deze weggehaald.
Athene
Is de hoofdstad van Griekenland, het is een stad met circa vijf miljoen inwoners en het is het economisch, politiek en culturele centrum van Griekenland. Een stad rijk aan cultuur! Het heeft een metro en alle bezienswaardigheden en historische monumenten liggen op een betrekkelijk kleine afstand van elkaar; de Akropolis met het Parthenon, het Theater van Herodes Atticus, de traditionele wijken Plaka en Monastiraki, het parlement en het Syntagma plein, de Oude markt en het Romeinse forum, het Dionyssos Theater, allerlei Musea, het oud-Olympisch stadion waar de eerste moderne Olympische Spelen in 1896 gehouden werden, de prachtige Philopapou en de Likavitos heuvels, de tempel van de Olympische Zeus. En niet onbelangrijk, het lekkere en zeer betaalbare eten ook in het gezellige authentieke Plaka of de lekkere Pita Giros aan het Omonia Plein.
Dit is natuurlijk een opsomming van af internet maar zeer veel hebben we wel degelijk bezocht en van genoten
Akropolis (Acropolis).
Akropolis betekent in het Grieks "het hoogste punt van de stad". De Akropolis is de berg van 156m die zich midden in Athene bevindt. De Akropolis heeft een platte top en zeer steile hellingen en door de ligging is de Akropolis vanaf kilometers van Athene al te zien. De Akropolis werd ook wel de 'heilige rots' genoemd. De beschermgodin Athena had hier haar belangrijkste heiligdom. Op de Akropolis staan een aantal heilige tempels, allemaal gewijd aan een verschillende goden, waarvan de belangrijkste godin Athene was. De belangrijkste gebouwen op de Akropolis van Athene zijn het Parthenon, de Nike-tempel, de Propylaeën en het Erechteion. De Akropolis kunt u alleen aan de westkant beklimmen. Met helder weer kunt u vanaf de berg Akropolis de Saronische eilanden Salamisen Aegina zien liggen.
Het Parthenon
Dit is een aan de godin Pallas Athena gewijde tempel. Het Parthenon is gebouwd in Dorische stijl. Deze 70 meter lange, 31 meter brede en 20 meter hoge tempel, was de eerste tempel die in de 5e eeuw voor Christus op de Akropolis gebouwd werd. Het is het symbool bij uitstek van het antieke Griekenland. Het unieke karakter van het Parthenon ligt gedeeltelijk in het feit dat de verhoudingen nauwkeurig waren berekend door de architect Phidias. Overal is gewerkt met de verhouding 4:9. Deze verhouding is van toepassing op o.a. de breedte en hoogte van de Akropolis (zonder dak) en ook op de hoogte van de zuilen. (zonder kapitelen).
Theater van Herodes Atticus
De Romeinse consul Herodes Atticus, ook wel Tiberius Claudius genoemd, was een rijk man uit Marathon die in de tweede eeuw na Christus in Athene heeft gewoond. Men zegt dat zijn vader "Attikos", een schat had gevonden die hij later heeft geërfd. Herodes Atticus verwierf faam omdat hij een weldoener was en een grote kunstliefhebber. Hij liet het het theater uit de rotsen van de zuidhelling van de Akropolis houwen, als herinnering aan zijn vrouw. Het is in 1955 gerestaureerd wordt tegenwoordig gebruikt voor openluchtconcerten en toneeluitvoeringen. Het biedt plaats aan 5000 toeschouwers. Ook nu was er een voorstelling op handen er lag een groot goudkleurig Christus beeld
De Nike-tempel
Nadat de Grieken de Perzen hadden verslagen (De Perzen hadden de tempel die eerst op deze plek stond vernietigd), besloot Pericles de godin Athene Nike te vereren en een tempel voor haar te bouwen. Begonnen in 427 v. Chr. en hij werd voltooid in 424 v.Chr. Deze Tempel van Nike is dus gewijd aan de godin Athena Nike: "de overwinning". In tegenstelling tot de andere gebouwen op de Akropolis, werd de Nike tempel ook echt gebruikt als tempel. Hier werden rond het oude altaar ceremoniële diensten gehouden ter ere van de Godin Athena Nike. De tempel van Nike is in Ionische stijl gebouwd, met vier zuilen aan de voorkant en vier zuilen aan de achterkant. De relatief kleine tempel is gemaakt van Pentelisch marmer.
