Varese
heeft een heel eigen stedenbouwkundig plan doordat het is ontstaan uit een reeks van kastelen die geleidelijk om de stad heen werden gebouwd. Het wordt vanwege de vele parken en tuinen ook wel de “Tuinstad” genoemd.Het groen vult de ruimte tussen de kastelen, terwijl in de 18e eeuw prachtige villa’s en tuinen werden aangelegd die vandaag de dag nog steeds een van de grootste attracties van Varese zijn.
We hebben goed geslapen. En dan op naar het ontbijt, wel kan je zeggen keuze in overvloed dus ons buikje is goed gevuld voor de eerste uren. Dan ik zei het al gaan we naar Varese. Dit is een extra excursie en die doen we dus niet met de bus maar met de trein ja leuk. Het belooft een mooie rit te worden langs idyllische dorpjes en mooie meren.
We steken de weg over en stappen het perron on Peter heeft de tickets al zodoende konden wij even foto's maken op het station. Je ziet aan alles is gedacht en dat voor zo n klein stationnetje. Trouwens die treinen hoorden we in de nacht niet hoor dus heerlijk doorslapen allebei.
Wel de rit viel zwaar tegen 1x stukje van een meer gezien verder niets Het was dus de gewone reguliere trein die van A naar B rijdt. De rit duurde exact 29 minuten dat wordt in de coupé allemaal aan gegeven wel netjes. Maar het was wel gezellig onderweg.
Het treinstation Varese
werd geopend in 1865 en bedient de stad en gemeente Varese in de regio Lombardije.
Het bevindt zich aan de spoorlijn Porto Ceresio–Milaan, momenteel wordt het beheerd door Rete Ferroviaria Italiana (RFI), terwijl het commerciële gedeelte van het passagiersgebouw wordt beheerd door Centostazioni. Beide bedrijven zijn dochterondernemingen van Ferrovie dello Stato (FS), het staatsspoorwegbedrijf van Italië.
Na exact 29 minuten, stappen we uit. Let op dit is het punt waar of we elkaar later weer zien om gezamenlijk terug te reizen. Denk er even over na Je kunt straks nog halte blijven zitten en dan kom je op het einddpunt van dit spoor dat wil zeggen bij het meer van Lugano. Maar dan moet je van daaruit nog wel een enkeltje terug naar Cittiglion kopen.
Palazzo Delle Poste, 1930
Het werk van arch. Angiolo Mazzoni (Bologna 1894-Rome 1979) werd gebouwd dankzij een speciaal decreet om de werkloosheid het hoofd te gen. Mazzoni was architect en ingenieur van het Ministerie van Communicatie, auteur van talrijke post- en spoorweggebouwen in heel Italië tussen 1925 en 1945, zoals de postgebouwen van Bergamo, La Spezia, Trento en Sabaudia. De historicistische stijl die het gebouw van Varese kenmerkt, scheidt zich af van de andere historische gebouwen van Varese en legt de stijlen van de 'Romeinse school' op. De klassieke gevel wordt gekensterd door het gebruik van levende baksteen en de hoge halfzuilen, ook van bakstenen, die elk 4 monumentale bronzen sculpturen met de allegorie van de Communicaties dragen.
We lopen langs 1 van de vele oude gebouwen die weer een nieuwe functie hebben gekregen zoals hier is het pand omgebouwd tot een kinderdagverblijf door de vele smalle straatjes en gangetjes lopen we rustig naar het centrum het is behoorlijk stil. Ja logisch eigenlijk het is zondag dat vergeet je natuurlijk onderweg heb je veel besef van dagen.
Basilica di San Vittore (Varese)
Deze is klein en heeft een neoclassicistische gevel van wit marmer met 4 Ionische zuilen en een achthoekige lantaarn bekroond met een gouden kruisbol.
De bouw vorderde in 3 fasen van de 16e tot de 17e eeuw en met het priesterkoor voltooid in 1542. De hoofdstructuur, is ontworpen door Pellegrino Tibaldi. In 1580, werd het hoofdgedeelte van de oude kerk gesloopt en herbouwd naar een ontwerp van Pellegrino Pellegrini, waardoor een plan met 3 beuken ontstond. De laatste wijziging was de bouw tussen 1788 en 1791 van de huidige neoklassieke gevel, door Leopoldo Pollack.
