Christchurch
is, met zijn ruim 330.000 inwoners, de grootste stad op het Zuidereiland en ligt in de provincie Canterbury. De stad werd in 1848 door Engelse kolonisten gesticht als hoofdstad van de Canterbury Settlement aan de monding van de Avon River. De stad ademt een echt Engelse sfeer uit, mede door de Victoriaanse en neogotische bouwstijl en wordt dan ook wel de meest Engelse stad buiten Engeland genoemd. Een andere benaming die Christchurch heeft is 'tuinstad van Nieuw-Zeeland', door de vele parken en de Botanic Gardens die deze stad rijk is.
De stad ligt op diverse breuklijnen en is door diverse aardbevingen getroffen. Buiten die van 2022 die het heftigst was zijn er meerde bevingen geweest.
De Avon River
vormt als het ware de levensader van Christchurch en kronkelt dwars door de stad. Langs de rivier ligt het grootste stuk natuur van Christchurch. De groene oevers met oude eiken en treurwilgen, zwanen en eenden en de Victoriaanse bruggetjes heeft een grote aantrekkingskracht op toeristen en nodigt uit tot heerlijke wandelingen langs de oevers. De Avon River stroomt onder andere langs de Botanic Gardens
Vandaag 2 januari 2025 op weg naar Christchurch. Ja dit is dan toch echt onze laatste dag van de reis morgen vliegen we terug naar huis. Vanaf 07;30 uur was er mogelijkhed om te ontbijten en om 08;30 vertrekken we. Nog even ggnieten mooi he zo 's morgens vroeg geeft toch altijd een bepaalde gloed. We gaan nog even een stop maken bij een highligt van Dunedin.
Baldwin Street:
ligt in een buitenwijk van Dunedin. Hier vind je de steilste straat ter wereld. Een paar feiten over Baldwin Street;
- Dit stuk weg van 350 meter en ligt in Dunedin, Nieuw-Zeeland
- Het wordt door de Guinness World Records erkend als 's werelds steilste straat.
- De officiële maximale gradiënt is 19 graden (hoewel er kleine stukjes zijn die 21 graden zijn);
- Met andere woorden; de grond stijgt 1 meter voor elke 2,86 meter die je horizontaal bedekt.
- Misschien kun je nog 1 of 2 plekken vinden met een iets steilere helling, maar dat staat niet in de administratie.
De opname van wegen zoals Baldwin Street die de ruige hellingen van Signal Hill opleiden, zijn volledig opzettelijk.
In het midden van de 19e eeuw onderzocht Charles Kettle Dunedin en ontwierp zijn stadsplan op basis van de alom bewonderde lay-out van Edinburgh New Town. Kettle stierf voordat de gedurfde plannen werden gerealiseerd, maar een mijn- en landbouwboom zorgde ervoor dat ze werkelijkheid werden.
Een opmerkelijke locatie komt met opmerkelijke evenementen, zoals de Jaffa Race en de Gutbuster. Het is verleidelijk om een GoPro te pakken en iets nog geks te doen. Hier stierf een student aan ernstige verwondingen die zij opliep toen ze in 2001 met een wheelie-bak de helling af reed. Dit wordt hier niet snel vergeten dus geen gekke dingen doen. Leuk om even aan de voet van deze straat te hebben gestaan gelijk maar even de electra bedrading en de stepjes vast gelegd Nu gaan we Dunedin echt verlaten.
We kijken nig even over Dunedin, rijden door het gebergte komen door dorpjes in 1 dorpje Palmerston is een stad op 50 km ten noorden van Dunedin, staat een gedenkteken. Dit staat op de toegangspoort van de begraafplaats ter ere van de hen die werden gedood of vermist in WOI en II
We rijden over het spoor en komen langs de kust uit waar we zo stoppen op een bijzondere plaats voor de koffie!
Wonderbaarlijke Natuurverschijnselen
Ongeveer 40 km ten zuiden van Oamaru, liggen over het strand verspreid bijzondere ronde zwerfkeien.
De Moeraki Boulders
zijn een ongewone groep stenen die verspreid liggen over het Koekohe strand. Deze mysterieuze grijze keien zijn vrijwel perfect rond, wegen een paar ton en hebben een diameter van zo’n 4 meter. Lange tijd was er veel onduidelijkheid over de herkomst van deze massieve keien. Ze werden door de jaren heen dan ook voor van alles aangezien van dinosaurus eieren, neergestorte alien schepen tot het werk van de goden zelf.
Onderzoek toonde onlangs aan dat deze keien zo’n 60 miljoen jaar geleden op de zeebodem zijn gevormd toen kalkzout zich geleidelijk ophoopte rond een harde kern.
Ze zitten in het zachte gesteente langs de waterlijn en doordat de golven hier tegenaan beuken komen ze tevoorschijn.
