Lutago  Terugreis 

Milaan of Milano

Zoals de Italianen zeggen, is de bruisende stad en staat bekend om de unieke mix van mode, cultuur en geschiedenis. 

Het is de tweede stad van het land (na Rome) en de hoofdstad van de regio Lombardije. Een moderne metropool die tegelijkertijd zijn historische wortels heeft weten te behouden want ook hier in het centrum van de stad, heeft WOII haar sporen achtergelaten.

Vanwege het gunstige vestigingsklimaat voor bedrijven heeft Milaan uit kunnen groeien tot het economische hart van Italië. Niet voor niets is de Italiaanse aandelenbeurs hier gevestigd in plaats van in hoofdstad Rome. Milaan heeft een levendige en kosmopolitische sfeer die wordt versterkt door de vriendelijke inwoners, ook wel Milanezen genoemd.

De stad biedt een bruisend nachtleven met trendy bars, clubs en restaurants waar je kunt genieten van een avondje uit. Vooral de wijk Naviglio staat bekend om het geweldige uitgaansleven. Binnen Italië moet Milaan het met een 4e plek doen in de top 5 van populairste Italiaanse steden. Toeristische toppers Rome, Florence en Venetië en Napels.

Dankzij de goede vliegverbindingen is Milaan een populaire stedentripbestemming. Vanuit Nederland vlieg je in ongeveer anderhalf uur naar een van de luchthavens van Milaan. 

We vertrekken naar Milaan daar kijken we naar uit. Bij vertrek uit Cittiglio, kwam het met bakken naar beneden. Dus gewapend met paraplu's en regenkleding, stappen wij de bus in. Er is 1 thuisblijver die ziet het niet zitten met die regen in Milaan te lopen. Naarmate we dichterbij kwamen, zagen we steeds meer blauw komen tussen die grijze wolken.

Het ging allemaal best snel Ja die jongen ging ook voor een bedrag van €9 helemaal met de trein dus ver kon het eigenlijk ook niet zijn natuurlijk. He zien we daar niet het stadion?

San Siro

Het Stadio Giuseppe Meazza wordt afgekort tot San Siro. Menig voetbal liefhebber of inwoner van Milaan weet direct waar je het over hebt. Namelijk hét voetbalstadion van Milaan. Deze thuishaven van AC Milaan werd al in 1925 gebouwd in de wijk San Siro. Ondertussen hebben er al een aantal renovaties plaatsgevonden. Behalve voetbalwedstrijden wordt het stadion ook wel gebruikt voor concerten van verschillende artiesten. In het verleden heeft men hier Michael Jackson, Bob Marley, The Rolling Stones, Madonna en Robbie Williams mogen ontvangen. In het San Siro stadion is ook museum gevestigd waar allerlei voorwerpen, foto’s en ander materiaal uit de voetbalgeschiedenis te bewonderen is. En dan zijn we ineens in Milaan.

We rijden naar het kasteel waar onze tour met de gids begint. Een leuk mens Irene is haar naam, Italiaanse van geboorte. Haar mama kwam uit Amersfoort trof haar papaj in Italië en zij is nooit meer teruggegaan. En zo is Irene  dus 2-talig groot gegroeid. Geloof me perfect nederlands met een grandioos Italiaanse tongval echt leuk.

Castello Sforzesco 

is gebouwd op de overblijfselen van een eerder gebouwd kasteel, dat Castello di Porta Giova heette. Bij elke renovatie voegde de nieuwe eigenaar of bewoner weer zijn eigen ideeën toe aan Castello Sforzesco en werden architecten en kunstenaars ingehuurd om het ontwerp van het kasteel zelf, maar ook de decoratieve elementen aan te passen en verder uit te breiden.

