Lecco
Lecco werd zo rond de 2e eeuw voor christus gesticht door de Romeinen. In de 15e eeuw werd Lecco veroverd door de stadstaat Milaan. Het was van grote strategische waarde doordat het op de grens lag met het grondgebied van de rivaliserende stadstaat Venetië. De resten van de muren in de stad getuigen nog van deze tijd. De beschermende vleugels van de stad Milaan zorgden voor een bloeiperiode. Na de val van de stad Milaan leeft Lecco ook nog een tijd onder Spaanse, Oostenrijkse en Franse heerschappij geleefd. Lecco heeft een spectaculaire ligging op de plaats waar de rivier de Adda het meer verlaat. De stad wordt door de bergen Resegono en San Martino omgeven.
Tegenwoordig een moderne stad met een historisch hart, na Como de 2e grootste stad aan het Comomeer en tevens de hoofdstad van de gelijknamige provincie. De stad ligt aan de punt van de zuidoostelijke arm van het meer. In de volksmond wordt dit gedeelte van het meer ook wel Lago di Lecco genoemd. Het heeft een mooie boulevard en het centrum komt overeen met de oude versterkte stad, ingesloten tussen de haven en de straten Via Cavour, Via Volta en Via Resinelli.
Wielerfanaten kennen deze stad natuurlijk als de aankomstplaats van de ronde van Lombardije. Sinds 2011 is deze stad het eindpunt van deze koers.
We vertrekken redelijk op tijd rond de klok van 09:00 uur. Het verbaast me altijd weer dat er mensen zijn die dat zo vroeg vinden. Laten we het er maar op houden dat ze nooit in de tropen e.d. geweest zijn voor ons is het laat. Altijd weer blij met die koffie en waterkoker die we meenemen op reis. Lekker tijdens het wachten tot de klok aangeeft dat we naar het ontbijt mogen. Het is niet zover rijden vandaag we rijden weer via Varanese en al snel zien we de toren van Lecco. en zo rijden we via het water naar de plek waar of we even 2 reisgenoten af moeten zetten die met de boot naar de overkant willen. Nee ook dit keer gaan wij niet op de boot dan kunnen wij helemaal niets van Lecce zien.
Minumento ai Caduti
Dit oorlogsmonument is een imposante granieten stele gemaakt door de Milanese beeldhouwer Giannino Castiglioni in 1922-1926, (tevens auteur van de deur van de Duomo van Milaan). Hier worden de slachtoffers van beide oorlogen herdacht zowel WO I als WO Il. Het is gelegen aan de oevers van het Comomeer op de plaats waar de kazerne van Kroatische krijgsgevangenen stond. Het is een klassiek oorlogsmonument, maar door zijn standplaats en het uitzicht is gewoon geweldig zo aan het meer.
Bij aankomst zagen we dat daar een herdenkingceremonie plaatsvond. Dus uit de bus rennen want ja stel dat je net te laat bent. Nee hoor viel mee groot deel hebben we mee kunnen maken en ja zeer indrukwekkend
Je bent je vaak niet bewist van de datum als je zo onderweg bent maar het is vandaag 4 mei.
Kijk gewoon naar de foto's dan zie je dat wij ook hebben genoten
De plechtigheid is afgelopen en een ieder gaat in de relax-stand. Wij lopen terug naar Peter die bij de bus is blijven wachten. We moeten de tickets voor morgen nog even regelen. Dan kunnen we morgen in Milaan na de rondleiding met de gids de Dom van MIlaan in en ja ook helemaal naar boven trots op onze Peter hoor meestal zijn zulke dingen niet mogelijk maar hij heeft het geregeld toppie. Zou toch jammer `ijn als we hem alleen aan de buienkant kunnen bewonderen haha. En dan nu heerlijk aan de wandel en genieten van Lecce.
We beginnen onze wandeling op de boulevard waauw echt genieten en dan ja uiteraard koffie op een terrasje. We hebben even gezellig aangesloten bij een groepje uit de bus. Dan weer in de benen want onze tijd is kostbaar natuurlijk.