Deze betoverende locatie laat bezoekers vaak verwonderd achter met vragen over hoe de natuurverschijnselen zijn ontstaan. Tegenwoordig is er gelukkig voor vrijwel alles een wetenschappelijke verklaring, maar voorheen was het puur fantaseren naar de herkomst.
Deze plek is door de eeuwen heen dan ook een grote inspiratiebron geweest voor schitterende legendes over goden en mythische wezens. Omdat deze verhalen vaak bijna net zo mooi zijn als het natuurfenomeen zelf,
Hier de Legende van de keien:
De verhalen van de inheemse Maori’s verklaren de aanwezigheid van de bolvormige keien op het strand van Koekohe op geheel eigen wijze. Het gaat hier namelijk om aangespoelde palingfuiken die aan boord waren van een enorme kano met daarop hun voorouders. Toen het noodlot toesloeg en de kano zonk, spoelde opvarenden met hun spullen aan op het Koekohe strand. De manden en fuiken die zij mee hadden voor het vissen vormde zich gedurende de jaren tot de grote ronde keien en de overlevende voorouders zelf werden omgevormd tot de omliggende heuvels
Het Café
heeft een groot aanbod aan eten, van gastronomische sandwiches tot Fresh Moeraki Blue Cod en niet te vergeten onze wereldberoemde Seafood Chowder "Claimed to be New Zealand's best" - een restaurant dat iets heeft voor elke smaak en elke eetlust. De open haard en plasma-tv dragen bij aan de warme en uitnodigende sfeer, of je nu een snelle cafeïne-oplossing nodig hebt of de perfecte plek voor een privéfunctie voor maximaal 120 personen.
Met panoramisch uitzicht vanaf het restaurant aan de overkant van het pittoreske dorp Moeraki en naar beneden naar de Moeraki Boulders. Het bediend personeel, bestaat o.a uit Maori's. O ech het kan wel even duren voor de bestelling komt hoor zeker als het druk is maar dan maak je er gewoon een gezellig samenzijn van zoals je ziet.
De Moeraki Boulders Gift Shop
heeft een scala aan prachtige souvenirs, kleding en sieraden van Nieuw-Zeelandse kunstenaars en ambachtslieden. Of u nu om de hoek komt of aan de andere kant van de wereld, er is vriendelijke service, een ontspannen sfeer en een prachtig uitzicht op de oceaan wachten allemaal op u. Het bediend personeel, bestaat o.a uit Maori's En in het winkeltje hebbben we ons dan maar een echte Nieuwzeelandse muts aangeschaft. Als een ieder zijn koffie opheeft gaan we weer op weg.
We gaan weer op weg en gaan naar onze volgende stop. Een plaatsnaam waar of we nog nooit hadden gehoord maar geloof me vergeten doe ik het ook niet meer het is een heel bijzondere plaats. Ja was weer leuk langs de weg moi he die rode bomen en dan die minihuisjes haha. Mochten niet achterop springen bij de wielrenner dus we bleven er maar naast rijden.
Oamaru
is de steampunkhoofdstad van Nieuw-Zeeland. Veel Nieuw-Zeelandse steden scheppen op dat ze de wereldhoofdstad van iets zijn (wortelhoofdstad, gumboothoofdstad, kiwihoofdstad, enzovoort - er is een vrij complete lijst op Wikipedia), maar de steampunkhoofdstad leek een beetje overdreven.
Toen we de stad begonnen te verkennen, leerden we dat Oamaru een goed bewaard gebleven historische Victoriaanse wijk heeft, dus vanaf daar is het slechts een kleine omschakeling in het denken om van Oamaru een bastion te maken van alles wat met steampunk te maken heeft.
Ōamaru heeft een identiteit die in steen is uitgehouwen. Lokaal gedolven kalksteen, om precies te zijn. Gebouwd op het korte stuk vlak land dat de glooiende stenen heuvels van de zee scheidt, is het kenmerkende stadsbeeld van North Otago duidelijk. Gecentreerd rond de haven zijn de structuren die Ōamaru in de jaren 1860 hebben gevormd, magazijnen, kantoren, winkels en hotels, terwijl verder naar achteren de gezaghebbende banken, het gerechtsgebouw en de burgerlijke gebouwen liggen - allemaal schitterend in Ōamaru whitestone.
Het is 1 van de mooiste steden in Nieuw-Zeeland, waarvan de natuurlijke schoonheid de lat niet bijzonder hoog legt, de thuisbasis van een vrij ongelooflijke verzameling gebouwen uit het einde van de 19e eeuw, wat aantoont hoe rijk de stad ooit was. Naast rijkdom uit hout en landbouw, heeft het kenmerkende lokale kalksteen die prominent aanwezig is.