Het middenschip bevat neobarokke decoraties en fresco's van lokale kunstenaars, terwijl het hoofdaltaar de Lombardische rococostijl toont gemaakt door Viggiutesi-beeldhouwers. Een kogel van de Oostenrijk-Hongaarse aanval van 30 mei 1859 zit nog steeds in de zuidmuur als getuigenis van het verzet.
De romaanse basiliek van San Vittore, is gewijd aan de patroonheilige van de stad die werd gemarteld onder keizer Maximinus en werd gebouwd voordat het bisdom in de 8ste eeuw onder de jurisdictie van het aartsbisdom Milaan viel.
De basiliek heeft in de loop der jaren verschillende restauraties en uitbreidingen ondergaan.
Artefacten in de kerk omvatten een groot kruisbeeld, gemaakt in 1712 door Castelli, op de triomfboog. In 1675 schilderde Giovanni Ghisolfi het gewelf met de Glorie van St Victor, en in 1692 schilderde Salvatore Bianchi 3 grote fresco's in het koor, met scènes uit het martelaarschap van St Victor.
Er zijn verschillende kapellen in de kerk.
De kapel van St Catherine van Alexandrië met een schilderij van het martelaarschap van de heilige door Giovanni Battista Ronchelli (1770),
De kapel van de rozenkrans waar in 1599 il Morazzone het gewelf en de schelp fresco's maakte met de kroning van de Maagd en engelen die muziekinstrumenten bespelen.
Later, in 1617, maakte hij fresco's op de muren met een Presentatie in de Tempel en het Huwelijk van de Maagd.
De klokkentoren van Bernascone,
is zo genoemd omdat de lokale kunstenaar Giuseppe Bernascone het definitieve ontwerp van de toren zou hebben gemaakt. De 1ste steen werd eigenlijk al in 1017 gelegd, maar de bouwwerkzaamheden werden pas in 1631 van start gebracht.
De basiliek is van maandag tot zaterdag open voor bezoekers
Wij hadden heel veel geluk dat we direct even binnen waren gegaan. Er was een dienst gaande. Maar anders hadden wij net als de meesten van de groep ook niets gezien
Het historische centrum met zijn met arcades omzoomde voetgangerszone heeft zijn oorspronkelijke karakter behouden, maar tegelijkertijd kenmerken moderne gebouwen en vele chique winkels en cafés het stadsbeeld. Er was ook een actie gaande naar ons idee iets voor sporten met een handicap. Na een kopje fkoffie gewoon even heerllijk rond gedwaald in dit deel van de stad. Kijk zo midden op het plein een oplossing voor de peukjes van de rokers. Bij ons nog nooit gezien?
Ik zal het even vertalen;
Om een positieve impact op het milieu te genereren en een respectvolle samenleving te bevorderen, telt elke kleine actie. Onderschat de kracht van een simpel gebaar niet. De gebruikte sigarettenfilters worden gerecycled en omgetoverd tot een plastic materiaal dat in verschillende sectoren kan worden gebruikt, waardoor de beginselen van omloop worden gebruikt en de vervuiling door peuken voorkomen wordt.
We gaan het nu even verderop zoeken
Varese wordt ook wel Tuinstad genoemd. Nou daar kan ik me iets bij voorstellen we hebben schitterende tuinen gezien. Gewoon een steegje in en dan kwam je werkelijk bij juweeltjes uit. Sommige waren wel heel groot inderdaad
Convento S. Antonio" was een 17e eeuws klooster waar tegenwoordig een een Bed & Breakfast is gevestigd. Het staat bekend om zijn centrale ligging, op korte afstand het treinstation. In de arcadebogen zijn diverse schilderingen aan gebracht.