De Propylaeën
Onder leiding van de architect Mnesikles bouwden de Atheners tussen 437 en 432 v. Chr. een monumentale toegangspoort. De Propylaeën; een overdekte entree tot het heilige gebied van de Akropolis bestond uit een rij van zes Dorische zuilen, met haaks daarop een dubbele rij van drie Ionische zuilen. Daar doorheen liep een weg verder naar een hal, die weer werd afgesloten door zes Dorische zuilen, die parallel aan de eerste zuilenrij stonden en de de bezoekers het heiligdom binnenvoerden. De gevel van de Propylaeën was gericht op de Pnyx heuvel. Ook hier was het dat we spontaan een schitterende voorstelling kregen. Kijk hiervoor op de pagina Griekenland
Het Erechtheion
Is genoemd naar koning Erechtheus. Het Erechteion is een van de belangrijkste heiligdommen van de Akropolis. Naast de tempel groeit de olijfboom die ooit door de godin Athena aan de stad geschonken zou zijn.
Het Erechtheion bestaat uit drie delen;
- Het hoofdgebouw dat de eigenlijke tempel is bevatte in de oudheid twee ruimtes; één ruimte voor het oude cultusbeeld van Athena Polias en een ruimte gewijd aan Erechtheus en Poseidon.
- De noordelijke hal die toegang gaf aan de tweede ruimte, ook gaf de noordelijke hal toegang tot het Pandroseion, waar zich o.a. een altaar voor Zeus, de heilige olijfboom van Athena en het graf van koning Cecrops bevonden.
- De zuidelijke hal of Kariatidentribune. De zes zuilen hebben de vorm van vrouwenfiguren waarvan het hoofd als kapiteel
Tijdens de Perzische Oorlogen steunden de inwoners van Karyae de Perzen. De Grieken straften de Karyanen na hun overwinning op de Perzen door de mannen te doden en de vrouwen tot slaaf te maken.
De vrouwen moesten voor eeuwig ‘een last’ dragen.
De Kariatiden zijn vervangen door kopieën, de vijf originelen bevinden zich in het Akropolis Museum. De zesde bevindt zich in het British Museum in Londen.
Philopapou (Filopapou of Filopappou)
Tegenover de Akropolis en naar het westen toe ligt de Philopapou heuvel. Op de top van de heuvel bevindt zich het grafmonument van de Romein Philopapos vandaar ook de gelijknamige benaming. Het hoogste punt van de Philopapouheuvel is 147 meter hoog. Vanaf de Akropolis hebben we een schitterend zicht op het gras dat uit het groen herrijst
Het monument van Agrippa
het hoge voetstuk voor de propylaea werd geplaatst door koning Pergamon Eumenis II als basis voor een rijtuig met 4 paarden. Een geschenk voor zijn overwinning van de Panatheennse spelen van 178 v Chr. De Atheners zetten 27 v Chr het beeld van de Romeinse Marcos Agrippa op het voetstuk.
Je kunt er hele boekwerken van maken wat mooi en indrukwekkend is dit alles.
Onder zie je dan diverse stenen met inscripties en daar onder wil ik je toch laten zien wat een schitterend uitzicht je had. En natuurlijk mogen de wegwijzerborden niet ontbreken.
De tempel van Zeus.
De Zeus Olympius tempel was de grootste tempel van het oude Griekenland tijdens de Hellenistische en Romeinse periode. De tempel, werd volgens Pafsanias (een Griekse schrijver) door Deucalion (een van de Mythische voorouders der Grieken) gebouwd. Toen rond 550 v.Chr. Peisistratos aan de macht kwam doormiddel van een staatsgreep en een Tiran werd, wilde hij deze tempel helemaal afbreken om deze groter en indrukwekkender te maken.
Gezien vanaf de Akropolis.
Dionysos Theater
Dit ligt aan de voet van de Akropolis aan de zuidelijke kant, op kleine afstand van het Herodes Atticus Theater. Dit is het oudst bekende theater ter wereld en werd ter ere van de God Dionysos gebouwd die beschermer van de dramatische kunst was. Hier, in dit theater, hebben de vier grote Griekse poeten Aristophanes, Aeschylos, Sophocles en Euripides voor het eerst hun meesterwerken gespeeld zien worden. Het theater bood plaats aan ongeveer 15.000 toeschouwers. In de tijd van de grote tragedieschrijvers waren de zitplaatsen op de tribunes van hout, later werden stenen zitplaatsen geplaatst. Het Dionysotheater was in de oudheid vooral bekend vanwege de dramatische wedstrijden die er gehouden werden.
Genomen vanaf de Akropolis.