De St Luke's Anglican Church
gebouwd in fasen tussen 1865 en 1913, werd ontworpen door Dunedin-architecten Edward Rumsay en Adam Jackson in gotische stijl en heeft een architectonische, historische en spirituele betekenis als een uitstekende bezienswaardigheid in Oamaru. Het is al meer dan 150 jaar het spirituele thuis voor de parochie.
Het Waitaki District Council-gebouw
Oamaru's 1ste postkantoor werd in 1864 gebouwd naar een ontwerp van William Mason en William Clayton. De stad was welvarend en al snel was het gebouw te klein. De regering bracht NZ£ 4.000 voor en in februari 1883 werden aanbestedingen uitgeschreven voor een nieuw gebouw naast het 1ste postkantoor.
Oorlogsmonument. Whanganu
Dit in Thames Street, en is een uitgebreid eerbetoon aan degenen uit het Oamaru-district die stierven in de Grote Oorlog. In aantallen zouden ze niet zo veel zijn geweest, maar, typisch van de bijdrage van Nieuw-Zeeland aan de Europese oorlog, zou het aandeel van de bevolking schandalig zijn geweest.
Om een of andere vreemde reden van Siciliaans graniet - waarom niet Oamaru Stone? De ironie van het brons is dat de soldaat uit 1918 troost wat waarschijnlijk een 7 jarige jongen was die in 1939 28 jaar zou zijn geweest. toen de volgende wereldoorlog begon. Het lijkt erop dat de soldaat achteraf zou kunnen zeggen: 'Daar, jongen, we hebben je gered voor de volgende!'
De North Otago Centennial Memorial Rooms
gebouwd ter herdenking van het 100 jarig bestaan van Nieuw-Zeeland in 1940. Een gezamenlijk project tussen de Waitaki County Council en de Oamaru Borough Council, met steun van het ministerie van Binnenlandse Zaken. Deze 'levende gedenktekens' benadrukten de vooruitgang en nationaliteit van het jonge land, met Maori-perspectieven minder naar de voorgrond.
Het North Otago Museum
is een historisch museum dat de geschiedenis van de regio onderzoekt, inclusief de Maori-cultuur, de komst van de 1ste kolonisten en de winning en het gebruik van Oamaru-steen is gelegen in Oamaru.
Steampunk HQ
Ōamaru heeft niet alleen de meest eeuwenoude stenen gebouwen van het land, het is ook de steampunkhoofdstad van de hele wereld. Het speelt zich af in het Victoriaanse tijdperk (en wat is een betere achtergrond dan Ōamaru's architectuur uit de jaren 1860) en is een subgenre van sciencefiction dat leeft en een alternatieve toekomst ademt waarin retrofuturistische technologie, design en mode zijn geïnspireerd op stoom aangedreven machines.
Precies in het midden van al deze steampunky is een industrieel geïnspireerde stoom-aangedreven kunstgalerie en retro-futuristische showroom opgezet in een massief zandstenen gebouw in Victoriaanse stijl met 3 verdiepingen, oorspronkelijk gebouwd in 1883 (het had vroeger 5 verdiepingen maar verloor er 2 in wat ze zeggen dat het een "spectaculaire vuur" was). Je kunt de plek niet missen. Het is aan de waterkant, direct naast het treinspoor. Een vuurspuwende stoommachine, aangeduid als SP001, doemt groot op voor het gebouw, en een gigantische steampunk luchtschip met haaienmond, hangend boven een mysterieuze set dubbele poorten, eist opgemerkt te worden.
Na het betalen van de toegangsprijs (redelijk voor $ 10 voor volwassenen, $ 2 voor kinderen en $ 20 voor gezinnen), loop je door een deur naar een verduisterde kamer waar 2e onmiddellijk in een alternatieve wereld van bizarre apparaten, griezelige figuren, vreemde flikkerende machines, kooien van koperen buizen en werkende gadgets aangedreven door gasflessen en stoom komt. Maak een wandeling aan de eigenzinnige kant en verken de fantastische wereld van steampunk in het mekka van steampunk. Het is een interactief museum en zit vol met een gekke en prachtige collectie kunst, sculpturen, films en geluid van deze niche-subset van sci-fi.
Historisch district
Aan de zuidkant van de stad, grenzend aan de inmiddels ter ziele gegane haven, ligt het meest complete commerciële straatbeeld van Victoriaanse gebouwen dat je in Aotearoa zult vinden.
Dit historische district is een levend monument voor de stad die werd gebouwd op de welvaart van de jaren 1860 en 70 in Noord-Otago een rijke overvloed aan graan en wol. De oorspronkelijke eigenaren van veel van de gebouwen, zoals 'Connell & Clowes Auctioneers' en 'J & T. Meek. Millers & Grain Merchants.' zijn onuitwisbaar vastgelegd in de stenen gevels.