En dan die laatstse foto? Ja dat was wel heel apart. Ik zag een dame op op de grond knielen bij een putje (wat naar mijn idee gebruikt werd bij het sluiten van de hekken). Ze pakte haar telefoon uit haar jaszak en was even bezig om zo dacht ik een foto te maken. Even rond blijven hangen en toen zijn weg wsa ik natuurlijk naar dat putje en kijken. Niet veel bijzonders ik dacht oke maar er dan een foto van kijk je later nog eens goed. En dit was het resultaat. Zo heb ik weer iets geleerd dacht ik toen ik er niet opgekomen zijn om in een putje te kijken heel bijzonder.
Vanuit de oude stad lopen we naar de andere kant. We lopen langs een typische italiaanse nieuwstand in het centrum van alessandria piedmont En ik maar denken dat het typisch Haags was haha Ben ze inmiddels al op vele plekke op de aardbol tegen gekomen hoor.
Piazza Monte Grappa,
ligt aan de rand van de oude stad van Varese, is fascinerend voor geschiedenis- en architectuurliefhebbers. Het plein werd begin jaren '30 volledig opnieuw ingericht op grootse fascistische wijze. Het meest buitengewone is de Torre Civica, een enorme en op de een of andere manier dreigende klokkentoren; aan de basis bloeit een arengario (een balkon van waaruit Mussolini en co de bevolking konden harangeren). Het is heel leeg en nodigt niet echt uit om gezellig te gaan zitten.
De zetel van de Kamer van Koophandel van Varese
Klaar om geld in te zetten om de keuze te stimuleren om in de provincie Varese te wonen voor professionele doeleinden. Het initiatief is van de plaatselijke Kamer van Koophandel die een oproep uitstelde voor mensen onder de 40 die van plan zijn om in de regio Varese te gaan wonen en hier werk te vinden. Dit is een interventie ten gunste van bedrijven die moeite hebben om gespecialiseerd personeel aan te nemen en niet meer, en zelfs het risico lopen de productie te verminderen door een tekort aan werknemers. En dan zien we weer zo'n oude gevel we lopen verder.
Ja dit zijn wij natuurlijk weer, we zagen op de stoep van de Sint-Antonius-Abatkerk heel veel beweging en al snel hadden we door dat hier straks een huwelijksdienst zou worden voltrokken. Nou dan maar op het stoepje zitten het schouwspel aanschouwen en net als de rest op de bruid wachten Het was wel de moeite waard hoor haha.
De kerk kijkt uit over de 'Motta'. De naam is afgeleid van de eigen vorming van het plein, op een heuvel (Motta) en stond vroeger buiten de stadsmuren. In de Middeleeuwen werd hier elke maandag de stadsmarkt en jaarlijkse de paardenmarkt gehouden. Het huidige gebouw is een modernere versie uitgevoerd door Giuseppe Bernasconi, vanaf 1593, op aandringen van kardinaal Carlo Borromeo. De gevel is zeer sober, doorkruist door een toegangsdeur en 2 zijpoorten; aan de linkerkant staat een standbeeld van de Heilige, de dierenbeschermer.
Dag voor de Slachtoffers van Arbeidsongevallen
Dit monument, staat tegenover de kerk, op 5 oktober, wordt hier de Dag voor de Slachtoffers van Arbeidsongevallen gevierd – ge-institutionaliseerd met D.P.C.M. in '98 op verzoek van de ANMIL (Vereniging tussen Gehandicapte Werknemers) – onder het Hoge Patronaat van de President van de Republiek. Mooi initiatief.
Tuinen van Estense en Park vna villa Mirabello
De openbare tuin van Varese is een van de mooiste in Zuid-Itallë. De schaduwrijke uitstraling van sparren en zonnedenen geeft deze tuin uitstraling; Vanaf het terras strekt het uitzicht zich uit over het hele meer van Varese en de Westelijke Alpen.
In 1760 kocht hertog Francesco d'Este een villa met de omliggende gronden om er een paleis te bouwen, omgeven door een uitgestrekt park, en er een eigen residentie te bouwen.
De werkzaamheden werden uitgevoerd naar een ontwerp van Ing. Kamer van Milaan Giuseppe Bianchi: de villa werd gerenoveerd en uitgebreid en er kwam een Italiaanse tuin met een elegante parterre tussen het paleis en de heuvel. In het midden van de heuvel werd een nymfeum geplaatst dat vandaag de dag nog steeds aanwezig is in zijn fundamentele vormen met 3nissen bekleed met tufwerk en beelden.