Stadion Panathinaiko (Nieuwe Olympisch Stadion)
Griekenland is de bakermat van de Olympische Spelen. Die werden gehouden in Olympia; het oude stadion van Athene werd gebruikt voor de spelen van de Panathenaeën. Iedere vier jaar wordt hier de Olympische vlam ontstoken om daarna de reis te maken naar de huidige locatie van de Spelen.
In 2004 - toen de Spelen in Athene werden gehouden - maakte de vlam een reis om de wereld om uiteindelijk aan te komen in het nieuwe Olympisch Stadion.
Het Stadion is een onderdeel van het Olympisch sportcomplex van Athene. Het werd gebouwd in het begin van de jaren 80 en kreeg de naam Spiros Louis naar de winnaar van de eerste moderne Olympische marathon.
Het Griekse parlement op het Syntagma plein.
Aan het Syntagmaplein, (het grondwetplein) ligt het vroegere Griekse Koninklijke paleis, dat nu dienst doet als parlement (Vouli) en als residentie van de president van Griekenland. Het paleis is gebouwd in zes jaar, van 1836 tot 1842 en was bestemd voor koning Otto, de eerste koning van Griekenland en zijn vrouw koningin Amalia. De tweede koning van Griekenland, koning Georgios, heeft ook in dit paleis gewoond, maar gedurende zijn regeringsperiode brak er twee keer brand uit in het paleis en het gebouw werd niet meer geschikt geacht voor koninklijke bewoning. In 1924 besloot de regering het Griekse parlement in het gebouw te huisvesten. Renovatiewerkzaamheden duurden tot 1934. Rondom het Syntagmaplein staan Hotels, banken, ministeries en kantoren. Het levendige plein slaapt nooit.
Graf van Onbekende soldaat
Dit bevindt aan de voorkant van het gebouw en werd gebouwd in 1929-1930. Het monument, dat bestaat uit een grote reliëfvoorstelling van een naakte, stervende hopliet, werd ingehuldigd op 25 maart 1932, de Griekse nationale feestdag. Aan weerzijden van het graf zijn uittreksels van de beroemde grafrede van Pericles te lezen op de muur. Voor het parlementsgebouw houden Evzonen de wacht bij het graf van de Onbekende soldaat. Een Evzone (letterlijk “goed aangeklede”) is een elite soldaat in een traditioneel uniform.
Het korps der Evzonen is oorspronkelijk ontstaan als koninklijke lijfwacht onder Otto I. Hun opvallende uniform is een verwijzing naar de traditionele herderskleding van de kleften, de vrijheidsstrijders in de Griekse onafhankelijkheidsoorlog. Het werd zo populair dat het nu internationaal bekend is als nationaal symbool voor Griekenland (zoals de Beefeaters voor het Verenigd Koninkrijk).
De aflossing van de wacht, op het hele uur, ziet er uit als een heel trage dans waarbij de soldaten hun voeten eerst tegen de grond stampen en dan in de lucht slaan.
's Zondags om elf uur stipt is de ceremonie het meest indrukwekkend en worden de wachten begeleid door een muziekkorps.
Wij hebben beiden gezien. De zaterdag zagen we ook de inspectie van de Evzone. Na de aflossing moeten zij weer onberispelijk zijn er volgt een inspectie door een presidentieel wachter, en dan mag het publiek met hen op de foto. Sorry wij kozen hier niet voor.
Ik heb er voor gekozen om de foto's van zaterdag en zondag bij elkaar te zetten
Het is echt de moeite waard om op onderstaande link te klikken want daar vind je alles over deze Evzone; de wisseling van de wacht het ontstaan, de taken, heel belangrijk het uniform met volledige betekenis en hoe het gemaakt wordt jammer om hier een paar steekwoorden uit te halen. Als je het gelezen hebt ben je t vast met me eens. Je krijgt hier wel foto's van de Evzone in doordeweeks (kakikleur) en zondagse (witte) outfit. http://www.athensinfoguide.com/nl/wtsevzones.htm
De Adrianuspoort
We gaan Athene in. Ten noordwesten van de Akropolis vlakbij Plaka op de Amalias weg bevindt zich de Adrianus poort. De Adrianuspoort of Adrianusboog staat op hetzelfde terrein als de tempel van Zeus Olympius. Adrianus bouwde ook een nieuwe wijk en op de grens tussen de oude en de nieuwe stad liet hij de poort, die 18 meter hoog is, bouwen.
De poort is aan beide kanten identiek behalve de opschriften in Griekse letters.
In de richting van de Akropolis, staat: ‘Dit is Athene, de oude stad van Theseus’.
Aan de andere kant, in de richting van de Tempel van Zeus Olympius, staat: ‘Dit is de stad van Adrianus, niet van Theseus’.