Een erfenis in kalksteen
De ontdekking van kalksteenafzettingen in het binnenland van Ōamaru, samen met de bevolkingsgroei van de stad in de jaren 1860, waren katalysatoren voor de bouw van het opvallend Victoriaanse stadscentrum.
Architecten en steenmetsers genoten van het creëren van toen modieuze klassieke gebouwen, dankzij de lokaal gedoelde steen die zich leende voor houtsnijwerk. Een belangrijke speler in het verbinden van de goederen van de achterlandboerderijen met de rest van de wereld, de haven bloeide en zo ontwikkelde het havengebied zich als eerste; magazijnen en graan- en wolwinkels in groots ontworpen kalkstenen gebouwen ontstonden naast hotels en kantoren uit het Victoriaanse tijdperk.
Van de imposante Korinthische gevels van het gerechtsgebouw en de voormalige oevers van Otago en New South Wales tot het kleinere maar niet minder elegante eerste postkantoor en de Thames Street-brug en alles daartussenin, er is een schat aan geschiedenis te ontdekken achter de grandioze, romige gevels die kenmerkend zijn voor deze regio.
Verken de wijk tussen en achter de kenmerkende witte stenen muren van Ōamaru, nu de thuisbasis van boetieks, galerijen en cafés. Je vindt er zelfs schoenmakers- en curiowinkels in overeenstemming met het Victoriaanse erfgoed. Het gevoel van grootsheid en stevigheid dat door de gebouwen wordt opgelegd, wordt verzacht door de vriendelijkheid van de winkeliers, die graag de individuele charme van hun directe omgeving bespreken. Tussen de sierlijke bogen en reliëffriezen, is het niet moeilijk om je de bruisende handel en onderhandelingen tussen kooplieden, bankiers en schippers voor te stellen die ooit plaatsvonden op deze met geplaveide straten.
Tussen de sierlijke bogen en reliëffriezen, is het niet moeilijk om je de bruisende handel en onderhandelingen tussen kooplieden, bankiers en schippers voor te stellen die ooit plaatsvonden op deze met geplaveide straten.
Je ziet in het station was helemaal niemand. Nou dan lopen we nog even naar de andere kant. Even bellen dat we er aan komen? Ach nee laat maar wel even die schitterende graffiti vast leggen Ja ze kunnen er wat van hoor
Dit was een grandioos leuke stop zou hier zo wel een paar dagen willen ronddolen haha. Maar we gaan weer op weg.
We verlaten Oamara en rijden langs de Waitaki River
Stromen die uitstromen uit de meren Ohau, Pukaki en Tekapo in de Zuidelijke Alpen vormen de Waitaki (Maori: "Weeping Waters"), die, na een bekken van 4.565 mijl² (11.823 km²) drainen, naar het zuidoosten stroomt voor 130 mijl (209 km) om de Stille Oceaan binnen te gaan bij Glenavy, ongeveer 70 mijl (113 km) ten noorden van Dunedin. De Waitaki River Power Development, die verschillende grote dammen omvat, is een van de grootste waterkrachtprojecten in het land.
Dan rijden we weer door een paar kleine dorpjes zien nog een onderonsje van politei met een burger en komen dan bij de Rakaia river
Bekend vanwege de zalm en forel die in de rivier gevangen kunnen worden. Het omliggende landbouwgrond staat bekend als vruchtbaar en productief. Zij wordt gevoed door hevige regen- en sneeuwval uit de Zuidelijke Alpen. Het verst weg, zo'n 150 km landinwaarts, liggen 2 gletsjers: de Lyell en de Ramsay.
Ook vanuit andere grote rivieren en meren in het hooggebergte stroomt water de Rakaia in. De blauwe kleur van het water is te danken aan reflecties van drijvend gletsjersediment. Dan zien we het naambord van Christchuch en rijden de stad in.
Je ziet de wegen zijn allemaal goed onderhouden schoon en breed. Komen we ook nog langs het stadion in wording. Ja ook hier is het allemaal flink in beweging. Strakke huizenblokken. Uiteraard mag een benzinepomp aan de rand van de stad niet ontbreken. een fontein in het park en jawel een grote ster die met kerst vast zijn licht heeft verspreid over de stad.
De evangelische kerk
Een hoge grijze toren verkondigt de voormalige evangelistische kerk voor de stad en rijst op vanaf de kruising van 2 kubusvormige volumes gerangschikt in een L-plan. Het is vooruit op zijn tijd in meer dan alleen vorm dit opvallende gebouw, hergebruikte waar mogelijk materialen, waaronder oorlogsoverschotten versterkend staal en bakstenen die ooit werden gebruikt om benzinetanks in Lyttelton te omsluiten.