Er hebben meerdere heren van de Visconti familie gewoond dit was een zeer bekende familie in Italië. In de 15e  eeuw werd Leonardo da Vinci ingeschakeld om zijn artistieke talenten in het kasteel te ontplooien (de fresco's). Bijzonder feit is dat een aantal jaren geleden in het kasteel nog werken van Michelangelo ontdekt zijn. Restauraties hebben ook plaats gevonden nadat er bombardementen en andere vernielingen waren geweest. Het kasteel was in de 16e en 17e eeuw een van de grootste citadellen van Europa.

Tussen de foto's door een stukje achtergrond om een beetje overzicht te houden. Hier zicht op de buitenmuur en de gracht.

Geschiedenis

De geschiedenis van Castello Sforzesco begint bij Galeazzo II Visconti, een Italiaans edelman die leefde van 1320 tot 1378. Hij maakt deel uit van het machtige geslacht Visconti, die in de periode van 1278 tot 1447 de macht hadden over toen nog de stadstaat Milaan. Hij was het die opdracht gaf tot de bouw van het kasteel. Het originele kasteel werd gebouwd tussen 1358 en 1370 en heette toen nog Castello di Porta Giova. Deze naam was te danken aan één van de toegangspoorten in de muren van het kasteel. Hertog Sforza heeft het kasteel later op de oude muren laten bouwen en daarna heeft de prins Francesco Sforza er zijn intrek genomen. Enkele opvolgers van het machtige Visconti geslacht hebben in de periode daarna het bouwwerk laten uitbreiden. Op een gegeven moment was het een vierkante indeling waarvan de zijden 200 meter lang waren. Op elke hoek stond een toren en het bouwwerk werd afgeschermd door muren die 7 meter dik waren. Het kasteel was de vaste residentie van de Visconties.

Bijzondere elementen van het kasteel

De decoratieve aspecten om en aan het pand zijn veelvuldig aanwezig. Je kijkt je ogen uit wat de beelden en architectonische details aan de muren betreft. Toch herken je ook duidelijk de periode waarin er aandacht en geld was voor bouwkundige en artistieke waarden.

Galazzo II Visconti, 

De 1ste hertog van Milaan, kreeg in 1348 te maken met een grote pestepidemie. Albertino de Salso was verantwoordelijk voor het beheer van die epidemie als arts in zijn dienst. Zijn zoon Cristophorus de Salso was aan het hof van Gian Galeazzo Visconti, de opvolger van Gian Galeazzo Visconti. Manuscripten van Beltramo de Salso, kleinzoon van Albertino, zijn gevonden in de bibliotheek van de Visconti. Deze saga van artsen viel samen aan het Milanese hof met Maghinardo, Antonio, Leonardo, Bernardo, Ettore, Paganino, Castruccio en Ugo di Panic. 

De uitgebreide werken die in 2012 aan het kasteel werden uitgevoerd, leidden tot het blootleggen van de rijk versierde muren en plafonds van de portieken van de Rocchetta-binnenplaats, die in de naoorlogse jaren gedeeltelijk waren bepleisterd. Ze zijn ook versierd met Griekse, bloemige en geometrische motieven die spontaan zijn geschilderd. De architectonische lijnen worden geaccentueerd door geschilderde kozijnen. Hier krijg je ook en beetje indruk van de dikte van de muren.

Torre del Filarete

De toegangspoort van het kasteelcomplex genaamd ‘Torre del Filarete’ is de toegang tot ‘Castello Sforzesco’. Deze toren valt op en trekt mensen al van ver richting deze plek. Het hoogste punt van de toren is 70 meter vanaf de grond gemeten en dateert uit de periode 1901-1905. Hij is genoemd naar de architect Filarete die in het verleden zorg droeg voor enkele ingrepen aan het complex. Opvallende elementen zijn de klok boven in de gevel van de toren en enkele prachtige beeltenissen. Zeker het bas-reliëf van koning Umberto I op een paard springt erg in het oog.