Monument van Lysicrates
Hier vlakbij dronken wij onze ijskoffie. Niet ver van de Atheense Akropolis, vind je het Chorografisch Monument van Lysicrates. Dit monument heeft de vorm van een cirkelvormig tempeltje en werd in 334 v.C gebouwd. Opgericht door Lysicrates, een belangrijke 'choregos' of sponsor van toneelstukken in het Theater van Dionysos. Hij liet het monument oprichten ter herinnering aan een toneelstuk. In de 17de eeuw namen Kapucijnermonniken het monument op in hun klooster, waardoor het goed bewaard gebleven is. Dat klooster werd vernietigd tijdens de Griekse Onafhankelijkheidsoorlog in 1821, maar Franse archeologen redden het monument. Op de fries beelden sculpturen de mythe van de god Dionysos uit.
De kathedraal van Athene
De Aankondiging aan de Maagd Maria Kathedraal op het Mitropoleosplein in Athene werd gebouwd tussen 1839 en 1863. Zij is van de hand van architect Theophilus Hansen, maar werd later door verschillende bouwheren overgenomen. De constructie ervan begon in 1842. Er werd materiaal van verschillende ruïnes van Byzantijnse kerken voor gebruikt. Hij staat volledig in de steigers. En helaas niet alleen buiten ook binnen was zeer beperkt toegankelijk voor publiek helaas.De vele muurschilderingen, beeldhouwwerken, preekstoel en andere interieurelementen zijn een verzameling van stijlen, wat het geheel een aparte indruk geeft. Er hebben dan ook heel wat architecten aan gewerkt. In totaal werd de kathedraal in vier fasen gebouwd. Met 40 bij 20 bij 24 meter is het de grootste kerk van Athene en tevens de zetel van de bisschop. Binnen liggen twee door de Osmaanse Turken vermoorde heiligen begraven.
Bibliotheek van Hadrianus
Βιβλιοθήκη του Αδριανού
De Bibliotheek van Hadrianus was een groot complex gebouwd in de tweede eeuw n.Chr. door de Romeinse keizer Hadrianus.
Hij werd gebouwd van 125 tot 132 n.C. volgens een rechthoekig plan. Het gebouw was geen bibliotheek zoals we die tegenwoordig kennen, maar eerder een cultureel complex, met aula’s, een transcriptiekamer, een bibliotheekzaal - de Bibliostasio - en mogelijk was er zelfs een theater. Het gehele complex had een omvang had van ongeveer 120 meter lengte en 78 meter breedte. Rollen perkament werden opgeslagen in veertig nissen in de bibliotheekzaal, waar ruimte was voor zo’n 16.800 'boeken'. De bibliotheek, werd beschadigd tijdens de plundering van Athene in 267 n.C. door de Herulen, een Oost-Germaanse stam. Het meest prominente overblijfsel van de oorspronkelijke bibliotheek is een deel van de buitenmuur, met imposante Corinthische zuilen. Je kan ook nog het grote portiek zien dat dienst deed als hoofdingang van de bibliotheek (de laatste foto)
Akropolis museum
Het museum opende in juni 2009 haar deuren. In dit museum bevinden zich meer dan 4000 voorwerpen uit de Akropolis omgeving. Hier zijn ook sculpturen te bewonderen, maar lang niet alle sculpturen staan hier waar ze thuis horen. Veel sculpturen staan in het Britisch Museum in Londen omdat ze tijdens de Turkse bezetting door de Engelsen werden gestolen, onder toeziend oog van de Turkse bezetter die toen met de Engelsen samenspande, een politiek spel van die tijd dus. Ik moet je eerlijk bekennen dat wij vonden dat we genoeg cultuur op hadden gesnoven en de keuze hebben gemaakt lekker rond te lopen maar toch 1 foto hoort er wel bij en die heb ik gelukkig ook genomen. Bijzonder aldus onze reisleidster dat je op een glazen plaat over delen van de opgravingen loopt deels kun je dit hier ook nog zien
Athene heeft diverse oude wijken. Ik zal ze hier kort weer geven en een foto beeld er achteraan doen zodat je een kleine indruk krijgt van Athene-stad
PLAKA
Zij is omgetoverd in een toeristische trekpleister. Overal zijn souvenirwinkeltjes, restaurants en taverna's die zich richten op de toeristen. De authentieke aantrekkingskracht van de wijk is echter niet verloren gegaan. Het is bijzonder om door de nauwe, meestal steil omhooglopende straatjes te dwalen, waarbij de Akropolis altijd op de achtergrond te zien is. In Plaka bevinden zich nog veel Byzantijnse kerkjes.