Een eerbetoon aan brandweerlieden
De Sculptuur gemaakt van 5 geredde stalen balken van het World Trade Center eert de brandweerlieden die hun leven verloren op 9/11 en alle brandweerlieden wereldwijd.
Het staal, van de New York World Trade Center site, werd geschonken door de stad New York
We zien veel langs de weg vooral veel moderne gebouwen in diverse vormen en hoogtes En dan weer een mooi oud pand. Ook zien we veel hijskranen. We rijden langs diverse parken
De Cathedral Grammar School
is een onafhankelijke, Anglicaanse voorbereidende dagschool in Christchurch. De school ligt op een terrein van 2 blokken in het midden van Christchurch, naast de rivier de Avon en grenzend aan Hagley Park, dat wordt gebruikt voor de speelvelden.
Aardbeving
Op 22 februari 2011, om 12:51 uur, beefde de grond onder Christchurch. Een aardbeving – met een kracht van 6.2 op de schaal van Richter –
In de nacht van 3 op 4 september 2011 deed er zich in en om Christchurch een aardbeving voor met een kracht tussen 7.1 en 7.4 op de schaal van Richter. Het hypocentrum van de aardbeving lag op ca. 10 km diepte nabij Darfield, ca. 40 km van het centrum van Christchurch. Het was de zwaarste aardbeving in Nieuw-Zeeland van de laatste 80 jaar.
Deze verwoestte de volledige binnenstad. Vijftigduizend mensen werden werkloos en een derde van de bewoners raakte haar huis kwijt. Het leger sloot het stadscentrum af en verklaarde het tot een ‘Red Zone’. De gevolgen van de ramp zijn nog altijd zichtbaar maar de inwoners van Christchurch laten zich niet uit het veld slaan.
Bijna 160.000 woningen in en rondom de stad raakte door de 2 bevingen beschadigd. Eind 2011 werd een grootscheeps herstelplan gepresenteerd, waarbij besloten is een deel van de stad te verplaatsen naar een nieuwe lokatie op een meer stabiele ondergrond. Het centrum van de stad wordt zoveel mogelijk hersteld en herbouwd.
De foto hierboven heb ik van het net geplukt. Boven zie je een foto die ik gemaakt heb je ziet duidelijk dat er herstel heeft plaatst gevonden.
Canterbury Museum
Al 150 jaar vertellen we verhalen over Waitaha Canterbury, nu herschrijft het Museum zijn eigen verhaal door aan een opwindende nieuwe reis van herontwikkeling te beginnen. De locatie Rolleston Avenue is gesloten, maar je kunt ons coole pop-upmuseum bezoeken op 66 Gloucester Street. Online kun je de collecties blijven verkennen en deel uitmaken van de verbazingwekkende herontwikkelingsreis die voor je ligt.
Het Arts Centre Te Matatiki Toi Ora
is een hub voor kunst, cultuur, onderwijs, creativiteit en ondernemerschap in Christchurch, Nieuw-Zeeland. Het bevindt zich in de gebouwen van het Gothic Revival voormalige Canterbury College (nu de Universiteit van Canterbury), Christchurch Boys' High School en Christchurch Girls' High School, waarvan vele zijn ontworpen door Benjamin Mountfort. Het centrum is een nationaal monument omdat het de thuisbasis is van Nieuw-Zeelands grootste collectie erfgoedgebouwen van categorie één met 21 van de 23 gebouwen die vallen onder Heritage New Zealand-vermeldingen.
Christ Church Cathedral
ook wel ChristChurch Cathedral en Cathedral Church of Christ genoemd, is een ontwijde Anglicaanse kathedraal in de centrale stad Christchurch, Nieuw-Zeeland. Het werd gebouwd tussen 1864 en 1904 in het centrum van de stad, omgeven door het Kathedraalplein
Er zijn talloze bezienswaardigheden in Christchurch, waarvan Cathedral Square de belangrijkste is. Hier staan de overblijfselen van de Christchurch Cathedral die in 2011 instortte en tot op heden nog niet gerestaureerd is.
Cardboard Cathedral
De aardbeving in Christchurch in februari 2011 (magnitude 6,3) veroorzaakte verlammende schade aan de kathedraal van Christchurch, die het symbool van de stad was. Als reactie op deze situatie werd ons gevraagd om een nieuwe tijdelijke kathedraal te ontwerpen. Papieren buizen van gelijke lengte en 20 ft verzendcontainers vormen de driehoekige vorm. Aangezien de geometrie wordt bepaald door het plan en de hoogtes van de oorspronkelijke kathedraal, is er een geleidelijke verandering in elke hoek van papieren buizen. Deze kathedraal, die een capaciteit van 700 personen heeft, kan worden gebruikt als evenementenruimte en concertruimte.