Veel later is het kasteel als opslagplek voor munitie gebruikt en er hebben zelfs nog Spanjaarden in het kasteel gezeten toen een deel van Italië door Spanje bezet werd. Ook de Fransen, Duitsers en Italianen zelf hebben schade aan het kasteel toegebracht. Pas toen Milaan in de 19de eeuw onderdeel werd van het Koninkrijk Italië, verdween het militaire karakter van het kasteel en werd de hele locatie overgedragen aan de stad.

Er werd een park aangelegd op plek waar voorheen militaire parades plaats hadden.

Na WOII,  werd het kasteel weer heropgebouwd en werd er ook rekening gehouden met het huisvesten van musea in het complex.

Als we door de poort naar buiten kijken, zien we heel in de verte  de ’ Arco della Pace (daar gaan we niet komen vandaag). De fontein en vijver wel en diverse monumenten – zoals het

Standbeeld van San Giovanni Nepomuceno 

Een klein, monument net  voor Castello Sforzesco, het standbeeld blijft gemakkelijk onopgemerkt. Deze 14e-eeuwse Tsjechische heilige, beschouwd als een beschermer tegen overstromingen en laster, wordt hier afgebeeld in een klassieke houding, kijkend naar de hemel en het kruis in de hand eveneens naar boven gericht. 

Standbeeld van Giuseppe Garibaldi

Het monument werd tussen 1889 en 1895 gemaakt door kunstenaar Ettore Ximenes en staat momenteel aan de Largo Cairoli in Milaan. Het werk bestaat uit 4 bronzen sculpturen en een granieten voet. Op het ruiterbeeld op de top staat Giuseppe Garibaldi in militaire kleding en een pet, terwijl zijn rechterhand op de else van het zwaard rust. Daaronder bevinden zich een bronzen adelaar en 2 allegorische groepen:

• de eerste vertegenwoordigt de revolutie terwijl, geflankeerd door een brullende leeuw, het symbool van de volkskracht, die een fakkel optilt; 
• de tweede vertegenwoordigt de Vrijheid die zojuist de tirannie heeft verslagen, gesymboliseerd door de tijger.

Wij zijn dus gestart aan de achterzijde van het complex en komen zo bij de hoofdpoort uit en de fontein uit. Van hieruit lopen we richting centrum.

Je ziet het we hebben een lange weg te gaan zouden wij zeggen en ja het regent een beetje, we lopen nu op de Via Dante. Een mooi voetgangersgebied dat Castelo en Duomo verbindt en de thuisbasis van veel leuke restaurants en goede winkels.

Piccolo Teatro Strehler: wanneer kunst de avonden verlicht

De geschiedenis van Piccolo Teatro Strehler in Milaan begon aan het einde van WOII in 1947 opgericht door theaterimpresario Paolo Grassi, zijn vrouw Nina Vinchi en de legendarische regisseur en artistiek directeur Giorgio Strehler. En opende zijn deuren in 1998.

Doel een stabiele artistieke en theatrale ruimte te creëren die openstaat voor iedereen, ongeacht hun sociale klasse en financiële middelen.

In 1991 kreeg het de titel van Eerste Permanente Theater van Italië en Europees Theateren Ontworpen door Marco Zanuso.

De Piccolo, zoals het onder de Milanezen wordt genoemd, bestaat uit 3 zalen:

• Teatro Grassi, het historische zetel in Via Rovello in het hart van de stad,
• Teatro Studio Melato, vernoemd naar de onvergetelijke actrice, die zich richt op experimenten en ook de thuisbasis is van de Luca Ronconi Theatre School
• en de hoofdzetel, het majestueuze Teatro Strehler. De nieuwste creatie

Palazzo Cordusio,

een herboren monument in het hart van Milaan, is een opvallend 19e-eeuws palazzo met uitzicht op Piazza Cordusio, op slechts een steenworp afstand van de Duomo. Oorspronkelijk bekend als Palazzo Venezia en ontworpen door de beroemde architect Luca Beltrami, is het gebouw zorgvuldig gerestaureerd door ASAH Architects, met behoud van zijn historische grootsheid en tegelijkertijd een frisse, eigentijdse gevoeligheid geïntroduceerd. Tegenwoordig een luxe hotel.