In 1837 ging het landgoed over op Dr. Robbioni.
Hij herontwierp het park gedeeltelijk door het aan te passen volgens de canons van de 'Engelse 'jardino' door het aanleggen van nieuwe paden en het aanleggen van tal van soorten konijnen. Naast de westvleugel van het paleis werden een spin en een zijdeverwerkingsfabriek gebouwd, en aan de rand van het landgoed Villa Mirabello de uitkijktoren werd gebouwd (1846).
In 1850 ging het eigendom over op Cosare Veratti, de kleinzoon van Robbioni, die de transformatie van het park voortzette, tot Guando.
In 1882 werd het complex gekocht door de gemeente Varese.
Hoewel het park voor het eerst werd geopend voor het publiek op 25 maart 1883, kreeg pas aan het einde van de 19e eeuw, na een reeks lange en opeenvolgende debatties, de agronoom Luigi Cremona de taak om een uitgebreid onderzoek uit te voeren naar het lot van het park en de manieren om het park te gebruiken. Hij stelde voor om, naast de realisatie van enkele veiligheidswerken in verband met de nieuwe publieke functie, de tuin te herleiden naar de patronen van de primitieve formele installatie, die gedeeltelijk werd verwijderd door de interventies van de 19e eeuw.
Het belangrijkste van het paleis is de uitgestrekte parterre in de Italiaanse stijl, gekenmerkt door vleugels en lanen die het perspectief naar de heuvel uitsteken, op de heuvels vind je een fontein en trappen die naar de hellingen klimmen. op hun beurt geflankeerd door hellingen met schalen van harpen. Vanaf de top van de heuvel heb je direct toegang tot het gebied dat wordt ingenomen door Villa Mirabello, de thuisbasis van de Civic Musea, die op een dominante positie ten opzichte van het uitgestrekte dorpspark staat. De villa heeft zicht op het zuiden op een groot grasveld gekenmerkt door gebogen paden.
Het was heerlijk vertoeven hier. We. wilden wat gaan drinken maar helaas was alles gereserveerd Dus dan beneden maar iets opgezocht.
Zoals gezegd even een drankje op het terras en dan lopen we weer rustig richting station. Kijk nu kon ik wel een mooie foto maken vanaf de overkant. en jawel er is ook een fietsenstalling. Eenmaal aan de overkant zien we een vogeltje dat neit helemaal goed was maar even later vloog hij weer hoor. Dan ook maar even de stationshal vast leggen en dan wachten op de trein die ons jawel naar het meer gaat brengen wij hebben er nog wel zin in. De meesten stapten uit in Cittiglio dus gingen we met een klein clubje verder.
Laveno
ligt aan de oostkant van het meer in de provincie Varese. Samen met Mombello vormt deze de gemeente Laveno-Mombello. Wat betreft het toerisme is Laveno de belangrijkste plaats aan de Lombardische oever van het Lago Maggiore. Vanuit de plaats vaart een veerdienst naar het tegenover gelegen Verbania.
Wat de spoorlijn Ferrovie Nord Milano bijzonder maakt, is dat Laveno het eindpunt is van dit traject en het spoor letterlijk op de rand van het meer stopt. We lopen naar buiten en ja veel woorden zijn hier niet voor nodig zoals je ziet.
Geweldig dit was het ritje dubbel en dwars waard
Navigazione Lago Maggiore:
Dit is de naam van de navigatiedienst die veerdiensten en rondvaarten aanbiedt op het Lago Maggiore, en Laveno is een van de plaatsen die door deze dienst wordt aangedaan
Standbeeld van Sint-Franciscus,
uitvinder en patroonheilige van de voorstelling van de Geboorte, geplaatst in 1984 ter gelegenheid van het 15e Nationale Congres van de Kribbes, gehouden in Laveno Mombello.
Tijdens de kerstperiode wordt in dit deel van het meer de onderwaterkribbe geplaatst, die de rest van het jaar zichtbaar is op de kas van Villa Frua, zetel van het stadhuis.