De overgangskathedraal "Karton" in Christchurch is een icoon van de stad geworden na de aardbevingen van 2011 en trekt elk jaar ongeveer 300.000 bezoekers. De kathedraal verwelkomt iedereen elke dag in het hart van onze stad. De muren zijn golven van karton die de ogen naar boven trekken en het dak is een dunne doorschijnende huid. Het is een van de weinige gebouwen ter wereld die grotendeels van karton zijn gemaakt, en zeker de enige kathedraal! De kathedraal is een werkende kerk en alle bezoekers zijn welkom.
Chalice in Cathedral Square
Chalice viert het nieuwe millennium en de 150e verjaardag van de oprichting van Christchurch en Canterbury door de Canterbury Association.
Flour Power
is het 7e permanente kunstwerk van SCAPE Public Art in Ōtautahi Christchurch. Gentry beschrijft zijn werk liefdevol als een 'middenstuk' voor Stewart Plaza, "...alsof een vriendelijke reus door de tuinstad is gelopen en lantaarnpalen als bloemen heeft verzameld en ze met een autoband tot een bos heeft gebond."
7 Verlichte Dahlias
De oversized dahlia's zullen deze kerst bloeien in het centrum van de stad.
Het werk, dat tot 6 meter hoog is, is het geesteskind van ontwerpers Andrew Veitch en Bevan Whiting
"Een van de mooiste ruimtes in onze stad zijn de dahliabedden in onze botanische tuinen", zeggen ze. Als ze in volle bloei staan, kondigen ze de komst van de zomer aan en de geur van de naburige rozen zoet de lucht." "In de kern was er de wens om een ruimte te creëren die een positieve impact op mensen zou hebben." Op de achtergrond superstrak hotel
De Bridge of Remembrance
die Oxford en Cambridge Terraces verbindt over de Avon River bij Cashel Street werd geopend op Wapenstilstandsdag, 11 november 1924. Het werd geopend door de gouverneur-generaal, admiraal van de vloot, Lord Jellicoe, die eerder de 1ste steen had gelegd op Anzac Day, 25 april 1923. De brug en zijn Arch of Remembrance dienen als een gedenkteken voor militairen van 2 wereldoorlogen en daaropvolgende conflicten in Korea, Maleisië, Borneo en Vietnam.
De brug werd structureel beschadigd bij de aardbeving van 22 februari 2011.
Aardbevingsversterking en reparaties zijn in mei 2013 begonnen en in september 2015 voltooid. De reparatie omvatte het vervangen van de originele palen van 4 meter door palen van 27 meter en het versterken van de historische boog met een balk van 8,2 ton. Het werk betekent dat de boog, gebouwd uit rots die in Tasmanië is gegold, zal rocken in plaats van te draaien bij toekomstige aardbevingen.
En nu naar ons hotel koffers op de kamer met een grandioos mooi uitzicht haha en dan met elkaar wandelen naar het centrum voor het allerlaatste diner.
Het is een mooi plekje en het eten jawel (nog 1x zo'n echte burger) was verrukkelijk. Geloof me thuis zou ik er niet aan denken om een hamburger te eten maar hier....... Je moet t gewoon geproefd hebben om dit te kunnen beamen. Dat glas hadden we bewust met een servet er achter gefotogrsfeerd maar nu thuis zou ik echt niet meer weten wat er op stond haha.
We lopen via een ijssalon terug naar het hotel voor een goede nachtrust want de komende nacht zal t even anders verlopen met dat vliegen en die tijdsverschillen natuurlijk.
In Christchurch, Nieuw-Zeeland, zijn er twee soorten historische treinen: de Christchurch tramway en de TranzAlpine. De Christchurch tramway is een klein tramnetwerk dat de binnenstad van Christchurch bedient. De TranzAlpine is een langere, schilderachtige treinreis van Christchurch naar Greymouth, die wordt beschouwd als een van de mooiste treinreizen ter wereld.
The historische Christchurch Tramway
In 1905 werden deze elektrische trams in Christchurch geïntroduceerd en reden zo'n 60 jaar door de stad. Onlangs zijn ze gerestaureerd en sinds 1995 zijn ze weer in gebruik. Zij bieden een unieke ervaring die geschiedenis en sightseeing combineert aan boord van de meest geliefde attracties van de stad. Perfect voor alle leeftijden, met het hele dagticket op de gerestaureerde erfgoedtrams kunt je in en uitstappen om het centrum van de stad te verkennen, en het live commentaar van uw lokale chauffeur biedt fascinerende inzichten. Koop je tickets online, aan boord of bij het boekingskantoor bij halte 1.
Het volledige circuit duurt ongeveer 50 minuten de trams rijden elke 10-20 minuten. Er zijn 18 haltes onderweg waar de trams langs rijden. Er zijn tal van hoogtepunten: de botanische tuinen, Tūranga en Margaret Mahy Playground zijn must-visits voor gezinnen; en de vele winkels en eetgelegenheden op The Terrace, Riverside Market, SALT District, Arts Centre en New Regent Street bieden fantastische winkel- en eetgelegenheden voor iedereen.