ANAFIOTIKA
Het hoger gelegen deel vlak aan de voet van de Akropolis. Men zegt dat dit de oudste wijk is van het hedendaagse Athene. De plaats dankt zijn naam aan zijn eerste bewoners. Dit waren steenbewerkers uit het eiland Anafi, die door koning Otto I hierheen werden gehaald en hier gehuisvest, wegens het feit dat hun vakmanschap onontbeerlijk was bij de opbouw van het moderne Athene, nadat men de stad als hoofdstad van de pas geboren (moderne) Griekse staat had gekozen.
MONASTIRAKI
Deze Atheense wijk (letterlijk: klein klooster) ligt ten noorden van de Akropolis en ten noordoosten van de oude volkswijk Plaka.
De bruisende, drukke wijk is een plek waar constant wordt gehandeld en verhandeld. Elke dag en vooral op zondag (als er rommelmarkt is) draait het leven hier om de straathandel. Het is een zeer levendige, drukbezochte wijk, waarheen zowel toeristen als Grieken hun weg weten te vinden.
De kerk van de Heilige Maria Pantanassa
Deze staat op het Monastirakiplein recht tegenover het metrostation. Deze kerk was vroeger een klooster en het Griekse woord voor klooster is "Monastirion". Vandaar dat deze wijk de naam Monastiraki heeft gekregen wat letterlijk "Klein klooster" betekent. Deze kerk werd oorspronkelijk tussen de 9e en de 11e eeuw gebouwd, in de tweede helft van de 19e eeuw werd deze voor het eerst gerestaureerd en in 1911 voor de tweede keer.
Universiteit
Het gebouw was een van de eerste grote werken die werden opgetrokken in Athene nadat de stad in 1834 tot hoofdstad van Athene werd gepromoveerd. Voor het universiteitsgebouw staan vier beelden van belangrijke personen uit de geschiedenis van het moderne Griekenland.
Martelaar Rigas Feraios, Gregorius V, een schrijver, beiden kwamen om tijdens de onafhankelijkheidsoorlog. Bij de hoofdingang de schrijver Adamantios Korias – wiens ideeën van democratie de Griekse revolutionairen inspireerden – en Ioannis Kapodistrias, het eerste staatshoofd van het onafhankelijke Griekenland.
Zappeion Mansion
Zoals het gebouw ook wel wordt genoemd, is ontworpen door Th. Hansen en gebouwd tussen 1874 en 1888. Het wordt tegenwoordig gebruikt voor exposities, tentoonstellingen, evenementen en voor politieke gebeurtenissen. Soms zijn hier zelfs concerten. In de nabijheid van het Zappeion staan de standbeelden van de Zappa broers. Zij maakten de fundering van het klassieke gebouw. Aan de voorkant kenmerkt het pand zich door acht hoge witte Korinthische zuilen. Achter het Zappeion liggen;
De National Gardens van Athene.
Dit is een groene oase in het hart van Athene. Het park is erg in trek bij de Atheners, en vooral tijdens de weekends trekken hier families met kinderen naartoe om te wandelen langs de
kronkelende paden. De zestien hectare grote tuin werd oorspronkelijk gecreëerd als de privétuin van het koninklijk paleis. De tuin, die ooit eigendom was van de koninklijke familie,
werd ontworpen door koningin Amalia en haar Duitse tuinman Schmidt, die honderden planten importeerde met 15.000 inheemse en exotische plantensoorten, werd uiteindelijk in 1849
voltooid.
The happy train
Geeft je een Sightseeing door het historische centrum van Athene. De Happy trein van Athene is een speelgoed-achtige street trein. Zij begint op het Constitution Square (ook bekend als "Syntagma"). De tour duurt 60 minuten en gaat langs de meest beroemde bezienswaardigheden en monumenten zoals de Akropolis, Plaka, tempel van Zeus, Thisseon, Monastiraki plein, Oude en Roman Market, Zappeion, Panathinaiko Stadion, theater van Herodes Atticus, de boog van Hadrianus, New Akropolis Museum enz.
Het is genieten vanuit de open-stijl rijtuigen. We hebben veel lol gehad met zijn vijven en het was een leuke afsluiting van onze laatste dag Athene maar tevens ook van onze vakantie. Het was echt even Athene in vogelvlucht en we kwamen tot de conclusie dat we eigenlijk het meeste wel gezien hadden. Om die dag een beetje in stijl af te sluiten hebben we in de buurt van het hotel nog een heerlijk ijs frappe genomen. Hij was heerlijk.