We stoppen even bij het grote witte beeld
Mario Cermenati (1868-1924)
Hij werd geboren in Lecco en was een vriend van abt Antonio Stoppani. Gepassioneerd door natuurwetenschappen en politiek richtte hij Lecco Civic Musea op.
Mario hield van zijn Lecco en vooral van de bergen, maar over het algemeen was hij een gepassioneerde man met veel interesses. Zijn gevoel voor de berg vergezelt hem zijn hele leven, wijdt talrijke conferenties en publicaties, en sinds december 1889 neemt hij het voorzitterschap op zich van de Lecco-afdeling van de Italiaanse Alpenclub.
Zie ook hier staat een paal voor het achterlaten van je peuken.
Er was een kleine expositie op de boulevard, ik dacht maak even 1 foto en wel van de Etna leuke herinnering.
Dan en dan zien we verderop een trap dus even omhoog yes een heel mooi kerkje
De Basilik van San Nicolò
De basilik, kijkt uit over Piazza Cermenati in de buurt van het meer van Lecco. Op de hoofdgevel staan de woorden "Divo Nicolao Leuci patrono - A San Nicolò, patrono di Lecco" (Aan de heilige Nicolaas, patroonheilige van Lecco, in het Latijn en Italiaans): een toewijding aan de patroonheilige van zeelieden, vissers en handelaren. Deze band is diep geworteld in de geschiedenis en het sociale weefsel van de lokale gemeenschap.
Stukje geschiedenis
De basiliek werd opgericht op de overblijfselen van de nog zichtbare oude muren die het versterkte dorp Lecco omringen.
De 1ste schriftelijke documenten die de kerk vermelden dateren uit 1252. De kerk veel kleiner dan de huidige, dat 2 gangpaden en een hoger centraal schip heeft waar beschilderde houten panelen worden tentoongesteld.
Vanwege de positie van de muren in de buurt het water, riepen de mensen van Lecco in 1449 Francesco Sforza op dringende restauratiewerkzaamheden te beginnen. Aan het einde van de 16e eeuw onderging de basiliek verschillende aanpassingen.
Nadat de muren waren gesloopt, begon de stad Lecco vanaf 1782 uit te breiden en was al snel een grotere kerk nodig. Dit project, onder leiding van architect Giuseppe Bovara, duurde van1828-1830. Het grote kluisje dat vandaag de dag nog steeds te zien is, werd in 1848 gemaakt en de gevel werd in 1866 voltooid naar het ontwerp van Bovara. In de 20ste eeuw onderging de basiliek verbeteringen en restauratiewerkzaamheden om zijn integriteit en schoonheid te behouden onder toezicht van de architect Bruno Bianchi. Het altaar aangepast in overeenstemming met de dictaten van het Tweede Vaticaans Concilie. Consolidatie- en restauratiewerkzaamheden aan de fresco's en stucwerk werden uitgevoerd in de jaren '90 waardoor de basiliek zijn oude pracht terug kreeg. Binnen is de sfeer beladen met geschiedenis: het schip en de 2 gangpaden huisvesten fascinerende 17de-eeuwse meubels van de Fantoni van Rovetta, een doopvont uit 1596, Romaanse delen uit de 11e eeuw en een kapel versierd met verhalen van Sint-Antonius in de stijl van Giotto (eind 14e eeuw).
Het vroege 20ste-eeuwse beeld van Sint Petrus in bles-sing. Gemaakt van hout en pleisters is het geverfd alsof het van brons is gemaakt. Dit is ook een 13e-eeuwse kopie van het origineel dat je kunt vinden in St Peter's in het Vaticaan. Kort na de creatie van dit vereerde beeld en nauw verwant aan dit beeld is een stier van aflaat verleend door paus Pius XI op 4 oktober 1924 aan de toegewijden die de voet van dit beeld zullen kussen. Daarom zijn de voeten versleten.