Dit is iets wat je als toerist doet en voor de lokale bevolking, rijdt er ook een gewone (voodelige) tram !
Helaas wij hadden geen tijd om in het trammetje te stappen dus we hebben hem alleen van buiten kunnen bewonderen.
De TranzAlpine-trein was voor ons geen optie al bij het boeken bleek dat er 1 dag te kort waren en bij boeken was helaas niet mogelijk. Bovendien vlogen we door feestdagendrukte vlogen we met andere maatschappij en werd de reis 1 dag korter. Die treinreis, is trouwens best prijzig hoor maar wij hadden zoiets we komen hier waarschijnlijk nooit meer dus indien mogelijk doen. Maar helaas. Laat je dan ook wel weer gauw los hoor gewoon lekker genieten van al dat moois dat wel kon.
Graffiti
Een paar jaar na de dodelijke aardbeving in Christchurch in 2011 gingen straatartiesten en graffitischrijvers naar de beschadigde straten van Christchurch. Traditioneel geassocieerd met vandalisme, was het doel van dit kunstinitiatief om de straten te vullen met kleur, vreugde en optimisme. En nu bijna 10 jaar na de destructieve gebeurtenis is Christchurch uitgegroeid tot een van 's werelds straatkunsthoofdsteden. Een van de grote krachten hierachter is de straat- en graffitikunstproductieorganisatie 'Oi YOU!'.
Straatkunst in het centrum van Christchurch. De Nieuw-Zeelandse kunstenaars hebben een belangrijke rol gespeeld in de transformatie van de stad na de aardbeving.
Een stukje uit de krant aldaar van Februari 2025
Mural City: De stand van de techniek in Christchurch
Graffitikunst is de afgelopen jaren tot bloei gekomen in de Garden City, vooral in de vorm van grootschalige muurschilderingen. John Pearson bekijkt hoe een transgressieve ondergrondse kunstvorm is veranderd in iets waar lokale bedrijven - en zelfs de gemeente - enthousiast over worden.
Graffitikunst: 2 woorden die volgens sommigen niet naast elkaar te vinden zijn Graffiti is zeker lelijk, illegaal en kortstondige, terwijl kunst mooi en tijdloos is. De laatste hoort thuis in een galerij die door de kenners moet worden vereerd; de eerste moet uit het bestaan worden gewassen. Juist?
Nou, nee. Velen in Christchurch zouden nu smeken om het oneens te zijn, inclusief de gemeenteraad. Deze verandering in houding heeft de afgelopen jaren de voorheen prim en juist Garden City in staat gesteld om uit zijn grijze burgerlijke schaal te komen met een schilderkunstige bloei. Graffitikunst - of straatkunst, als dat je meer op je gemak stelt - is overal: saaie betonnen muren fungeren nu als lege doeken en nodigen een reeks versieringen uit, van de haastige krabbels van degenen die gewoon graag gezien willen worden, tot enorme zorgvuldig geplande muurschilderingen die door de autoriteiten zijn gesanctioneerd. "1 Van de baanbrekende dingen voor graffitikunstenaars in Christchurch was de aardbeving", zegt ze, "omdat er zoveel mogelijkheden waren om verlaten gebouwen te schilderen. En, weet je, misschien moesten ze nog weglopen, maar het was gewoon een beetje makkelijker omdat ze meer doeken hadden dan normale steden. Ik denk dat de aardbeving dat voor iedereen heeft opgeschud en hen deze kans heeft gegeven.”
Gewoon even leuk om aan het geheel toe te voegen.
Het is werkelijk grandioos om dit alles te zien en het behoeft naar mijn idee geen toelichting.
Als je ervan houdt gewoon genieten van een heel kleine selectie van wat ik tegenkwam.
En zo komt er dan echt een eind aan de mooie reis door Australië en Nieuw Zeeland
Deze reis maakten we met een voor ons nieuwe organisatie. Het is daarom wel leuk om even wat achtergrondinformatie toe te voegen. Dit vond ik op internet.
De NRV werd op 24 maart 1906 in Den Haag opgericht door de Haagse advocaat Marius Jacobus van der Flier en de koopmanszoon Abraham Pieters. De reisvereniging stelde zich ten doel goedkope groepsreizen te organiseren voor mensen met een smallere beurs. De afkorting NRV staat voor Nederland Reist Voordelig.
Dat is een van onze uitgangspunten: de beste prijs voor ons aanbod. Verder staat NRV voor comfortabel op reis gaan. Vlak na de WO II, had zij ongeveer 200.000 leden. Vooral de reizen naar Zwitserland waren erg populair. Zij organiseren ook informatiedagen over hun reizen deze vinden plaats in Rijswijk.