Ja en natuurlijk vind je ook hier diverse winkels. Wat dacht je van een ijsje eten (als ie open was) op een mascara? Ja Kiko heeft alle kleuren hoor ik weet het want we kunnen in ons landje ook terecht in hun zaken.

Casa Broggi

is een monumentaal gebouw gelegen op de kruispunten van de Via Dante, de Via Meravigli en de Via Santa Maria Segreta, aan de noordwestkant van Piazza Cordusio in Milaan.

Het Giureconsulti-paleis,

ook bekend als Palazzo Affari ai Giureconsulti of gewoon Palazzo Affari, is een 16e-eeuws gebouw in Milaan, Italië. Het is gelegen in Piazza Mercanti, het voormalige stadscentrum in de Middeleeuwen. De bouw van het paleis begon in 1562 naar een ontwerp van architect Vincenzo Seregni. 

En zo lopen we rustig richting het plein genietend van wat we zien We komen op letterlijk op de rand waar de laan overgaat in het plein daar zien we 2 bijzondere dingen.

Sierstenen

die bestaan uit stenen blokken die gedeeltelijk rauw zijn achtergelaten, 2 abstracte sculpturen van diverse diktes, Consagra koos zorgvuldig marmer dat, door de verscheidenheid aan kleur en nerf. Deze 2 sculpturen, die in 1977 door Giovanni Carandente en Licisco Magagnato in het Museum van Castelvecchio in Verona zijn gewerkt, vormen 1 groep. Het werd in 1990 door Consagra geschonken aan de stad Milaan en vond aanvankelijk een plaats op het Piazza San Babila. Toen in 1996 de gemeente en de Ente Fiera besloten om het plein te vernieuwen, met de monumentale fontein ontworpen door Luigi Caccia Dominioni, moesten de sculpturen een nieuwe plaats vinden.

De huidige locatie, Via dei Mercanti, is een centrale plek vol geschiedenis en een bevoorrechte toegangsweg naar het Piazza del Duomo: de tweeledige sculpturen kunnen vanuit beide gebieden, de straat en het plein, worden gezien. 

Milomat.

Je ziet hier de bovenzijde van een Milomat glimmen (zoals de pilomats zijn omgedoopt) tegen de doorgrond.

Het zijn met graniet beklede metalen kolommen die in de grond zijn geplant, gemaakt om hogesnelheidsvliegtuigen te weerstaan en zullen de lelijke New Jerseys vervangen die in verschillende delen van de stad zijn geplaatst na de terroristische aanslagen van afgelopen jaren.

We zien al een stukje van de Duomo maar nee nog niet eerst de rondleiding. Dus koers richting het winkelcentrum. 

Dan gaan we naar binnen. Kan niet anders zeggen dan dat het echt mooi is je weet gewoon niet waar je kijken moet en lach niet we vergaten gewoon foto's te maken haha.

Galleria Vittorio Emanuele II

Deze Galleria is het oudste winkelcentrum van heel Italië de overdekte winkelpassage is vooral bekend vanwege het bijzondere glazen dak. Je kunt hier terecht voor vele bekende merken en souvenirs. Er is een hotel dus wil je overnachten behoort kan dat ook  in het Galleria Vik Milano hotel. Maar je kunt natuurlijk ook gewoon met iemand afspreken voor een lunch of diner of een drankje in 1 van de vele bars. Vanaf de bovenste verdieping heb je een bijzonder uitzicht over Milaan.

Jazeker ons wel bekende drankje kun je hier uiteraard ook van genieten.

De fietsen staan aalen strak in de stalling en leuk die groepsfoto al die koksmutsen haha.

Shoppen in Quadrilatero d'Oro of de 'Gouden Vierhoek

Behalve de Galleria Vittorio Emanuele II kun je ook terecht in Quadrilatero d'Oro. Je gaat hier naar toe wanneer je op zoek bent naar chique mode en luxe merken. De vierhoek bevat de straten Via Manzoni, Via Monte Napoleone, Corso Venezia en Via della Spiga. Je herkent de modewijk aan merken als Gucci, Chanel en Cartier alleen etalages kijken of flink geld uitgeven.