Het ziet er naar uit als heeft hij zijn arm gebroken o.i.d. kijk zijn linkerarm zit in wat wij tegenwoordig een sling noemen.
De Eeuwige van Pablo Atchugarry
Het werk, in Carrara-marmer, is het resultaat van een schenking van don Marino Colombo, pastoor van Oliveto Lario en werd geplaatst in de kapel van het doopkapel dit dateert uit eind16e eeuw.
We lopen over het 20 septemberplein in het oud historisch dorp. Het plein bevat warenhuizen en metaalverkopers. Dit wordt ook wel het verstrekte dorp genoemd. Het is stil op straat alle winkels zijn dicht. Dan horen we een mooi geluid een harpiste laat ons genieten van haar muziek. Daar staat ons favoriete drankje in de etalage laters zeggen we dan haha.
De Viscontea-toren
Deze dateert uit de 14-15e eeuw en is onderdeel van het dorp. En geplaatst in de muren van het dorp, is het het belangrijkste bewijs dat Lecco een militair fort was. De toren is in 1816
gerestaureerd door de architect Giuseppe Bovara en vervolgens gebruikt als gevangenis, later in 1932 werd hij aan de stad Lecco geschonken en werd het een museum.
In 1608 bestond het garnizoen uit 1 commandant, 1 luitenant, 26 soldaten en 1 bommenwerper. In 1782 werd het militaire fort van Lecco afgeschaft binnen de hervormingen van keizer Jozef II waardoor de stedelijke ontwikkeling van het centrum en de verkoop van het kasteel aan particulieren werd overgedragen.
Vandaag de dag is van dit gebouw alleen de toren uit de 14e eeuw over, een hobbeige ker van het kasteel van Visconteo-Sforzesco. Op de begane grond zijn nog de wachtkorpsen en enkele stenen kanonskogels te zien. De eerste verdieping is in plaats daarvan bestemd als ruimte voor de tijdelijke tentoonstellingen van het Stedelijk Museumsysteem Lecchese.
De toren is het belangrijkste bewijs van het militaire bolwerk van Lecco; het was eerder eigendom van de families Visconti en Sforza en later van de Spanjaarden. Het wordt ook genoemd in het eerste hoofdstuk van Manzoni's The Betrothed.
De toren werd gebouwd tussen 1336-1340 en maakte deel uit van het militaire complex aan de oevers van het meer, dat continu in gebruik was tot de afschaffing in 1782. Vandaag de dag zijn er tijdelijke tentoonstellingen op de eerste verdieping.
Hapje eten heel belangrijk. Er stond een heel lange rij dat zal best lwel eens goed en ekker kunnen zijn dus we sluiten gewoon aan en jawel het was heerlijk.
We gaan weer in de benen. Wat opvalt is dat ook hier overal de borden met informatie staan en niet alleen 2-talig maar kijk maar goed ook in brailleschrift. Zie onze vrienden rijden ook op hun gemak door rond om de boel in de gaten te houden nou dan zijn we vaast veilig. We zien van hieruit dat de baseliek ook een torenspits mooi met die berg op de achtergrond. Dan lopen we verder even later komen we langs het monument van
Alessandro Mancini 1891
Een beroemd schrijver. Het werk wordt beschouwd als het grootste meesterwerk van Confalonieri's productie en interpreteert de romantisch-realistische esthetiek van de 19e eeuw. Alessandro Manzoni wordt betrapt op een moment van reflectie,
Het gezicht, de pose, de kleding, de knieen en de inrichting zijn zeer realistisch. De beeldhouwer maakte ook de 3 hoogreliëfs van scapiglia-vorm, geplaatst op het voetstuk, die de Ratto van Lucia, Renzo al Lazzaretto en het huwelijk van Renzo en Lucia vertegenwoordigen.
We lopen langs nog een kerk maar deze was dicht maar moet bijzonder zijn binnen De muurschildering was heel mooi.