De informatiemiddag voor onze reis was duidelijk. De info voorafgaand aan de reis op de internetpagina was eveneens goed. Je wist op voorhand ruw geschat welke kosten er nog bijkwamen zoals ontbijt, lunch en diner.
Bij de boeking waren diverse excursies direct bij te boeken daar die meestal ter plaatse niet meer bijgeboekt kunnen worden. Ook waren prijzen van de entree en diverse andere excursies daar te boeken vermeld.
Wijzigingen zoals bijvoorbeeld kosten van het toeristenvisum van New Zealand werden wij na bekend worden direct van in kennis gesteld dus ruim voor we de aanvraag in moesten dienen.
De groep ook niet te groot zo kon je met een ieder contact hebben. Trek je conclusie maar wij hebben genoten van deze reis
we nemen een koffer vol mooie herinneringen en leuke annekdotes mee terug naar huis.
3 januari
Na een toch nog korte nacht is het tijd om de koffers definitief te sluiten tot we in ons eigen huis zijn geland. Warme kleding bij ons natuurlijk we gaan weer terug naar de winter Ik had een een mooie hoodie gekocht dus dat zit wel snor. De koffers in de bus en dan instappen! We worden uitgezwaaid dooor Linda nee ze ging niet mee naar de luchthaven zoals we eigenlijk verwacht hadden. Maar goed ze had ons instructie gegeven hoe en wat op de desbetreffende luchthavens want er moest natuurlijk wel overgestapt worden e.d..
Heerlijk relax we zaten bij het raam dus ik kon naar buiten kijken en wat foto's maken.
De rest van de reis zitten we meen in het midden dus geen zicht naar buiten meer haha.
We komen aan bij de luchthaven en halen onze koffers uit de bus en dan inchecken. Belangrijk was dat we ook nu weer op die kg's moesten letten omdat dit een binnenlandse vlucht was.
We vliegen eerst naar Auckland. Kijk dat vliegtuig is echt niet te missen hoor haha
Christchurch International Airport
De luchthaven van Christchurch bevindt zich 12 km ten noordwesten van het centrum in de wijk Harewood. De luchthaven verwerkt 6 miljoen passagiers per jaar en wordt vooral voor binnenlandse vluchten gebruikt maar ook voor een aantal internationale en intercontinentale vluchten. Daarnaast wordt de luchthaven gebruikt voor transporten naar Antarctica.
Vanwege de stijgende passagiersaantallen wordt de luchthaven uitgebreid. De internationale terminal wordt uitgebreid en de terminal voor binnenlandse vluchten wordt erbij gevoegd. Veel van de faciliteiten van de luchthaven worden uitgebreid of vernieuwd zoals de winkels en restaurants, het douanegebied en de bagagehal.
Vanuit Christchurch worden door de volgende luchtvaartmaatschappijen vluchten uitgevoerd:
- Air New Zealand (naar Brisbane, Melbourne, Nadi en Sydney)
- Qantas (naar Brisbane, Melbourne en Sydney)
- Singapore Airlines (naar Singapore)
Voor aankomsten van internationale vluchten duurt het meestal ongeveer een uur om door de paspoortcontrole van luchthaven Auckland Internationaal te komen en eventueel ingecheckte bagage op te halen.
Als je aankomt met een binnenlandse vlucht op luchthaven Auckland Met een zelf-transfer moet je mogelijk door de douane (zoals wij), je bagage ophalen en deze vervolgens weer inchecken voor je volgende vlucht. Gelukkig wordt deze nu direct doorgeboekt scheelt een hoop gedoe straks in Hongkong
Houd er rekening mee dat je misschien van terminal moet wisselen, of dat het langer kan duren dan verwacht om door de vertrekhal van luchthaven Auckland Internationaal te navigeren. Hier bleek dat de koffer van 1 van onze medereizigers was geopend Hij hd er keurig een briefje opzitten dat zijn powerbank uit de koffer (indoek in zijn schoen) was verwijderd. Maar goed hij had geen boete. Het was een stevige tippel.
En zo kwamen we tenslotte 32 reisuren later dan toch weer veilig in ons eigen land terug. Wat eten een klepje met die of gene hapje eten Natuurlijk overstappen op Hongkong en tussendoor wat doezelen. Via de stoelschermpjes probeerden we af en toe nog even vast te leggen hoe het vliegtuig landde of opsteeg haha.
Nu naar de bagageband en dan lekker naar huis met een enorme rugtas met mooie herinneringen.
Dankzij het feit dat we onderweg waren met de kersten oud op nieuw, heeft het natuurlijk wel een speciaal tintje gekregen.
Dit was dus zoals de foto onder aangeeft;