Galleria Vittorio Emanuele II 

Het pand bestaat al sinds 1877 en is vernoemd naar de 1ste koning van het Koninkrijk Italië. Oorspronkelijk was de passage gebouwd als verbinding tussen het Domplein en Piazza della Scala. De hoofdstructuur is opgebouwd uit 2 passages met glazen daken, die elkaar kruisen in een centrale hal met glazen koepel erg indrukwekkend.

Deze is 47 meter hoog en heeft een diameter van 39 meter. Het oogt als een vrij lichte constructie door het glas, maar toch bevat de koepel 353.000 kilo aan ijzer.

Om de schoonheid van de passage in ere te houden hebben de winkels er neutrale uithangborden die niet vloeken met de elementen in de passage. Het dak van de Galleria Vittorio Emaneule II is zowel bij dag- als nachtlicht een bijzonder element van het winkelcentrum en rond de kerstperiode is het er nog feestelijker versierd met duizenden lampjes en andere sfeervolle kerstdecoraties.

Kijk niet alleen naar het dak en de etalages van de luxe winkels, maar zeker ook naar de mozaïeken vloer die is uniek.

Een populair bijgeloof dat met de Galleria wordt geassocieerd, is dat je geluk krijgt als je 3 x ronddraait op het stierenbeeld in het midden van het winkelcentrum.

Omdat de stier van mozaïek is, zie je daar een uitgesleten gat door al die mensen die hun rondje draaien op deze portafortuna, talisman.

Piazza della Scala

is een relatief recente toevoeging aan het plan van het centrum van Milaan. Het oudste gebouw op het plein, Palazzo Marino, dateert uit de 16e eeuw (voltooid in 1563) in die tijd bestond het plein echter niet (het gebied werd ingenomen door gebouwen). In feite keek de hoofdgevel van Palazzo Marino oorspronkelijk uit op Piazza San Fedele, in het zuidoosten (d.w.z. precies tegenover Piazza della Scala).

Evenzo, toen La Scala werd gebouwd (in 1778), keek het uit op een straat in plaats van op een plein. Pas in de late 19e eeuw begonnen de autoriteiten van Milaan met een grondige renovatie van het gebied, waarbij het plein werd aangemaakt.

Luca Beltrami droeg eerst bij met Palazzo Beltrami (1886), vervolgens met de nieuwe gevel van Palazzo Marino (1888-1892) en, veel later, met het Banca Commerciale-gebouw (1923-1927).

Piazza della Scala in de jaren '60, naar het noordwesten kijkend; het monument voor Leonardo, La Scala op de achtergrond en een hoek van het Banca Commerciale Italiana Palace helemaal rechts

Piazza della Scala is een voetgangerscentrumplein van Milaan dat verbonden is met het centrale plein van Milaan, Piazza del Duomo, door de Galleria Vittorio Emanuele II-passage. De naam van het plein gaat terug tot de kerk van Santa Maria della Scala, die dateert uit 1381, die zich hier ooit bevond.

Tegenwoordig verwijst het plein naar het beroemde Teatro alla Scala-operahuis, dat de noordwestelijke kant van het plein beslaat. Toen La Scala in 1778 werd gebouwd, keek het uit op een straat in plaats van op een plein. Pas in de late 19e eeuw begonnen de autoriteiten van Milaan met een grondige renovatie van het gebied, waarbij het plein werd aangemaakt.

Leonardo da Vinci 

Het midden van het plein wordt gekenmerkt door het monument van da Vinci door beeldhouwer Pietro Magni (1872).

Leonardo da Vinci werkte en woonde van 1482-1499 en van 1506-1513 in Milaan in het kasteel van de Sforza, onder de hertog Ludovico il Moro. Zijn taak was om te zorgen voor het culturele leven en de kunsten aan het hof van Milaan.