Santuario Beata Vergine della Vittoria,
gelegen in het hart van Lecco, is een sober maar diep spiritueel heiligdom dat is gebouwd om de gevallenen van WOI te eren. De neoromaanse architectuur, plechtige crypte en suggestieve sfeer nodigen uit tot reflectie, terwijl de oprechte preken van zijn priesters een blijvende impact achterlaten.
Terug naar de naar de boulevard waar we het ons bekende drankje nemen en even lekker mensen kijken
Dan nog een ijsje als afsluit onder het lopen richting bus
We hebben nog alle tijd dus op ons gemak door het gras daar staan nog diverse monumentjes van grote betekenis.
De buste van schrijver Antonio Ghislanzoni,
Antonio Ghislanzoni was een Italiaanse journalist, dichter en romanschrijver. Hij is vooral bekend als librettist voor Giuseppe Verdi, met name voor de opera's La forza del destino en Aida.
De buste van Lecchese, een werk van de beeldhouwer Antonio Bezzola, werd onthuld op 19 november 1893: "Geplaatst op een voetstel van sieniet, eerst op het plein van het station en later in de opslag van het Palazzo Belgioioso, is het nu beland in de tuinen van de waterkant".
Pietro Vassena
De sculptuur die hulde brengt aan de grote uitvinder van Malgrate.
Het bronzen beeld portretteert het gezicht van de ingenieuze uitvinder van Malgrate en is een oprecht eerbetoon aan een personage dat een fundamentele rol speelde in de geschiedenis van het Comomeer en duiken.
Pietro Vassena werd in 1897 in Malgrate geboren en stierf in 1967. Hij was een uitvinder en pionier van zijn tijd, die zich onderscheidde door zijn genialiteit en passie voor innovatie, het registreren van talrijke patenten en het maken van verschillende mechanische apparaten. Zijn leven werd besteed aan continu onderzoek en experimenten op het gebied van uitvindingen, waaronder motoren, bromfietsen en onderwaterinstrumenten.
De 1ste herinnerde aan het belang van Pietro voor het gebied Het benadrukt hoe de uitvinder enige tijd in de vergetelheid is geweest maar uiteindelijk in de afgelopen jaren is geëvalueerd. Marco Cariboni beschreef Vassena als een echte 'pythagorische Archimedes', een uitzonderlijke uitvinder die creativiteit en bruikbaarheid kan combineren, vooral op het gebied van nautische technologie.
Onbekende Milite
In de buurt van het monument voor de Gevallen aan de oever van Lecco is de cippo te zien die de erkenning van het ereburgerschap aan de Onbekende Milite bevestigt, ter gelegenheid van de 100ste verjaardag van zijn begrof bij het Altaar van het Vaderland in Rome. De openingsceremonie was op 4 november tijdens de stadsviering ter gelegenheid van de Dag van de strijdkrachten en de nationale eenheid.
De steen werd geplaatst nadat hij was voorbereid door de gemeente Lecco, in samenwerking met Assoarma en de vereniging Famiglie Caduti e Dispersi in Guerra. De ceremonie begon met het hijsen van de vlag op de vlaggenpalen van het monument, geleid door luitenant Angelo Di Meo, commandant van het stadsstation Carabinieri in de kazerne van Corso Martiri. Er werd een piket in wapens uitgevoerd bestaande uit Carabinieri, Guardia di Guardia di Guardia, Staatspolitie en Penitentiaire, onder leiding van een onderofficier. En een historische lezing door een vertegenwoordiger van de studenten.
De Steen
De gemeente Lecco verleent een EREBESTAAN
Aan de 'Milite Ignoto' en niet te vergeten het offer van degenen die Ons Vaderland groot hebben gemaakt
4 november 1921 - 4 november 2021
Een gedenksteen ter nagedachtenis aan de slachtoffers van rampen en de reddingswerkers die zich met toewijding en opoffering hebben ingezet.