De boulevard is knus, gezellig en heeft fijne terrasjes. Er is hier genoeg te zien en te beleven. De gezellige winkelstraatjes achter de boulevard zijn ook zeker een bezoekje waard.
Monument voor de doden
Gemaakt van 4 zuilen met een bronzen adelaar. Geopend in 1921 en meerdere keren opgedokt. Het monument dat we vandaag de dag zien is uit 1953 met een adelaar met gesloten vleugels.
De klokkentoren van de Santi Filippe e Giacomo
is niet te missen. Deze steekt fier uit boven Laveno. De klokkentoren in Lombardische stijl, al beschreven en bewonderd in de oudheid, werd tussen het einde van de 19e en het begin van de 20e eeuw door 1 verdieping opgetrokken en kreeg een nieuwe torenspits
De rijke invloeden uit de bruisende tijd van Lago Maggiore in de 19e eeuw zijn in Laveno ook goed zichtbaar. De kade is prachtig en maakt de boulevard statig en mooi. En dan even neerstrijken op zo'n terrasje voor een heerlijke bananensplit.
Chiesa dei SS. Giacomo e Filippo
De kerk van de Heiligen Filippo en Jakobus, ook wel de oude kerk genoemd, is de parochiekerk van Laveno, ; het maakt deel uit van het decanaat Besozzo.
In de Notitia cleri van 1398 lezen we dat er in Laveno 2 kerken stonden, de ene, buiten het dorp, genaamd naar de Madonna, die de functies van parochie uitoefende, en de andere, gelegen in de stad, in San Giacomo Apostololo, en beide onder invloed van de paus van Santo Stefano di Leggiuno.
Deze kerk dateert uit de 13e eeuw en kreeg in 1700 een make-over, het hoofdschipgebied, is mogelijk bovenop een eerdere kerk gebouwd. Het schip dat bekend staat als het Heilig Hart dateert uit het midden van de 19e eeuw toen, vanwege een groeiende bevolking, was het nodig om het heilige gebouw uit te breiden. Toen werd ook de typerende barokke stijl aangemeten die zo typisch is voor dit gedeelte van Italië.
Binnen, in de 2e kapel, bekend als de Madonna del Transito, staat een houten standbeeld van de Madonna uit de 17e eeuw. Boven de entree vestibule bevindt zich het gewaardeerde 19e-eeuwse Biroldi-orgel, dat tijdens de restauratie van 1985-86 tot zijn technische en muzikale kwaliteiten is hersteld.
We lopen rustig terug naar het station on derwijl nog even zoeken waar of we een magneetje kunnen scoren en dan kijken we nog 1 x achterom, zien de kust en zeggen we baybay Laveno je bent een mooi plaatsje, Die tekening stond op de muur van het perron we gaan eerst een kaartje kopen nou daar hoef je niet wakker van te liggen €2 per persoon. Nou dan hadden we denk ik wel een heel duur kaartje als extra optie geboekt bij onze reis. Maar nu terug naar ons hotel. Op de kamer hebben we dit eens nagekeken en jawel niet leuk meer dat gaan straks in Holland eens even navragen (we hebben de helft van ons betaalde bedrag terug gekregen na wat correspondentie over en weer).
Na het diner wat weer goed verzorgd was, zijn we even een stevige wandeling gaan maken in het dorp. Best wel even lekker na dat geslenter van zo'n dag.
Ook hier zien we de typerende arcadebogen. We lopen langs het Gemeentehuis. Hier staan een paar gedenkstenen ook ter herinnering aan hen die het leven lieten door de Covid.
De Ticino rivier loopt door Cittiglio het is een zijrivier van de Po, ontspringt in Zwitserland en stroomt door naar Noord-Italië. in Zwitserland loopt ze naar het naar haar genoemde kanton Ticino. In Italië vormt ze voor een deel de grens tussen de regio's Piëmont en Lombardije. Dan lopen we tenslotte nog langs he ziekenhuis dit is wel een trieste bedoening hoor daar wil je echt niet worden opgenomen. In het hotel gekomen nog even gezellig borrelen en dan is het weer bedtijd morgen naar