Tijdens deze periode was Leonardo da Vinci bezig met uitvindingen, de uitbreiding van het systeem van Navigli en de bouw van sloten, evenals de studie van de mens.

Tijdens zijn tijd in Milaan creëerde hij ook het kunstwerk "Het Laatste Avondmaal" en de beroemde "Lady with Hermlin" (eigendom van het Czartoryski Museum in Krakau).

Vier van zijn leerlingen zijn afgebeeld in levensgrote standbeelden. Ze omvatten Giovanni Antonio Boltraffio, Andrea Salaino, Marco d'Oggiono en Cesare da Sesto.

Tussen hun figuren zijn bas-reliëfs die de verschillende werkgebieden laten zien waarin Leonardo uitblonk - anatomie, waterbouwkunde, schilderkunst en architectuur.

Duomo Kathedraal van Milaan 

In het centrum van de stad aan het Piazza del Duomo, vind je de bekende kathedraal van Milaan. Op deze plek, stond eerst de zomerkathedraal van St. Tecla. Deze moest plaats maken toen graaf Giangaleazzo Visconti in 1386 opdracht gaf tot het bouwen van de dom. Uiteindelijk werd de kerk in 1572 door Borromeo ingewijd. Dit werd gedaan ter ere van de geboorte van Maria. Gedurende de 17de eeuw werden er nog tal zaken bijgebouwd en van stijl gewisseld. 

Het is 1 van de grootste kathedralen ter wereld (de grootste is de Sint-Pietersbasiliek in Rome) en is bijna 12.000 m² groot. Zodra je dichterbij komt, zie je hoe licht het gebouw eigenlijk van kleur is. Dit komt door het gebruik van wit marmer.

Bezoek het Dommuseum om meer over de geschiedenis en details te weten te komen (hadden wij geen tijd voor) en ga het dak op, om van een prachtig uitzicht over de stad te genieten en de pinakels van dichtbij te zien. (Wel gedaan)

Het is een van de grootste hedralen ter wereld (de grootste is de Sint-Pietersbasiliek in Rome) en is bijna 12.000 m² groot. Zodra je dichterbij komt, zie je hoe licht het gebouw eigenlijk van kleur is. Dit komt door het gebruik van wit marmer.kat

We staan in de rij om naar binnen te gaan. Eerst door de security er mag niets mee wat maar enigszins scherp is. We hebben tijd genoeg om de buitenzijde van de Duomo te bewonderen.

Alle details die je aan de buitenzijde van de kerk ziet, zoals de torentjes en façade in barokstijl, zijn in de loop der jaren toegevoegd. De barokke façade dateert uit 1616 en zijn van de hand van Pellegrino Tibaldi. De gotische vormen in de façade werden toegevoegd door Buzzi. Gedurende de 17de eeuw werden er nog tal zaken bijgebouwd en van stijl gewisseld. Zo dateert de torenspits uit de eeuw daarop, uit 1762, en deze bereikte een voor die tijd uitzonderlijke hoogte van maar liefst 108,5 meter.

Elke eeuw dat er gebouwd werd aan de constructie, bracht dus nieuwe ontwerpers met zich mee. En nadat de Duomo in 1950 af was, begon men al weer met restauraties van eerdere architectonische elementen.

Dan mogen we via de imposante bronzen deuren naar binnen.

Hoewel het exterieur voor wat betreft het kleur- en materiaalgebruik lichter aanvoelt dan het interieur, valt het toch op dat deze kathedraal van binnen niet zo donker is als menig ander kerkgebouw.

Eigenlijk heb je meer tijd of meerdere bezoeken aan de kathedraal nodig om alle pracht en praal echt goed tot zijn recht te kunnen laten komen. geloof me.

Als het zonlicht door de glas-in-loodramen schijnt, ontstaat er een prachtig schouwspel van kleuren.