Giovanni Palatucci
In La Spezia heeft de staatspolitie vanochtend in het XXV Aprile Park de nagedachtenis van de laatste questor van Fiume Giovanni Palatucci geëerd. Palatucci is een gouden medaille voor burgerlijke waarde en werd op 10 februari 1945 in het concentratiekamp Dachau gedood en 'rechtvaardig onder de naties' verklaard voor het redden van duizenden Joden.
Giovanni Palatucci, die als jonge politieambtenaar, door de gebeurtenissen van de oorlog, de hoogste rang en dus quors van Fiume werd uitgeroepen tot "rechtvaardig onder de naties" voor het redden van duizenden Joden door een netwerk van hulp en schuilplaatsen om hen heen te bouwen, waardoor de deportatie van velen van hen werd voorkomen.
Hij werd ontdekt door de nazi's die hem interneerden in het concentratiekamp Dachau, waar hij in februari 1945 overleed, 2 maanden voor de bevrijding van het kamp zelf.
Tijdens de ceremonie 3 jaar geleden, werd een eik geplant en de plak ter nagedachtenis aan hem werd aangebracht, op een steenworp afstand van het politiebureau van La Spezia, Questor Sebastiano Salvo herdacht Palatucci als een referentiefiguur voor de hele gemeenschap, een man die "de juiste keuze maakte, profiteerde van de rol die hij had binnen het politiebureau, erin slaagde vele levens te redden en de vlucht uit die gebieden te vergemakkelijken. Palatucci is een voorbeeld voor ons, maar het is ook een voorbeeld voor de nieuwe generaties als symbool voor de een keuze, die op bepaalde momenten nodig zijn om zich te verzetten en in opstand te komen.”
Als we bij de bus komen, blijkt dat we nog even moeten wachten op 2 groepsgenoten die de boot terug hdden gemist. Zo konden we nog op ons gemak een paar foto's maken zonder de mensenmassa van vanmorgen haha En dit alles gebeurde onder het genieten van de muziek op het pleintje waar vanmorgen de ceremonie was De jongeman zat heerlijk op zijn gemak te drummen en o ja stroom nodig? Tap je gewoon even af van het openbare electrapunt.
`kleine aanvulling op het Gevallen Monument. Het werk, gemaakt door de vaardigheid van de beeldhouwer Giannino Castiglioni tussen 1922 en 1926, herdenkt de Lecchesi die tijdens de Grote Oorlog zijn gevallen, met latere toevoegingen voor de conflicten in Afrika en WOII. De granieten steel wordt gedomineerd door de aanwezigheid van een gevleugelde vrouwelijke figuur, uitdrukking van pijn en symbool voor het vaderland. De bronzen reliëfs rondom, vertellen op realistische wijze het leven van de soldaat, van zijn vertrek uit zijn geboorteland tot zijn heroïsche offer.
Tijdens de restauratie van 2017 is de geschiedenis van de site bewaard gebleven, inclusief de sporen van het fascistische regime. De vuurtorenkolommen die het monument flankeren, eenmaal versierd met fasces lictorias, getuigen van een verleden dat de stad ervoor heeft gekozen om te herinneren, maar niet te verheerlijken. Een bezoek aan dit monument, betekent een reis maken door de geschiedenis, tussen kunst en herinnering, in een omgeving waar het meer en de bergen als natuurlijk kader dienen.
De vermisten zitten in de bus op weg naar het station van Lecce dus wij gaan daar ook heen en even later pikken we ze op. We rijden terug naar ons hotel kijk leuke rotonde en wat zien we daar???? Jawel mijn favorite merk voor tonijn. En ech als we eenmaal al een behoorlijk stukje op weg zijn, breekt die hemel toch aardig open en helaas niet met zonnestralen maar met fikse bakken water ja gewoon een paar stevige hoosbuien. Eenmaal in ons hotel aangekomen gaat het goed los met een paar donderslagen erbij maar wij gaan zo lekker weer genieten van ons aperatief en een lekker diner dat smaakte ons weer goed het is weer rustig hoor nu nog even naborrelen en dan morgen op weg naar Milaan