En loop niet te snel langs de schilderijen, het mozaïek op de vloer, de graven en grafmonumenten.

Agostino Busti genaamd "Il Bambaia

Het Apsis gangpad, begrafenismonument voor Marino, kardinaal Caracciolo, ook gouverneur van het hertogdom Milaan. De beelden vertegenwoordigen (van links naar rechts): Sint Petrus, Jezus de opstanding, Sint Paulus, Sint Hiëronymus. Onder, het liggende standbeeld van de overledene

Het grafmonument van Gian Giacomo Medici,

ook wel bekend als "il Medeghino", is een indrukwekkend monument in de Dom van Milaan, gemaakt door Leone Leoni tussen 1560 en 1563. Het staat in de rechterzijbeuk van de kathedraal. Het monument bestaat uit een vleugel van Carrara marmer, geflankeerd door 6 zuilen. In het midden bevindt zich een bronzen standbeeld van Medeghino. 

Onder het hoofdaltaar van de kathedraal bevinden zich 2 crypten. Deze crypten werden in de 16e eeuw ontworpen door Pellegrino Pellegrini. Ze zijn zorgvuldig gebouwd om heilige relikwieën te huisvesten.

Charles Borromeo

ligt in 1 van de ruimtes ligt. Hij was de aartsbisschop van Milaan van 1564 tot 1584 en kardinaal van de katholieke kerk. Hij overleed op 46-jarige leeftijd en werd heilig verklaard in 1610.

De Jemale-kapel

in de andere ruimte van de crypte was heel donker en je kon dus bijna niets van het interieur zien. Hier ligt een gouden doos waarin een spijker wordt bewaard waarvan wordt aangenomen dat deze een rol heeft gespeeld bij de kruisiging van Jezus Christus.

Viel wel tegen voor deze crypten moest je een extra kaartje kopen was niet duidelijk aan gegeven dus pech. Maar goed toch geprobeerd het vast te leggen van buitenaf. Maar blijft een vraagteken of ik nu de aartsbisschop of de spijker heb vastgelegd natuurlijk.

Je bent er niet alleen hoor haha

Het dak

Het is goed dat je het dak van de Dom kunt bezoeken, want vooral vanaf die hogere positie kun je goed zien hoe gedetailleerd deze kathedraal gebouwd is. Wat je waarschijnlijk als eerste was opgevallen, zijn de vele spitse torentjes (ook wel pinakels genoemd) en de meer dan 2.000 beelden.

Als architectuurliefhebber hoef je voor een kijkje dichterbij deze keer echt geen verrekijker mee te nemen, want je kunt per trap of lift naar het dakterras om elk kleinste detail goed te kunnen observeren. Wanneer je het dak op gaat, zult je niet alleen meer over de kathedraal zelf te weten komen, maar zul je ook genieten van het uitzicht. Weer of geen weer, dit is een bijzonder bezoek tijdens je vakantie/stedentrip.

Wat informatieborden en wel leuk even de hardwerkende arbeiders erbij. En je ziet elke steen is genummerd!

Sinds 2015 kun je een heel stuk dichter bij de Madonnina komen, het goudkleurige Mariabeeld boven op de Dom van Milaan.

Madonnina

De kopie staat – in een schaal van 1:1 – in de kathedraal zelf, helemaal achteraan, onder een van de prachtige gebrandschilderde ramen. Madonnina betekent ‘kleine Madonna.

Wakend over de stad vanaf de hoogste spits van de Dom, geplaatst  in 1774 .

Volgens de traditie kan geen gebouw in de stad hoger staan dan de Madonnina, het gouden standbeeld dat in 1774 bovenop de Duomo werd opgericht.

Toen de Pirelli-toren in de jaren 50 werd gebouwd, op een hoogte van 127,1 m (hoger dan de Duomo-spits), werd een replica van de Madonnina bovenop de toren geplaatst, zodat de Madonnina het hoogste punt in Milaan zou blijven.

In 2010 werd het record van 'hoogste gebouw' verbroken en werd een andere replica op de top van Palazzo Lombardia geplaatst, op een hoogte van 161 meter.

In 2015 verhuisde ze opnieuw, dit keer bovenop de Allianz Tower, zodat ze zelfs vandaag de dag nog steeds over Milaan waakt vanaf het hoogste dak van de stad, op 209 m (686 ft).

En dan uiteraard het uitzicht geweldig!

De geschiedenis van het Kathedraalplein in een notendop.

De planning van Piazza del Duomo begon in de 14e eeuw. De Heer van Milaan Azzone Visconti gaf opdracht tot de sloop van de tavernes rondom de oude kerken van de Basilica di Santa Maria Maggiore en de Basilica di Santa Tecla om een marktplein te creëren met de naam 'Piazza dell'Arengo', de 1ste versie van het Piazza del Duomo. De Duomo van Milaan was al in aanbouw. In 1458 gaf paus Pius II de Veneranda Fabbrica del Duomo toestemming om de Santa Tecla Basiliek af te breken om een groter plein voor de kathedraal te creëren.

Een grote renovatie van de Piazza vond plaats in 1859 om de ambtsaanvaarding van koning Victor Emmanuel II van Italië, de eerste koning van het verenigde Italië, te vieren. De renovatie begon in 1865 onder architect Giuseppe Mengoni. Rond deze tijd werd de Galleria Vittorio Emanuele II aan het plein toegevoegd. De inhuldiging van het standbeeld van Koning Victor Emmanuel II in 1896 betekende de voltooiing van het werk dat in 1865 begon.

De (historische) tram

We zagen hem al bij het binnenrijden van Milaan.

Het Milanese tramnetwerk bestaat al sinds 1881 en het is dan ook niet vreemd dat je nog historische trams in Milaan ziet rijden. Deze trams zijn bijna 100 jaar oud en meerdere tramlijnen zijn nog volop in gebruik. Van binnen hebben de trams nog hun authentieke charme. De originele houtenbankjes, glaslampen en het piepende geluid van de wielen typeert een rondrit in deze klassieker! Een aantal van deze trams rijdt in San Francisco.

Met een lengte van ruim 180 km tramsporen, kun je gebruik maken van 17 verschillende tramlijnen in 'Milano'. 

Tram 1 is de Milanese versie van tram 28 in Lissabon. Tram 1 neemt je mee via een mooie route door het centrum. Zo kom je langs het Park Sempione, de Arco della Pace, het Cadorna station, Piazza Cordusio, het Scala gebouw, de Galleria en ga zo maar door. Nou dan moet ik dus terug want ik heb tramlijn 28 in Lisboa ook gedaan haha.

Een van de historische trams die is omgebouwd tot een rijdend restaurant, waarbij je ruim 2 uur lang een rit maakt door Milaan en verschillende gangen krijgt voorgezet (reserveren op de ATM-website)

Dit was een dag met veel indrukken we hebben genoten. En ja het was een stevige klim om op het dak te komen maar zeker de moeite waard Ik zeg ben je daar DOEN!!

O ja tussendoor ook nog een hapje gegeten natuurlijk. En een ijsje? vraan een roos en je krijgt m zie dat meiske.

Nu in de bus en alles laten bezinken. Achteraf kan ik rustig zeggen dat het weer reuze meegevallen is, af en toe een spetter of een stevige plons en een paar fikse donkere luchten. Maar van die 98% regen was geen sprake. Nog even genieten van wat we onderweg zien. 

Naarmate we dichter bij het hotel kwamen werd de regen steeds heftiger wij hadden dus geluk de thuisblijver dikke vette pech zij heeft de hele dag stromende regen gehad dus niets kunnen ondernemen. Dit wordt onze laatste nacht in het hotel De terugreis vangt morgen weer aan. Dan overnachten we in Mulhouse. Maar eerst nog een gezellig diner en borrel hoor dan pas de koffer inpakken

Terugreis